کنفرانس مطبوعاتی با شرکت متحصنین: هشدار در مورد بستن اجباری اشرف
دویست و سومین روز تحصن ایرانیان آزاده و هواداران مقاومت در شهر ژنو برابر با جمعه بیستم آبان ۱۳۹۰ با برنامه های ویژه ای برگزار گردید. ابتدا درمیدان ناسیون با شروع تظاهرات و راهپیمایی فعالیت خود را شروع کردند و آنگاه در مقابل مقر کمیساریای عالی پناهندگان به تظاهرات و شعار دادن پرداختند و خواستار تسریع شروع پروسه پناهندگی اشرفیان شدند.
آنگاه متحصنین در کنفرانس مطبوعاتی بین المللی در حمایت از اشرف در کلوپ خبرنگاری ژنو شرکت کردند.
این کنفرانس از ساعت ۱۳ در باشگاه مطبوعات سوئیس و با عنوان « هشدار در مورد بستن اجباری اشرف» و با حضور شخصیتهای بین المللی آغاز شد. مجری این کنفرانس آقای اریک سوتاز (sottaz ) رئیس سابق سازمان جهانی مبارزه علیه شکنجه بود و از جمله سخنرانان میتوان به جفری رابرتسون حقوقدان برجسته بریتانیایی و قاضی سابق درسازمان ملل، ژان شارل ریل ( Rielle ) و اریک ورو ( voruz) نمایندگان پارلمان فدرال سوئیس، پروفسور اریک داوید کارشناس خبره حقوق بین الملل، آقای ایو بونه (Yves Bonnet ) رئیس سابق سازمان ضدجاسوسی فرانسه، ژان فرانکو فراتینی نماینده جنبش مراپ در سازمان ملل، گی متان نماینده پارلمان کانتون ژنو و مدیر باشگاه مطبوعات سوئیس، پروفسور آلفرد دو زایاس استاد مدرسه عالی دیپلماسی و روابط بین الملل ، خانم کریستین پره گو استاد دانشگاه ژنو و آقای ابوالقاسم رضایی دبیر شورای ملی مقاومت و نماینده خانواده های اشرفیان نام برد.
در ادامه این مراسم، متحصنین و مهمانان خارجی در میدان ناسیون جمع شدند و آقایان جفری رابرتسون و مارک فالکه عضو پارلمان کانتون ژنو برای حاضرین سخنرانی نمودند.
جفری رابرتسون در صحبتهای خود خطاب به متحصنین گفت:
« بسیار متشکرم و باعث افتخارم است که اینجا دربین شما هستم و درود می فرستم به همه شما که ۲۰۳ روز است بلاوقفه و در هر شرایط آب و هوایی اینجا هستید.
سوال این است که چرا اشرف از این درجه از اهمیت برخوردار است؟ برای پاسخ باید گفت که اشرف سمبل و نشانه ای است از آن زندانیانی که در سال ۶۷ در زندانها به قتل رسیدند. این قتل عام یکی از بیرحمانه ترین و خونبارترین کشتارها در تاریخ بشریت است و می توان آن را با قتل عام صربنیستها و البته کشتاری که توسط دولت ژاپن انجام شد مقایسه کنیم و میدانیم که آنها در زندانها اعدام شدند زیرا بر سر عقیده و پیمان خود ایستادند و نخواستند که به ظلم تن دهند، هفته پیش نیز در جلسه ای که در دانشگاه آکسفورد برگزار گردید، به مناسبت قتل عام سال ۶۷ سخنرانی کردم.
ما امروز در مقابل مقر سازمان ملل متحد ایستاده ایم، جایی که سمبل آزادی استقلال ملتهاست. امروز در اینجا جمع شده ایم تا از وقوع جنایتی دیگر در اشرف جلوگیری کنیم. جنایتی که برای انجامش مالکی با همدستی رژیم ایران زمینه سازی کرده است.
از همین تریبون به آمریکا و انگلیس می گوییم که بسیاری از فرزندان شما در جنگ عراق کشتار شدند تا آن کشور را از یوغ ظلم صدام آزاد کنند ولی اکنون شاهدیم که توسط مالکی سرنوشت بدتری برای عراق به وجود آمده و از این روی وقوع این امر یک افتضاح سیاسی است.
امروز جمع شدیم که به کمیساریای عالی حقوق بشر و نیز به طور خاص به کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان فراخوان بدهیم تا از اشرفیان حمایت کنند. ساکنان اشرف باید به بهترین وجه حفاظت شوند تا زمانی که به سایر کشورهای اروپایی منتقل گردند، و البته می دانیم که بسیاری از آنان قبلا در کشورهای اروپایی ساکن بوده اند.
سیاست کمیساریای پناهندگان، سیاست درستی نیست زیرا پناهندگی ساکنین اشرف را به صورت گروهی تائید ننمود و اعلام کرد که برای پروسه پناهندگی باید به طور تک تک و در خارج از اشرف مورد بررسی قرار بگیرند و این سیاست غلطی است.
هم اکنون بیشتر از چند هفته وقت نداریم و این وظیفه سازمان ملل است که جلوی قتل عام آتی را بگیرد.
من به تظاهرات و فعالیتهای شما درود می فرستم و مطمئنم که از حمایت همه شخصیتهای حقیقی و حقوقی مدافع حقوق بشر برخوردارید.»
سپس مارک فالکه در جایگاه سخنران قرار گرفت و از حمایت خود نسبت به اشرف و حامیانش سخن گفت:
« خانمها، آقایان؛
من نماینده پارلمان ژنو هستم، می خواهم بدانید که از سوی خودم و نمایندگان بسیاری مورد حمایت هستید. من تا به آخر از شما حمایت خواهم کرد و باید از شما و همه اعضای خانواده اشرفیان تشکر کنم و برای تحمل ۳۰ سال درد و رنج به همه شما ادای احترام نمایم.
دولت ایران ناقض حقوق بشر است و باید که به زودی به دست عدالت سپرده شود.
درباره اولتیماتوم موجود نیز باید پرسید که چرا سازمانهای بین المللی دخیل در موضوع حرکتی را برای لغو این ضرب الاجل انجام نمیدهند؟ برای پاسخ باید گفت که حکومت ملایان ایران اطلاعات غلط و نادرست را به طور گسترده در نهادهای بین المللی پخش می کند و انرژی زیادی را از آنان تلف می کنند. آنها سعی میکنند که در این نهادها نفوذ کرده و با دادن اطلاعات نادرست مانع انجام کارها به صورت صحیح شوند.
این مقاومت شماست که صادقانه با همه مسائل برخوردار می کند و از این رو من از همه سازمانهای ذیریط می خواهم که تا دیر نشده برای حفاظت اشرف اقدام کنند و دولت عراق را مجبور به لغو ضرب الاجل نموده و تیم ناظرین سازمان ملل را در اشرف مستقر نمایند.
باید به همه مدعیان گوشزد کرد که ما و همه حامیان اشرف در سراسر جهان تا به آخر ایستاده ایم.»
در پایان، حاضرین با سردادن شعارهای مختلف از سازمانهای ذیربط بین المللی خواستند که حفاظت اشرف را تأمین کرده و دولت عراق را مجبور به لغو ضرب الاجل جنایتکارانه نمایند.
متحصنین همچنین در شب با اجرای اکسیون و سردادن شعارهایی برای حفاظت اشرف بر پیمان خود تا رسیدن به خواسته ها و اهداف خود تأکید کردند.
