آقای علی معزی، زندانی هوادار مجاهدين، روز چهارشنبه 19مهر، برای حضور در دادگاه فرمايشی آخوندها فراخوانده شد. او برای سومين بار از اين کار سر باز زد. علی معزی در مرداد ماه گذشته خطاب به اين بيدادگاه نوشته بود: «به دليل اين که در سالهای اخير عده يی از هم ميهنانم بنا به دستور و رأی ناحق دادگاههای انقلاب مظلومانه اعدام شده اند، اين محاکم فرمايشی با احکام از پيش معين شده را فاقد مشروعيت می دانم چرا که قاضی و پرونده سازان اين محاکم خود محکوم هستند».
علی معزی، 63ساله، در 25خرداد90، تنها چند روز از عمل جراحيش، بازداشت شد. جرم او شرکت در خاکسپاری مجاهد خلق محسن دگمه چی بود که بر اثر محروميت از مداوا، در زندان زجرکش شد. علی معزی که از زندانيان دهه 60 است، در آبان 87نيز به خاطر ديدار دو فرزندش در اشرف، بازداشت شده بود. وی از بيماريهای مختلف از جمله سرطان، نارسايی کليه و آرتروز شديد گردن رنج می برد، اما دژخيمان رژيم از هر گونه رسيدگی درمانی به وی خودداری می کنند.
ايوب پرکار، 49ساله، زندانی سياسی تبعيد شده به زندان بهبهان در ميان مجرمان عادی نگهداری می شود. وی که به اتهام رابطه با سازمان مجاهدين خلق به ۲۰ سال حبس محکوم شده، در زندان بهبهان که فاقد حداقل امکانات درمانی و بهداشتی نيست، در شرايط دشواری به سر می برد.
دژخيمان در واکنش کين توزانه به حذف برچسب تروريستی، شماری از خانواده های زندانيان سياسی و مجاهدان اشرف از جمله خانواده حائری را احضار و آنها را مورد ضرب و شتم قرار داده و به آنها گفته اند، اين شيرينی شماست. ماشاء الله حائری، 61ساله، در آذرماه 88، در حالی که در بيمارستان بستری بود، به خاطر ديدار با فرزندش در اشرف دستگير و به 15سال زندان محکوم شد. وی از زندانيان سياسی دهه 60است، از خونريزی داخلی و بيماری قلبی رنج می برد و دو بار سکته کرده است.
چهار ماه پس از انتقال ارژنگ داوودی از زندان گوهردشت به بند 209 اوين، هيچ اطلاعی از او در دست نيست. وی پس از ورود به اوين تحت شکنجه های وحشيانه قرار گرفته است. ارژنگ داوودی نويسنده و معلم 60ساله، از آبان82 دستگير شده است، اما دژخيمان با پرونده سازيهای جديد می خواهند او را تحت عنوان «محاربه» دوباره محاکمه کنند. دژخيمان از رسيدگی درمانی به او که از بيماريهای مختلف رنج می برد، خودداری می کنند.
دژخيمان شرايط را بر زندانيان سياسی در زندان زاهدان از جمله محمد امين آگوشی، ايرج محمدی، احمد پولاد خانی، منوچهر محمدی، که از اروميه به اين زندان تبعيد شده اند، سخت تر کرده اند. زندانيان سياسی را در ميان زندانيان معتاد و خطرناک تلنبار کرده اند به نحوی که بايد به نوبت استراحت کنند. جيره غذايی چيزی بيشتر از يک عدد تخم مرغ، يک سيب زمينی و يک چهارم يا نصف نان در روز نيست. عموم زندانيان همواره گرسنه اند و از سوء تغذيه رنج می برند. در 16مهرماه ايرج محمدی، مورد حمله باندهای مافيايی درون زندان قرار گرفت و به شدت مضروب شد. رئيس اطلاعات زندان زاهدان علاوه بر سرکوب و شکنجه زندانيان، توسط باندهای مافيايی خود مواد مخدر را به طور گسترده و با دست باز توزيع می کند.
در روز 19مهرماه مأموران اطلاعات آخوندی در يورش وحشيانه به تعدادی خانه در کرج و شهريار، به دستگيری جوانان پرداختند. بابک حشمت ساران، 26ساله، فرزند شهيد اميرحسين حشمت ساران، در اين حمله و هجوم دستگير شد. زندانی سياسی اميرحسين حشمت ساران در اسفند87 با داروهای آغشته به مواد سمی به شهادت رسيد.
سه عضو خانواده شهيد بهنود رمضانی را به خاطر برگزاری مراسم بزرگداشت برای فرزندشان به 20ماه حبس تعزيری محکوم شدند. بهنود 19ساله، دانشجوی دانشگاه صنعتی بابل، در اسفند89 در مراسم چهارشنبه سوری به دست بسيجيان جنايتکار به شهادت رسيد.
دبيرخانه شورای ملی مقاومت ايران
22مهر۱۳۹۱ (13اکتبر۲۰۱۲)
