روزنامه تهران
امروز در شماره روز یکشنبه خود خبر داده که «اتحاديه فراگير ملی، تخصصی، توليدی،
کشاورزی سيب‌زمينی‌کاران کشور» در نامه ای به محمود احمدی نژاد از وی خواستند تا
دستور پرداخت بدهی باقی مانده دولت از سال ۸۷ در قبال «خريد و توزيع سيب زمينی
رايگان» در آستانه انتخابات سال ۸۸ را صادر کند.
به نوشته اين روزنامه، در نامه اتحاديه کشاورزی سيب زمينی کاران خطاب به محمود احمدی نژاد آمده است «از سال ۸۷ که بر اساس تصميم دولت سيب‌زمينی توليد کشاورزان در راستای خريد تضمينی خريداری شد و برای ايجاد فضای باز سياسی در معابر عمومی و جلوی مساجد و مدارس و دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و نظامی به‌طور رايگان توزيع شد، دولت محترم از مفاد قرارداد تنظيمی با کشاورزان سر باز زده و ۱۰ ميليارد تومان حق انبارداری محصول مورد قرارداد را به کشاورزان پرداخت نکرده است.»
در نامه منتشر شده با عنوان «نامه اتحاديه فراگير ملی، تخصصی، توليدی، کشاورزی سيب‌زمينی‌کاران به محمود احمدی نژاد» که لحن و زبانی نزديک به «طنز» نيز دارد، تاکيد شده که «اکنون چند ماهی به دوران چهار ساله رياست‌جمهوری باقی نمانده است و به دوران طلايی مرحله ديگری از انتخابات رياست‌جمهوری نزديک می شويم» اما سيب زمينی به عنوان «محصول بی رگ»، تنها کالايی است که «با نجابت تمام در مقابل تحريم‌های خارجی و سياست‌های متزلزل داخلی همچنان قيمتش را به قيمت خودکشی توليدکننده از دست سلف خرها و ديون بانک‌ها پايين نگاه داشته است.»
به نوشته اين روزنامه، در نامه اتحاديه کشاورزی سيب زمينی کاران خطاب به محمود احمدی نژاد آمده است «از سال ۸۷ که بر اساس تصميم دولت سيب‌زمينی توليد کشاورزان در راستای خريد تضمينی خريداری شد و برای ايجاد فضای باز سياسی در معابر عمومی و جلوی مساجد و مدارس و دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی و نظامی به‌طور رايگان توزيع شد، دولت محترم از مفاد قرارداد تنظيمی با کشاورزان سر باز زده و ۱۰ ميليارد تومان حق انبارداری محصول مورد قرارداد را به کشاورزان پرداخت نکرده است.»
در نامه منتشر شده با عنوان «نامه اتحاديه فراگير ملی، تخصصی، توليدی، کشاورزی سيب‌زمينی‌کاران به محمود احمدی نژاد» که لحن و زبانی نزديک به «طنز» نيز دارد، تاکيد شده که «اکنون چند ماهی به دوران چهار ساله رياست‌جمهوری باقی نمانده است و به دوران طلايی مرحله ديگری از انتخابات رياست‌جمهوری نزديک می شويم» اما سيب زمينی به عنوان «محصول بی رگ»، تنها کالايی است که «با نجابت تمام در مقابل تحريم‌های خارجی و سياست‌های متزلزل داخلی همچنان قيمتش را به قيمت خودکشی توليدکننده از دست سلف خرها و ديون بانک‌ها پايين نگاه داشته است.»
