متحصنین پنجاه و دومین روز تحصن خود را روز جمعه با راهپیمایی از میدان ساعت ژنو به سمت کاخ پاله ویلسون آغاز کردند.
در این راهپیمایی با شکوه ایرانیان فریاد میزدند و از سازمان ملل متحد میخواستند که به وظایف خود در قبال اشرفیان قهرمان عمل کند.در مقابل کاخ ویلسون متحصنین ایستاده و با در دست داشتن پرچمهای ایران و اشرف خطاب به خانم ناوی پیلای شعار داده و از او میخواستند برای ممانعت از کشتار مجدد اشرفیان به دست نیروهای مزدور مالکی فعال شده و نقش خود را بازی کند.
سپس متحصنین به سمت میدان ناسیون رفته و در آنجا تجمع کردند.آقای ری یل نماینده پارلمان برن به جمع متحصنین پیوست و سخنرانی کردند.ایشان در صحبتهای خود گفتند من چندین بار است که به اینجا آمده ام. سال قبل در تاورنی بودم و در آنجا به همراه هیاتی که با من بود با خانم مریم رجوی دیدار کردیم.امسال هم میخواهم به ویلپنت بروم و در برنامه ۱۸ ژوئن شرکت کنم. برای ما ساکنین اشرف مهم هستند با تصاویر و فیلمهایی که ما از این جنایت دیده ایم نمیتوانیم بی تفاوت باشیم.آمریکاییها به آنجا رفتند و با تغییر یک دولت وآوردن فرد دیگری مثل مالکی در واقع کار خاصی نکردند. آنها در قبال این جنایت مسئول هستند.عراقی ها یک سوم اشرف را اشغال کردند.جنایت کردند شماها همه این صحنه های جنایت را دیده اید. ما و فعالین سیاسی سوئیس از طرح پارلمان اروپا حمایت کرده ایم . من به همراه سایر دوستانم با خانم میشلین کلمی وزیرخارجه ورئیس جمهور سوئیس در تماس و گفتگو هستیم .و همگی بر پیدا کردن یک راه حل مسالمت آمیز تاکید داریم. سوئیس کشور مجری حقوق بشر است و باید در این زمینه فعال باشد. من یک پزشکم و نمیتوانم نسبت به مجروحان بی تفاوت باشم و اگر این افراد به سرعت معالجه نشوند احتمال معلولیت دائمی وجود دارد.
سال گذشته در تاورنی ما حمایت اکثریت نمایندگان اروپا را به خانم رجوی دادیم. شما در این ایام موفقیتهای زیادی داشته اید. حمایت پارلمانها و خروج نام سازمان از لیست گروههای تروریستی و تبرئه خانم رجوی در دادگاه فرانسه تمام اینها در واقع اقدامات حقوقی برای استقرار دموکراسی در ایران هستند.
امروز در میدان ناسیون بمناسبت همبستگی با دانش آموزان جهان تظاهرات گسترده ایی برقرار بود و بعد از اجرای برنامه تعداد کثیری از دانش آموزان به محل تحصن آمده و ضمن صحبت با مادران اشرفیان از اهداف تحصن آشنا شده و همبستگی خودشان را با متحصنین اعلام کردند.
یکی از رهگذران که از کشور غنا بود به جمع پیوست و طی سخنانی ضمن همبستگی به متحصنین و حمایت از اشرفیان خواستار آزادی در ایران گردید.
