شهر اشرف
شهر اشرف تجربه سه دهه مبارزه زنان ايرانی
فيلسوف فرانسوی دکتر سينتيا فلوری
روزنامه اومانيته
اشرف شهری که به طور کامل توسط پناهندگان ايرانی و آميخته با فرهنگ ايرانی ساخته شده است، تا قبل از اين که حفاظت آن را آمريکا در سال ۲۰۰۹، به عراق واگذار کند، از آزادی رفت و آمد برخوردار بود.
اکنون، خارج شدن مجاهدين خلق از ليست آمريکا، به انتقال ساکنان اشرف به کمپ ليبرتی مشروط شده است. آن هم در حاليکه، وضعيت کمپ ليبرتی نقض حقوق بين الملل مندرج در کنوانسيون سال ۱۹۵۱ ژنو در خصوص پناهندگان است. برای محترم شمردن حقوق ساکنان، لازم است نيروهای عراقی از کمپ خارج شوند، آزادی رفت و آمد برای ساکنان و وکلای آنها وجود داشته باشد و محاصره پزشکی برداشته شود.
اين حداقلها را استرون استيونسون، رئيس هيأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا، در هفت محور برجسته کرده و از حمايت بيش از ۴۰۰۰ پارلمانتر و هزاران وکيل و حقوقدانان در اروپا، ايالات متحده و در کشورهای عربی برخوردار است.
امروزه، زنان مستقر در اشرف و ليبرتی، که در برابر ملاها به مقاومت برخاسته اند، يک ايران نوين را نمايندگی می کنند. اشرف تجربه سه دهه مبارزه زنان مقاومت ايران است. روزنامه لس آنجلس تايمز ايالات متحده در شماره 19مارس ۲۰۰۵ که خبرنگارش از کمپ اشرف ديدن کرده، نوشته بود در بازديدی استثنايی از اشرف، مشاهده کرده که، يک يکان به طور کامل متشکل از مردان، تماماً توسط يک زن، به نام ژيلا ديهيم، که مهندس شيمی است، اداره می شود. در سال ۲۰۰۵، ديويد فيليپس ژنرال ايالات متحده در نامه يی به سازمان ديده بان حقوق بشر نوشته بود: ”برای يک سال من مسئول حفاظت کمپ اشرف بودم و اگر عراق در هرج ومرج به سر نمی برد، من از دخترم می خواستم برای ديدار از اين زنان حرفه ای و متعهد که اعضای مجاهدين هستند به قرارگاه اشرف برود“.
بنابراين، امروزه، دفاع از اشرف و کمپ ليبرتی، مقاومت در برابر جنگی است که برای آزار و شکنجه روانی، عليه شجاعت اين زنان به راه افتاده است.
فيلسوف فرانسوی دکتر سينتيا فلوری
روزنامه اومانيته
اشرف شهری که به طور کامل توسط پناهندگان ايرانی و آميخته با فرهنگ ايرانی ساخته شده است، تا قبل از اين که حفاظت آن را آمريکا در سال ۲۰۰۹، به عراق واگذار کند، از آزادی رفت و آمد برخوردار بود.
اکنون، خارج شدن مجاهدين خلق از ليست آمريکا، به انتقال ساکنان اشرف به کمپ ليبرتی مشروط شده است. آن هم در حاليکه، وضعيت کمپ ليبرتی نقض حقوق بين الملل مندرج در کنوانسيون سال ۱۹۵۱ ژنو در خصوص پناهندگان است. برای محترم شمردن حقوق ساکنان، لازم است نيروهای عراقی از کمپ خارج شوند، آزادی رفت و آمد برای ساکنان و وکلای آنها وجود داشته باشد و محاصره پزشکی برداشته شود.
اين حداقلها را استرون استيونسون، رئيس هيأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا، در هفت محور برجسته کرده و از حمايت بيش از ۴۰۰۰ پارلمانتر و هزاران وکيل و حقوقدانان در اروپا، ايالات متحده و در کشورهای عربی برخوردار است.
امروزه، زنان مستقر در اشرف و ليبرتی، که در برابر ملاها به مقاومت برخاسته اند، يک ايران نوين را نمايندگی می کنند. اشرف تجربه سه دهه مبارزه زنان مقاومت ايران است. روزنامه لس آنجلس تايمز ايالات متحده در شماره 19مارس ۲۰۰۵ که خبرنگارش از کمپ اشرف ديدن کرده، نوشته بود در بازديدی استثنايی از اشرف، مشاهده کرده که، يک يکان به طور کامل متشکل از مردان، تماماً توسط يک زن، به نام ژيلا ديهيم، که مهندس شيمی است، اداره می شود. در سال ۲۰۰۵، ديويد فيليپس ژنرال ايالات متحده در نامه يی به سازمان ديده بان حقوق بشر نوشته بود: ”برای يک سال من مسئول حفاظت کمپ اشرف بودم و اگر عراق در هرج ومرج به سر نمی برد، من از دخترم می خواستم برای ديدار از اين زنان حرفه ای و متعهد که اعضای مجاهدين هستند به قرارگاه اشرف برود“.
بنابراين، امروزه، دفاع از اشرف و کمپ ليبرتی، مقاومت در برابر جنگی است که برای آزار و شکنجه روانی، عليه شجاعت اين زنان به راه افتاده است.
