پنج‌شنبه، ۱۶ دی ۱۳۸۹ / ۰۶ ژانویه ۲۰۱۱
بنابه گزارشات رسیده به " فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران" پرونده زندانی سیاسی جعفر کاظمی محکوم به اعدام به اجرای احکام دادگاه انقلاب فرستاده شده است و حکم جنایتکارانه و ضد بشری اعدام علیه این زندانی سیاسی در آستانۀ اجرا قرار گرفته است.
در چند روز گذشته اخباری مبنی بر تایید حکم ضدبشری اعدام زندانی سیاسی جعفر کاظمی انتشار یافت که باعث نگرای فزآیندۀ خانواده وی گردید. خانواده آقای کاظمی جهت مطلع شدن از وضعیت پرونده عزیزشان به ارگانهای مختلف مراجعه کردند که از جملۀ آنها دیوان علی کشور،اجرای احکام دادگاه انقلاب ،دادستانی تهران و بازپرسی امنیت دادگاه انقلاب مستقر در زندان اوین می باشد.
خانواده کاظمی به هر کدام از این مراکز که مراجعه می کردند آنها را به جای دیگری احاله می دادند واز پاسخگویی به آنها خوداری می کردند. آنها خواستار پاسخگویی عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران در رابطه با پرونده عزیزشان بودند اما او از روبرو شدن و پاسخ دادن به آنها سرباز زد و آنها را به بازپرسی امنیت مستقر در زندان اوین احاله داد.بازپرسی امنیت دادگاه انقلاب مستقر در زندان اوین به خانواده کاظمی گفت: پرونده جعفر کاظمی به اجرای احکام دادگاه انقلاب ارسال شده است و در انتظار دستور اجرای حکم اعدام بسر می برد.
در حال حاضر علاوه بر زندانی سیاسی جعفر کاظمی تعداد دیگری از زندانیان سیاسی زندان اوین در انتظار اجرای حکم اعدام بسر می برند که اسامی بعضی از آنها به قرار زیر می باشد؛ معلم زندانی عبدالرضا قنبری،محمدعلی حاج آقایی، محسن دانش پور،احمد دانشپور ،جواد لاری و فرح واضحان می باشند.
لازم به یادآوری است که زندانی سیاسی جعفر کاظمی ۲۷ شهریور ماه ۱۳۸۸ توسط مامورین وزارت اطلاعات با ضرب و شتم دستگیر و به سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل گردید. او به مدت ۷۴ روز در سلول انفرادی تحت شکنجه های جسمی و روحی بازجویان وزارت اطلاعات قرار داشت.سربازجوی وزارت اطلاعات آخوندی با نام مستعار علوی پرونده او را به شعبۀ ۲۸ دادگاه انقلاب ارجاع داد رئیس این شعبه فردی بنام محمد مقیسه ای معروف به ناصریان از اعضای کمیتۀ قتل عام زندانیان سیاسی سال ۶۷ می باشد او آقای کاظمی رابه اعدام محکوم کرد و سپس در دادگاه تجدید نظر حکم اعدام توسط احمد زرگر از بازجویان دهۀ ۶۰ مورد تایید قرار گرفت.زندانی سیاسی جعفر کاظمی از شاهدان و نجات یافتگان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ می باشد.او از سال ۱۳۶۰ تا اواخر سال ۱۳۶۹ در زندان بسر برد و تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی قرار داشت.
