وزرات امورخارجه بریتانیا، گزارش سالانه خود از وضعیت حقوق بشر در شماری از کشورهای جهان را منتشر کرد. در این گزارش به وضعیت حقوق بشر ایران در سال ۲۰۱۰ نیز پرداخته شده است.
به گزارش سایت سفارت انگلستان در تهران، ویلیام هیگ وزیر امورخارجه بریتانیا روز پنجشنبه ۳۱ مارس طی مراسمی در محل وزارت امورخارجه بریتانیا، از گزارش حقوق بشر وزات امورخارجه این کشور رونمایی کرد.
در این مراسم، مازیار بهاری، روزنامه نگار ایرانی - کانادایی که در حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸، و به دنبال تهیه گزارش از اعتراضات برای رسانه های خبری بین المللی بازداشت و اعترافاتی از او در تلویزیون دولتی ایران منتشر شده بود نیز حضور داشت.
به نوشته سایت سفارت بریتانیا در ایران، در مراسم رونمایی از گزارش سالانه حقوق بشر وزارت امورخارجه بریتاینا، ویلیام هیگ گفت: «با داشتن بالاترین نرخ سرانه اعدام در سراسر جهان، و با بیشترین تعداد روزنامه‌نگار زندانی، اوضاع حقوق بشر در ایران امروز از هر زمان دیگری طی دهه‌ای که پشت سر گذاشتیم، وخیم‌تر است.»
آقای هیگ اضافه کرده است:«ما همچنان به تلاش‌های خود همراه سایر کشورها ادامه می‌دهیم تا سوء رفتارهای ایران را در زمینه حقوق بشر آشکار کنیم و علیه آنها اقدام کنیم.»
وزیر امورخارجه بریتانیا در سخنان خود به این مسئله اشاره کرده است که اتحادیه اروپا، به دنبال تحریم اشخاصی است که در «نقض فاحش حقوق بشر» در ایران مسوول بوده اند.
به نوشته سایت سفارت بریتانیا در ایران، مازیار بهاری، روزنامه نگار ایرانی نیز در این مراسم حوادث سال‌های اخیر در ایران را «فرصتی» برای غرب خوانده است تا از مردم ایران حمایت کنند. آقای بهاری از کشورهای غربی خواسته است که این فرصت را از دست ندهند.
ایران دارای بالاترین آمار سرانه اعدام در جهان
در بخش مربوط به ایران گزارش حقوق بشر وزارت امورخارجه بریتانیا آمده است که ایران به نسبت جمعیت، بیش از هر کشور دیگری در جهان دست به مجازات اعدام می زند.
این گزارش در مورد آمار اعدام در ایران می گوید «به دنبال اتخاذ سیاستی جدی و جدید در مبارزه با مواد مخدر، سال ٢٠١٠ افزایشی سریع و قابل توجه را در تعداد اعدام‌ها نشان می‌دهد.».
وزارت امورخارجه بریتانیا می گوید: «آمارهای قابل اعتماد حاکی از آن است که تعداد اعدام‌هایی که به طور علنی و عمومی گزارش شده‌اند از حداقل ٣٨٨ مورد در سال ٢٠٠٩ به ۶۵۰ مورد در سال ٢٠١٠ افزایش داشته است. آمارها نشان می‌دهد که حدود ۵۹۰ نفر در سال ٢٠١٠ به جرم قاچاق مواد مخدر اعدام شده اند.»
نگرانی از روش های اجرای مجازات اعدام در ایران
گزارش حقوق بشر وزارت امورخارجه بریتانیا همچنین از روش های اجرای مجازات اعدام در ایران ابراز نگرانی کرده و آنها را «بی رحمانه و موجب زجر کشیدن طولانی مدت محکوم» توصیف کرده است.
این گزارش بطور مشخص از روش «حلق آویز کردن به وسیله چوبه دار» انتقاد کرده و نوشته است در این روش، محکوم به آرامی بالا کشیده می شود.
مجازات سنگسار نیز از دیگر روش های اعدام در ایران خوانده شده که از آن انتقاد شده است. وزارت امورخارجه بریتانیا می گوید ایران تا سال ۲۰۰۸ دست به اجرای مجازات سنگسار زده است.
شکنجه و رفتارهای خشن علیه معترضان و روزنامه نگاران
بخش دیگری از گزارش حقوق بشر وزارت امورخارجه بریتانیا به «شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی» در ایران اختصاص یافته است. بر این اساس:«گزارشات قابل اطمینان و متعددی از موارد شکنجه و رفتارهای خشونت آمیز با معترضینی که هنوز به دنبال اعتراضات سال ٢٠٠٩ در بازداشت به سر می‌برند در دست است.»
وزارت امورخارجه بریتانیا، از «ضرب و شتم قرار گرفتن توسط نگهبانان و شکنجه های روحی» به عنوان «معمول ترین شکنجه ها» یاد کرده است که بسیاری از معترضان به نتیجه انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران و روزنامه نگاران از آن یاد کرده اند.
بر اساس این گزارش «مجازات شلاق بطور مکرر برای طیف گسترده ای از جرائم به اجرا گذاشته می شود، همچنانکه مجازات قطع اعضا و قصاص - چشم در مقابل چشم- به اجرا در می آید. در نیمه دوم سال٢٠١٠ افزایش مجازات قطع اعضا در ملا عام به عنوان وسیله باز دارنده علیه سرقت موجبات تشویش گردید. در سال ٢٠١٠ مجازات های اعدام به عنوان روش های خشونت آمیز و خفت بار تداوم یافته و در تعدادی از موارد با شلاق زدن محکومین قبل از اجرای حکم اعدام بر زجر کشیدن آنها افزوده شده است.»
در بخش دیگری از این گزارش آمده است :« ایران هنوز کنوانسیون منع شکنجه سازمان ملل را امضا یا تصدیق نکرده و هیچگونه تمایلی به انجام این کار نیز نشان نمی‌دهد.»
شما می توانید بخش مربوط به ایران گزارش حقوق بشر وزارت امورخارجه بریتانیا را در اینجا به زبان فارسی بخوانید.
گزارش وضعیت حقوق بشر ایران در سال ٢٠١٠
وزارت خارجه بریتانیا هر سال گزارش‌هایی درباره وضعیت حقوق بشر در جهان تهیه می‌کند. برخی از کشورها، از جمله ایران، به دلیل گستردگی موارد نقض حقوق بشر بخشی اختصاصی در این گزارش دارند.
گزارش فعلی بخش ویژه ایران از گزارش سیصد صفحه ای حقوق بشر در سال ٢٠١٠ است که روز ٣١ مارس ٢٠١١ طی مراسمی با حضور ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه بریتانیا و مازیار بهاری، روزنامه نگار ایرانی - کانادایی در محل وزارت خارجه بریتانیا به طور عمومی منتشر شد.
گزارش وضعیت حقوق بشر در ایران؛ مقدمه
سال ٢٠١٠ در ایران با برخورد جدی دولت علیه معترضین و با تضییع حقوق مدنی به دنبال اعتراضات به انتخابات ریاست جمهوری سال ٢٠٠٩ رخ داد، رقم خورده است.
دسترسی به عدالت
اعترافات اجباری، دادگاه‌های نمایشی و عدم دسترسی به وکیل، فقدان خدمات اساسی از قبیل مترجم، و عدم دسترسی کنسولی برای افراد خارجی از جمله موانع دسترسی به عدالت هستند.
حاکمیت قانوناجرای قانون در ایران به دست گروه‌های مختلفی سپرده شده است که سپاه پاسداران، وزارت اطلاعات، و شبه نظامیان لباس شخصی در کنار پلیس از آن جمله هستند.
مجازات اعدامحکومت ایران همچنان به طور گسترده به اجرای مجازات اعدام از جمله اعدام افراد زیر سن قانونی و اجرای اعدام در ملا عام ادامه داده است.
شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی
گزارشاتی درباره شکنجه معترضینی که هنوز به دنبال اعتراضات سال ٢٠٠٩ در بازداشت به سر می‌برند در دست است؛ مجازات شلاق، قطع عضو و قصاص همچنان برای فهرستی از جرایم در ایران اجرا می‌شوند.
مسایل زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها
از آنجایی که تردیدی نداریم در شماری از پرونده‌ها، بازداشت زندانیان خودسرانه و غیر قانونی بوده است، لذا دقت و نظارت بر عدم تضییع بیش از پیش حقوق آنها برای ما اهمیتی مضاعف پیدا می‌کند.
مدافعان حقوق بشرتسلط کامل دولت به وسائل ارتباط جمعی نقشی کلیدی برای فعالان حقوق بشر برای نشان دادن واقعیات پدید آورده و در عین حال آنها را در کانون سخت‌گیری‌ها و بازداشت‌های دولت قرار داده است.
آزادی بیاندر سال ٢٠١٠، به رغم حمایت‌های قانون اساسی از آزادی بیان و مطبوعات ، ایجاد محدودیت‌های شدید در آزادی بیان ادامه یافت.
به رغم آن که ادیان مسیحی، کلیمی و زرتشتی در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده‌اند، اعمال محدودیت برای این اقلیتها در سال ٢٠١٠ تداوم یافت.
حقوق زنانزنان در سال ٢٠١٠ همچنان در صف مقدم معترضین سیاسی قرار داشته و تعداد قابل توجهی از پرونده‌های جنجالی مربوط به فعالان سیاسی، خبرنگاران، دانشجویان، و وکلای دعاوی زن هستند.
حقوق کودکاندر سال ٢٠١٠ دست کم دو نوجوان در ایران اعدام شدند. پایین بودن سن مسئولیت کیفری در ایران یکی از موانع رعایت حقوق کودکان در ایران است.
حقوق اقلیتها و سایر قربانیان تبعیض
اعدام شهروندان کرد ایرانی، از جمله فرزاد کمانگر به توصیف سازمان عفو بین الملل «اقدامی خشونت بار با هدف ارعاب اقلیت کرد» ایران است.
رفتارهای ضد یهودیمقالات ضد یهودی در برخی روزنامه‌ها، هر از گاه جمعیت کلیمیان را به جاسوسی برای بیگانگان متهم می سازد در حالی که این دین از جمله ادیانی است که در ایران به رسمیت شناخته شده است.
حمایت از افراد غیر نظامیبازگشت داوطلبانه، راه حل ترجیحی ایران است لیکن شرایط امنیتی، اقتصادی، و اجتماعی افغانستان موجب بی رغبتی پناه جویان به بازگشت به کشورشان می شود.
