اجلاس پاریس ـ جمعه، ۱۶ دی ۱۳۹۰کارشکنی عراق در مسیر راه حل صلح آمیز بحران اشرف و حمایت از کنفرانس پیشنهادی مریم رجوی به ریاست نماینده ویژه دبیرکل و با شرکت نمایندگان آمریکا، اتحادیه اروپا، پارلمان اروپا و ساکنان اشرف
•مریم رجوی: جامعه بین المللی از طریق سازمان ملل متحد و مشخصا نماینده ویژه دبیرکل می‌تواند حداقل تضمینهای ضروری برای ساکنان اشرف را تأمین کند
در یک اجلاس بین المللی در پاریس در روز جمعه ۱۶دی، که به دعوت کمیته فرانسوی برای ایران دموکراتیک برگزارشد، دهها شخصیت تراز اول امریکایی و اروپایی، در مورد کارشکنی‌های رژیم ایران و دولت عراق برای تضمین راه‌حل صلح آمیز در مورد کمپ اشرف، محل استقرار اعضای اپوزیسیون ایران در عراق هشدار دادند.
اجلاس ضمن محکوم کردن این کارشکنی‌ها از پیشنهاد مریم رجوی برای تشکیل یک کنفرانس در پاریس یا بروکسل یا ژنو، به ریاست نماینده ویژه دبیرکل در عراق با شرکت خود ایشان یا نمایندگان اشرف، مقامهای تصمیم گیرنده عراقی، سفیر دانیل فیرید، مشاور ویژه وزیر کلینتون درباره اشرف؛ نماینده سفارت امریکا در بغداد برای اشرف؛ سفیر ژان دورویت، نماینده کمیساریا، دکتر آلخو ویدال کوادراس و استراون استیونسون استقبال و حمایت کرد.
سخنرانان ضمن محکوم کردن جلوگیری دولت عراق از شرکت نمایندگان ساکنان اشرف در گفتگوهای مربوط به سرنوشتشان، تأکید کردند کنفرانس پیشنهادی مریم رجوی می تواند سندی را با موافقت ساکنان اشرف درباره الزامها و ترتیبات انتقال تهیه و تا اندازه یی این غیبت تأسف بار را جبران کند.
سخنرانان این اجلاس عبارت بودند از: مریم رجوی، هاوارد دین، رئیس حزب دموکرات آمریکا (۲۰۰۹-۲۰۰۵), کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا (۲۰۰۴)؛ تام ریچ، اولین وزیر امنیت داخلی آمریکا (۲۰۰۵-۲۰۰۳)؛ لوئیس فری، رئیس اف.بی.آی (۲۰۰۱-۱۹۹۳)؛ اد رندل، رئیس حزب دموکرات (۲۰۰۱- ۱۹۹۹) و فرماندار پنسیلوانیا (۲۰۱۱-۲۰۰۲)، مایکل موکیزی، وزیر سابق دادگستری آمریکا (۲۰۰۹-۲۰۰۷)؛ آمباسادور میچل ریس، مدیر سابق اداره سیاست‌گذاری وزارتخارجه آمریکا (۲۰۰۵-۲۰۰۳)؛ ژنرال جیمز کانوی، فرمانده نیروهای تفنگداران دریایی آمریکا (۲۰۱۰- ۲۰۰۶)؛ پاتریک کندی، عضو کنگره آمریکا (۲۰۱۱-۱۹۹۵)؛ ژنرال چاک والد، معاون فرماندهی نیروهای آمریکایی در اروپا؛ ژنرال دیوید فیلیپس، فرمانده پلیس نظامی آمریکا (۲۰۱۱ -۲۰۰۸)؛ آلن در شویتز، از برجسته ترین مدافعان حقوق فردی و شناخته شده ترین وکیل جنایی در جهان؛ دیل دیلی، هماهنگ کننده سابق ضد تروریسم در وزارت امور خارجه (۲۰۰۹ -۲۰۰۷)؛ سرهنگ وسلی مارتین، فرمانده سابق ضد تروریسم اتئلاف در عراق و فرمانده حفاظت آمریکا در اشرف؛ روت وجوود مدیر بخش حقوق بین الملل و دیپلوماسی دانشگاه هاپکینز، فیلیپ دوست بلازی، مشاور ویژه دبیرکل ملل متحد و وزیر خارجه سابق فرانسه، آلن ویوین، وزیر سابق از فرانسه، ریتا زوسموت، رئیس سابق پارلمان فدرال آلمان، گونتر فرهویگن، کمیسر اتحادیه اروپا (۲۰۱۰-۱۹۹۹) و وزیر مشاور سابق در وزارتخارجه آلمان؛ و لوچو مالان، سناتور از ایتالیا.
مریم رجوی، طی سخنانی ضمن تقدیر از دستاورد درخشان کارزار دفاع از اشرف که توطئه فاشیسم مذهبی برای قتل‌عام ساکنان اشرف را درهم شکست، گفت: کوشش ملل متحد برای حل بحران اشرف از حمایت جهانی برخوردار شده است. اما رژیم آخوندها برای بر‌هم زدن اوضاع و تخریب راه‌حل به‌دست آمده، به طور مستمر به تحریک دست می زند. همزمان، دولت عراق پی‌درپی تعهدهای خود به ملل متحد را نقض می‌کند. از جمله: از انتقال اموال و به ویژه خودروهای ساکنان به محل جدید جلوگیری می‌کند. محدوده کمپ لیبرتی را از ۴۰کیلومتر به کمتر از یک کیلومتر تقلیل داده است و در حال ساختن دیوارهای بتونی مرتفعی در اطراف این محل است. یعنی به طور عملی آن را به یک زندان مبدل می‌سازد. هدف موشک زدن تا دکلهای پارازیت و شنود و تجمع روزانه مأموران اطلاعات ملایان و نیروی قدس پیرامون اشرف و تهدید ساکنان و سرقت اموال آنان، مجبور کردن ساکنان به جابه‌جایی به محلی است که عملاً به صورت زندان خواهد بود. اما هر گونه فشار مستقیم و غیرمستقیم برای تحمیل جابه‌جایی و قبول شرایط زندان خط قرمز است ودر پشت آن رژیم ایران قرار دارد.
ساکنان اشرف، در نامه یی که یک به یک امضا کرد بودند، به دبیر کل نوشتند: «فشار کنونی برای جابه‌جایی ما تحت محدودیت، علیه انتخاب و اراده آزاده خود ما، و در حالیکه ما تضمینهای حداقل برای امنیت و حفاظت خود را نداریم، انجام گرفته است. ما، درحالیکه احترام کامل خود را نسبت به حاکمیت و استقلال عراق دوباره تأیید می‌کنیم و همچنین آمادگی خود را برای خروج از عراق به محض اینکه امکان آن را داشته باشیم، از شما می‌خواهیم از اینکه تمامی حقوقمان محترم شمرده شوند، همانطور که در کنوانسیون چهارم ژنو قید شده، اطمینان حاصل نمایید. به‌خصوص حق زندگی، آزادی و امنیت، طبق قانون بین المللی حقوق بشر و قوانین بین المللی انسانی».
مریم رجوی افزود: تأخیر پنج ماهه در شروع کار کمیساریا در اشرف به طور مطلق غیرقابل قبول و غیرقابل فهم و در تناقض آشکار با ضرب الاجل و شتاب برای خارج شدن اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران از عراق است. مشروط کردن روند کمیساریا به انتقال به لیبرتی به‌وضوح خواست رژیم ایران است که هدفش نابودی ساکنان اشرف و نه انتقال آنها به کشورهای دیگر است. والا هم الان بیش از ۱۰۰۰زندانی سیاسی و نزدیک به ۱۰۰۰نفر که پناهنده سایر کشورها در اشرف هستند که کمیساریا می‌تواند بلادرنگ کار آنها را تسریع کند. اما این روند از اوت که کمیسر عالی آنتونیو گوترز به نخست وزیر عراق نامه نوشت به تأخیر افتاده است.
رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران تأکید کرد: بدون شک جامعه بین المللی از طریق ملل متحد و به طور مشخص نماینده ویژه دبیرکل اگر بخواهد و اراده کند می‌تواند از ارزشهای حقوق بشر که گفته است در کانون توجهات اوست، دفاع کند و حداقل تضمینهای ضروری برای ساکنان اشرف را تأمین کند.
مریم رجوی افزود: تلاش غرب برای اعمال تحریم علیه رژیم ایران، اگرچه گام مثبتی است اما پاسخ خطر اتمی رژیم نیست. هیچ سیاستی در قبال بانکدار مرکزی تروریسم نمی‌تواند مؤثر باشد؛ مگر خواهان تغییر این فاشیسم دینی باشد و هیچ عاملی بیشتر از زدن برچسب تروریسم به اپوزیسیون اصلی این رژیم در بقای آن مؤثر نبوده است.
فرماندار دین گفت : «ایالات متحده آمریکا نه تنها از نظر اخلاقی ، بلکه از لحاظ حقوقی نیز در قبال هر اتفاقی که در کمپ اشرف برای ۳۴۰۰ غیر نظامی غیر مسلح بیفتد، مسئول است. هر یک از ساکنان از دولت آمریکا یک برگه مبنی بر این که مسئولیت حفاظت آنها را می پذیرد، دریافت کرده است...من معتقدم که ما یک تعهد حقوقی داریم که سازمان مجاهدین را از لیست خارج کنیم».
فرماندار ریچ گفت: «ساکنان اشرف خواستهای بسیار مشروعی دارند...محل جدید (کمپ لیبرتی) یک کمپ برای باز اسکان به نظر نمی رسد. بیشتر شباهت به زندان دارد».
فرماندار رندل گفت :«ما باید بپرسیم که چرا ساکنان نمی توانند تا زمانی که فرایند نقل مکان برای رفتن به کشور ثالث کامل شود، در قرارگاه اشرف بمانند. و چرا وقتی ما هیچ پاسخ خوبی دریافت نمی کنیم، نه نمیگوییم. دلیل این که مساحت کمپ لیبرتی از ۴۰کیلومتر به یک کیلومتر رسید چه بود؟»
سفیر بولتون گفت : «سازمان ملل متحد نیاز به درک این دارد که مسئولیت اصلی آن در قبال دولت عراق نیست، بلکه نسبت به ساکنان اشرف است».
قاضی موکیزی گفت : «ما به این نقطه رسیده ایم زیرا نوری المالکی مهلت کاملا خودسرانه یی را برای حذف ساکنان اردوگاه اشرف شکل داده است».
آقای فری گفت : «هیچ فکری پشت سر اجرای برنامه نقل مکان ساکنان اشرف به کمپ آزادی ، جایی که در آن هیچ زیرساخت یا امکاناتی، هیچ آب و برقی نیست، وجود ندارد».
سخنرانان ضمن تقدیر از مواضع مسئولانه و منعطف مریم رجوی و رهبری کمپ اشرف برای جلوگیری از خونریزی تأکید کردند، ندادن اجازه به نمایندگان اشرف برای شرکت در مذاکرات و موافقت نکردن با پیشنهاد خانم رجوی برای رفتن خودش به بغداد برای شرکت در گفتگوها، هدفش این است که بتوانند حتی نقش سازمان ملل را هم به یک تسهیل کننده بی تاثیر تنزل دهند و در قدم بعد از آن به عنوان تحمیل کننده یا آرایش‌کننده جابه‌جایی اجباری استفاده کنند. یعنی مقاصد شوم قبلی و تکرار خونریزی را زیر پوش ملل متحد محقق کنند.
سخنرانان همچنین فهرستی طولانی از سرپیچی و از نقض تعهدات و از وعده های انجام نشده را فاش کردند که نیت دولت عراق را برملا می‌کند. از جمله نقض تعهدات عبارتند از: ممانعت دولت عراق از سفر سفیر ژان دو رویت نماینده خانم اشتون به عراق و اشرف، تلاش برای دخالت دادن رژیم ایران در پرونده اشرف به صور مختلف، کم کردن سطح اختصاص داده شده به ساکنان اشرف در کمپ لیبرتی از ۴۰کیلومتر به کمتر از یک کیلومتر مربع، آزادی عمل مزدوران اطلاعات و نیروی قدس رژیم آخوندی در اطراف اشرف و تهدید مستمر ساکنان، ادامه ممنوعیت ورود خانواده ها و وکیلان به اشرف و ....
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۶دی۱۳۹۰ (۶ژانویه۲۰۱۲)
