راز میلیاردر شدن هاشمی رفسنجانی به روایت شجونی!

رسانه حکومتی فردا، ۱۴ ژانویه ـ شجونی عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی و جامعه روحانیت مبارز با حمله به برخی از افراد و شخصیت ها گفت: عسگراولادی و لاریجانی، بادامچیان و بعضی دیگر سعی می کنند برای هاشمی رفسنجانی شناسنامه درست کنند ولی شناسنامه خودشان را دارند باطل می کنند. به گزارش «فردا» جعفر شجونی که با همشهری ماه گفت و گو کرده در ادامه می افزاید: چه کسی به عسگراولادی و غفوری فرد و بادامچیان نامه نوشته که اینها خودشان را جلو می اندازند اینها دارند اشتباه می کنند و تعارف ندارد.

وی درادامه با حمله به کمیته امداد (خمینی) می گوید: چه معنی دارد کمیته امداد ۱۴ اسفند با هاشمی ملاقات می کند؟ کار بی خودی کرده اند. یا می گوید دارند شناسنامه هاشمی را باطل می کنند.آقای عسگراولادی! با دفاع از هاشمی داری شناسنامه خودت را باطل می کنی! من با اینها مخالفم.

این عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در ادامه به چگونگی پولدار شدن هاشمی رفسنجانی از نگاه خود پرداخته و می گوید: یک بار مرحوم تولیت قم به من گفت بیا برو سالاریه قم زمین های من را قطعه بندی کرده‌اند. یک ۳۰۰ قطعه ای بردار؛ بعد قسطی به من بده. خدا می داند به من برخورد.هاشمی رفسنجانی هم آنجا نشسته بود. مثل اینکه یک سماور آب جوش ریختند روی سر من. مرحوم تولیت آنقدر که مرا تحویل گرفت هاشمی را تحویل نگرفت.بعد پیشنهاد زمین ها را داد که نپذیرفتم.من با همه تنگدستی که آن روز حتی کرایه تهران تا قم را نداشتم. قبول نکردم و گفتم آقای تولیت من نمی خواهم.یک دفعه هاشمی گفت که من می خواهم. تولیت هم رو به هاشمی گفت تو بردار.هاشمی از آنجا میلیاردر شد.حالا اگر می گفت بریم به صورت شریکی با هم زمین ها را برداریم و قسطش را بدهیم باز یک چیزی ولی نگفت.

شجونی در بخش دیگری از این گفت و گو با انتقاد از مشایی افزوده است: ما با خود آقای احمدی نژاد بنشینیم می گوییم بالاغیرتا، پایین غیرتا، وسط غیرتا، مراجع تقلید و علما از این رییس دفتر تو راضی نیستند. به خدا آیت الله جعفر سبحانی به خود من گفت ما اگر قدرت داشتیم مشایی را بیرون می کردیم.

وی با بیان اینکه مشایی در جلسه ای گفت من از شجونی تقلید می کنم در پاسخ به این سوال که چرا دولت به اعتراض علما توجه چندانی ندارد می گوید: این نقطه ضعف دولت است. منتها خود دولت در دلش اینطور است که مخالفت مراجع برای ما ننگ نیست. بالاخره این استخوان لای زخم است و کاری هم نمی شود کرد. ما صبر می کنیم.