آلخو ویدال کوادراس و استراون استیونسون و ژان دورویت
استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
من بسیار خوشحال هستم که خانم کاترین اشتون با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع اشرف، ژان دورویت را به‌عنوان کسی که سابقه درخشان دارد و یک دیپلومات با تجربه است، به‌طور مشخص برای حل موضوع بحران اشرف تعیین کرده است.
هفته پیش من نامه‌یی را از سفارت جمهوری عراق دریافت کردم که در آن نوشته شده آنها بر موضع خود برای بستن اشرف و ضرب‌الاجل مصر هستند. کپی این نامه به کل دبیرخانه هیأت رابطه با عراق پارلمان ارسال شده است و در آن ۳۴۰۰تن ساکنان اشرف را به‌عنوان تروریست معرفی می‌کند و می‌گوید آنها حق داشتن موقعیت پناهندگی را ندارند و منکر آن می‌شود که ساکنان تحت حفاظت کنواسیونهای ژنو قرار دارند و این‌که آنها هیچ حفاظتی تحت قانون بین‌المللی ندارند. هم‌چنین تأکید کردند که تا پایان امسال این کمپ باید بسته شود. در واقع حرفشان این است که به‌عنوان افراد تروریست، حق اقامت در عراق را طبق قانون اساسی آن ندارند.
از نظر من این برابر با اعلام جنگ است با آن‌چه که ما در اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا برای آن تلاش کرده‌ایم، و آن هم ارزشهای انسانی و اروپایی است که می‌گوید باید با این افراد به‌طور انسانی برخورد شود.
ما از آنها می‌خواستیم که ضرب‌الاجل پایان امسال باید ملغی شود تا کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد امکان این را داشته باشد پروسه لازم را برای انجام مصاحبه‌ها پیش ببرد تا این افراد همگی بتوانند به‌عنوان پناهنده ثبت‌نام شوند. آقای گوترز، کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل‌متحد در ژنو، که در ماه اوت با وی ملاقات کردم، به من گفت تمامی امکانات خود را به‌کار خواهد گرفت تا بتواند موضوع اشرف را تا قبل از ضرب‌الاجل مشخص شده عراق حل کند. قرار بر این بود بعد از این‌که آنها به‌عنوان پناهنده ثبت‌نام شدند، ما تلاش کنیم که همه آنها را بین ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر مانند نروژ و کانادا که قبلاً در آن‌جا مستقر بوده‌اند تقسیم کنیم. ولی تا همین امروز حتی یک مصاحبه هم انجام نشده است. چرا که دولت عراق به‌طور مستمر موانعی بر سر راه قرار داده و پروسه مصاحبه‌ها را مختل کرده است. ابتدا می‌گفتند که مصاحبه‌ها نباید در داخل اشرف باشد و بعد نمی‌خواستند در بیرون اشرف، محلی را که یونامی مشخص کرده بود، باشد و به طرق مختلف پروسه سازمان ملل‌متحد را مختل کرده‌اند و حالا که تنها یک ماه به ضرب‌الاجل وقت داریم، آنها این اولتیماتوم را داده‌اند که برابر با حکم مرگ برای ساکنان اشرف است. چرا که اگر آنها طبق این سند اجازه سکونت در خاک عراق را ندارند، به کجا فرستاده خواهند شد؟ ما می‌بینیم که آنها قصد پراکنده کردن ساکنان اشرف در مکانهای مختلف در عراق را دارند ولی به روشنی نمی‌گویند که آنها را کجا خواهند برد.. تمام این موضوع با این توجیه است که دولت عراق تضمین داده است با آنها به روش انسانی برخورد کند و دروغ شرم‌آور در این سند که ادعا می‌کند تاکنون با آنها رفتار انسانی طبق قوانین بین‌الملل شده است. در حالی که آنها به‌طور واقعی روزانه مورد شکنجه روانی با بیش از ۳۰۰ بلندگو واقع می‌شوند. در این سند ادعا شده است که مقامات عراقی به آنها اجازه دسترسی ورود غذا، دارو و رسیدگیهای پزشکی به اشرف را داده است، در حالی که برخی جان خود را به‌دلیل کمبود امکانات پزشکی از دست داده‌اند. وضعیت نگران‌کننده‌این است که به نظر می‌آید سفیر یونامی، مارتین کوبلر، این وضعیت را به‌عنوان یک موضوع اجتناب‌ناپذیر، پذیرفته باشد. در مورد همه این «تضمینهای» دولت عراق که می‌گوید با این افراد با روش انسانی برخورد خواهد شد، کافیست به تضمینهایی که آنها به آمریکاییها دادند تنها ۶ساعت قبل از حمله ۸آوریل به اشرف توجه شود. وقتی که آمریکاییها گفتند ما نگران افزایش نیروی نظامی در اطراف این کمپ می‌باشیم و خواستار تضمین هستیم که هیچ خشونتی نباشد، یک تضمین قاطع مکتوب از جانب دولت عراق دریافت کردند که هیچ‌گونه خشونتی در کار نخواهد بود و با این افراد به شیوه انسانی رفتار خواهد شد. ولی ۶ساعت بعد آنها این کمپ را با ۲۵۰۰ نیرو اشغال کردند و ساکنان را با رگبار گلوله یا زیر زرهی‌هایشان کشتند. حال قرار است که ما به آنها اعتماد کنیم؟ چیزی که سفیر یونامی مارتین کوبلر ظاهراً الآن قبول کرده است که با این افراد به‌طور انسانی برخورد خواهد شد. لذا هیأت ما در پارلمان اروپا بارها هشدار داده است که ما در آستانه یک فاجعه انسانی قرار داریم. ساکنان اشرف می‌گویند آنها حاضر نیستند در برابر تهدید لوله سلاح سوار کامیون بشوند و به مرگ حتمی فرستاده شوند و بسیاری از آنان به ایران دیپورت شوند، جایی که مورد شکنجه و اعدام واقع خواهند شد. حال ما در شرایطی قرار گرفته‌ایم که باید به‌نحوی راه‌حلی پیدا کنیم که بتوانیم مقامات عراقی را قانع کنیم مسیری که در پیش گرفته‌اند راه به شقه جدی رابطه بین اتحادیه اروپا و عراق خواهد برد، در صورتی‌که در این مسیر ادامه دهند. آنها باید به ما وقت و فضای کافی بدهند تا بتوانیم این افراد را به‌عنوان پناهنده ثبت‌نام کنیم. باید این مهلت زمانی مسخره تا پایان سال را که آنها به‌زور به ما تحمیل کرده‌اند، لغو کنیم. پر واضح است که مقامات عراقی تحت حمایت رژیم ایران هیچ قصدی برای اجازه دادن به این افراد برای زندگی مسالمت‌آمیز ندارند و یک طرح پنهان دارند که نهایتاً راه به یک فاجعه انسانی خواهد برد. لذا این یک تصویر خوفناکی است و ما باید تمام تلاش خودمان را بکنیم تا جلوی آن را بگیریم و لذا خیلی مشتاقم تا نظرات تخصصی سفیر دورویت را بشنوم. که همین الآن از یک جلسه خیلی مهمی در این باره آمده است و بسیار خوشحالیم که آقای سفیر امروز در بین ماست و رشته کلام را به او می‌دهم.
مجدداً بسیار سپاسگزارم که کارشناسی سفیر دورویت را داریم. که تازه از ملاقات کلیدی در این رابطه با برگشته است. افتخار دارم که صحبت را به سفیر بدهم.
سفیر ژان دوریت، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای اشرف:
بسیار متشکرم استراون. من خیلی خوشوقتم که امروز با شما هستم چون همان‌طور که آقای استیونسون گفت درست است که نقطه تعیین تکلیف در مورد این مشکل بسیار سخت کمپ اشرف، دارد فرا می‌رسد و ما خیلی به آن توجه داریم، به این دلیل که نماینده عالی کاترین اشتون از من خواست کمک کنم و به او مشورت بدهم تا ببینیم اتحادیه اروپا چکار می‌تواند بکند این تنش برطرف شود و به یک نتیجه حداکثر مثبت برسیم.
به این دلیل است که از ۲ماه‌ونیم پیش من با حد اکثر افرادی که می‌توانند نقش داشته باشند و به این روند کمک کنند تماس گرفته‌ام و فکر می‌کنم که ملاقات من در زمان مناسبی بود چون ما اکنون در بطن مشکل، در بطن مذاکرات هستیم و باید راه‌حلی پیدا کنیم تا از آن چیزی که الآن گفتید، اتفاق می‌افتد جلوگیری کند. من در تماس دائمی با استرون استیونسون و سایر افراد و ویدال کوآدراس هستم. بنابراین من نگرانی شما را به خوبی می‌دانم. من نسبت به توجه قوی شما و تعهد بسیار قوی که برای امنیت افراد کمپ اشرف دارید آگاه هستم. طبیعتاً مایلم از این نتیجه منفی جلوگیری شود.
تنها راهی که واقعاً می‌شود روی این روند تأثیر گذاشت، این است که همان‌طور که گفته شد روندی را که توسط آقای گوترس کمیسر عالی پناهندگان شروع شد تنها کارتی بود که می‌شد بازی کرد؟ به این دلیل است که مشکلی که ما با افراد کمپ اشرف داریم این است که اگر کمپ را ترک کنند باید جایی اسکان داده شوند یا در عراق بمانند. اگر‌چه خیلی متأسفیم بشنویم این روند نتوانسته به‌صورت کامل شروع شود، به‌خاطر مسائل لجستیکی آن، البته لجستیک این روند بسیار سیاسی است، و من می‌ترسیدم که این روند نتواند شروع شود چون دولت عراق کماکان بسیار صریح می‌گوید، می‌خواهد در پایان امسال کمپ را ببندد ولی طبیعتاً زمان آن برای این‌که یک بازاسکان مناسب برای افراد داشته باشیم بسیار کوتاه است. و به این دلیل است که فکر می‌کنم ما باید خیلی محتاط باشیم. همه ما باید نسبت به یونامی و نماینده دبیرکل سازمان ملل متحد، آقای کوبلر خیلی محتاط باشیم که ۱ماه پیش به عراق وارد شد. او حالا این مسأله را در دست دارد و حالا دارد با کمیساریا مذاکراتی می‌کند و مذاکرات بسیار سخت با دولت عراق دارد تا از این بن‌بست و از این شرایط بسیار پیچیده در بیاییم. آنها کماکان دارند مذاکره می‌کنند و من ترغیب می‌کنم که این مذاکرات توازن درستی پیدا کند چون بستن کمپ بدون روند کمیساریا برای تعیین و سازماندهی کردن موقعیت پناهندگی این افراد، به یک بن‌بست می‌انجآمد چون روش مناسب، روش منظم برای آنها این است که اول موقعیت و استاتو آنها مشخص شود و احتمالاً کشورهایی را پیدا کرد که آنها را بپذیرند. بنابراین این روند باید صورت گیرد و امیدوارم دولت عراق به‌زودی این را بپذیرد و ما باید خیلی محتاط باشیم این برداشت نشود که آنها در انزوا قرار گرفته‌اند، من فکر می‌کنم با این افراد باید طبق روند سازمان ملل‌متحد برخورد شود و ملل‌متحد مسئول سازماندهی این روند است. برای اطمینان از این‌که این روند به یک صورت با نظم سازماندهی شود، سازمان ملل‌متحد باید نوعی نظارت داشته باشد. باید حضورش را در نزدیکی آنها اعمال کند و همه اینها در حال حاضر مورد مذاکره است. بنابراین هنوز پایانی در این مذاکرات نیست. اینها پیچیده هستند ولی امیداروم یک راه‌حل داشته باشد. اتحادیه اروپا چکار می‌تواند بکند؟ ما یک روند بسیار ساده را شروع کردیم. می‌گویم ساده چون احتمالاً این تنها راه ساده بود و آن باز اسکان در اسرع وقت آن افرادی است که حق دارند در کشورهای ما زندگی کنند. همین‌طور درخواستی از طرف ما و از طرف برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کشورهای ثالث وجود دارد برای میزبانی از افرادی که شدیداً بیمار هستند. بنابراین اینها کارهایی هستند که می‌تواند بسیار سریع بدون نیاز به طی روند کمیساریا صورت گیرد، چون این افراد پناهنده نیستند یا اگر هستند همین الآن هم تشخیص داده شده، به‌عنوان پناهنده هستند و من فکر می‌کنم این می‌تواند تنش را کاهش دهد. من این را با سفیر پی.اس.سی در اتحادیه اروپا صحبت کرده‌ام و چندین عضو حالا با تعیین هویت افرادی که می‌توانند بلافاصله برگردند، شروع کرده‌اند. حداقل برای این افراد این می‌تواند راه‌حلی باشد و همین‌طور به نظر من این به دولت عراق نشان می‌دهد که حرکتی در جریان است که روند دارد پیش می‌رود. طبیعتاً این راه‌حلی برای همه افراد کمپ نیست، بنابراین اتحادیه اروپا چه کار دیگری می‌تواند بکند، دنبال کردن از نزدیک که چه چیزی دارد اتفاق می‌افتد و کاری است که من می‌کنم، باید در تماس دائم با آنها که عامل هستند، باشیم. دبیرکل ملل‌متحد آقای بان کی‌مون شخصاً این موضوع را دنبال می‌کند و می‌خواهد اتحادیه اروپا در طرف او باشد چون برای او هم این شرایط بسیار پیچیده‌یی است که با آن برخورد کند. ما هم‌چنین بسیار مایلیم با دولت عراق در بالاترین سطح ممکن در تماس باشیم. ما با دولت عراق در یک مذاکره هستیم و می‌خواهیم به یک توافق مشترک برسیم.
استرون استیونسون:
بسیار متشکرم سفیر دورویت. فکر می‌کنم انصاف حکم کند که از سفارت عراق و مشاور وزیر کادونکا بخواهیم که پاسخ خود را بیان کند.
نماینده سفارت عراق:
متشکرم آقای رئیس، اعضای محترم و آقای سفیر.
می‌خواهم در ابتدا عذرخواهی عالیجناب سفیر را بیان کنم که نتوانست در این جلسه به‌خاطر وظایف رسمی در خارج از بلژیک حضور یابد. لطفاً اجازه دهید به سفیر جان دورویت که در این نشست مهم شرکت کرد، خوشآمد بگویم. ما مطمئن هستیم که تجربه دیپلوماتیک و درایت آقای سفیر به راه‌حل تخلیه کمپ اشرف کمک خواهد کرد. ضرب‌الاجل تعیین شده از طرف دولت عراق برای بستن کمپ تا آخر سال باید محترم شمرده شود. وزیر خارجه عراق در نیویورک در حاشیه ملاقاتهای مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد با خانم اشتون در روز ۲۳سپتامبر گفتگو کرد. او ۳نامه را در این رابطه به خانم اشتون در ۲ماه گذشته فرستاده است. این نامه‌ها تصمیم دولت عراق را در رابطه با بستن کمپ تا آخر سال ۲۰۱۱ بیان می‌کنند.
این سازمان در حال حاضر توسط جامعه بین‌المللی به‌عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود. حضور این سازمان در عراق در قانون اساسی عراق منع شده است. قانون اساسی حضور هر سازمان تروریستی در خاک عراق را منع می‌کند (ماده ۷ قانون اساسی). این سازمان را نمی‌توان به‌عنوان یک جنبش آزادیخواه شناخت و قوانین ذیربط بین‌المللی در این رابطه قابل اطلاق نیستند. حضور این سازمان تهدیدی برای امنیت عراق و کشورهای همسایه است و به کشورهای همسایه بهانه می‌دهد تا در امور داخلی عراق دخالت کنند.
عراق به‌عنوان یک کشور دموکراتیک و صلح‌جو به‌دنبال آن است که روابط صلح‌آمیز با کشورهای همسایه را شکل دهد و در امور داخلی آنها دخالت نکند و صلح و امنیت منطقه و جهان را حفظ کند. عراق هم‌چنین حضور سازمانهای تروریستی در خاک خود را تحمل نمی‌کند.
استرون استیونسون:
خوب شما خانمها و آقایان به روشنی شنیدید که اهداف آنها نه تنها جابجا کردن به خارج از اشرف بلکه دیپورت کردن آنها به خارج از عراق تا پایان سال است و این را دوباره باز تأیید کردند. بنابراین بر این اساس تنها جایی که می‌توانند تا پایان امسال بروند، ایران است و بحثی نیست که این به‌معنی اعدام و شکنجه است. بنابراین، همان‌طور که گفتم ما با بحران انسانی روبه‌رو هستیم.
می‌توانم یک سؤال بپرسم؟ شما چندین بار تکرار کردید که عراق حضور یک سازمان تروریستی را در خاکش رد می‌کند، پس چرا به سپاه پاسداران و نیروی قدس آن که از نظر بین‌المللی، هر ۲به‌عنوان سازمان تروریستی شناخته شده‌اند، اجازه حضور در سرزمینهای عراق داده شده است؟
نماینده عراق:
متشکرم آقای رئیس،
در واقع ما به آنها اجازه ندادیم که در سرزمینهای عراق باشند.
متشکرم آقای رئیس
استراون استیونسون:
بنابراین، این‌که به اعضای رهبری کننده سپاه پاسداران هرگز اجازه ماندن در عراق داده نشده است، بسیار جالب است.
استر دلانگ، نایب‌رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
با کمال احترام باید بگویم ما ۲۷ کشور عضو هستیم، ما یکی از بالاترین درآمدهای ناخالص ملی را در دنیا داریم. ما شریک تجاری در تمامی دنیا و با کشورهای در حال توسعه از جمله عراق هستیم که برای بستن توافقنامه‌های تجاری با ما صف بسته‌اند و این در سطح دولت با دولت یا مدیریت کمپانیهاست. و این پروسه در عراق نیز جریان دارد. در ضمن ما بزرگترین کمک دهنده برای توسعه عراق هستیم و با توجه به چنین قدرت عظیم اقتصادی در دنیا، چرا وقتی ما می‌خواهیم این قدرت اقتصادی را تبدیل اثرگذاری سیاسی کنیم، چنین معتدل می‌شویم. چیزی که این پارلمان را متحد می‌کند و من به سفارت عراق نیز دارم اشاره می‌کنم، وقتی است که به‌خاطر حقوق‌بشر ایستاده‌ایم و هنگامی که یک بحران حقوق‌بشری مطرح است. و این چیزی است که ما در حال حاضر با آن روبه‌رو هستیم. من درباره سیاستهای گذشته صحبت نمی‌کنم من دارم درباره وضعیت انسانی که در حال حاضر با آن در ۴ یا ۵ هفته روبه‌رو خواهیم شد صحبت می‌کنم
ما حداقل می‌توانیم همگی برای تمدید این ضرب‌الاجل کار کنیم. و تعویق این ضرب‌الاجل می‌تواند خطی باشد که پشت آن می‌توانیم در یک خط و متحد قرار بگیریم. سازمان ملل‌متحد گفته است که خواستار وارد شدن به این موضوع است و آن را مسئولانه انجام خواهد داد. اگر می‌خواهیم اینکار را مسئولانه انجام بدهیم و اگر می‌خواهید که اتحادیه اروپا نیز وارد شود پس به ما وقت بدهید. زیرا زمان چیزی است که در حال حاضر نیاز است. چیزی که من می‌خواهم بدانم این است که سرویس روابط خارجی فراخوان به تمدید این ضرب‌الاجل را اولویت خودش برای هفته‌های آینده قرار دهد و به این وسیله ما این شانس را خواهیم داشت که این موضوع را به‌طور مسئولانه حل کنیم. به نظر من و فکر می‌کنم نظر بقیه نیز باشد که این باید سیاست اتحادیه اروپا برای آینده باشد و فکر می‌کنم باید با صحبت با گروههای خودمان آنها را قانع کنیم که یک مباحثه اضطراری در این رابطه در جلسه ماه دسامبر داشته باشیم. متشکرم.
سیلویا کاستا، نایب‌رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
من به خوبی به پیچیدگی و وخامت اوضاع که سفیر، که می‌دانیم مدت کمی است این وظیفه را عهده‌دار شده، سعی کرد آن را توضیح دهد، واقفم. بنابراین موضوع پیچیده است و من نمی‌خواهم پرش منطقی انجام دهم. اما تمام نگرانیها و بی‌صبریهای همکارم... را درک می‌کنم. ما در مقابل موضوعی قرار داریم که برای حل آن به زمان احتیاج داریم
باید بگویم من با همکارم استر دلانگ موافق هستم که می‌گوید اتحادیه اروپا دارای قدرت و نیروی زیادی است که می‌تواند آن را اعمال کند و با آن دولت عراق را حداقل در مورد اولین هدف که عقب‌انداختن ضرب‌الاجل کمپ است مشروط کند. در این مورد ما یک فراخوان نیز صادر کردیم که بسیاری از همکاران پارلمانتر، از همه گروهها، از جمله خود من آن را امضا کردند.
بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا نه تنها با عراق روابط اقتصادی دارند، بلکه کشورهایی هستند که به عراق کمک اهدا می‌کنند و به این دلیل می‌توانند روی آن تأثیر بسیار قوی بگذارند. از طرف دیگر ما با اکثریت بسیار بالا نظراتمان را در مورد تعلیق ضرب‌الاجل اعلام کردیم و در آن گفته‌ایم که باید تحقیق و نظارت کرد تا اتحادیه اروپا و سازمان ملل با توافق دولت عراق آن چه را که در توان دارد، انجام دهد تا از یک فاجعه انسانی جلوگیری شود ما باید قاطعانه و با تمام نیرویمان و از طریق خانم اشتون از دولت عراق بخواهیم ضرب‌الاجل برای کمپ را عقب بیاندازد، تا برای کشورهای اروپایی امکان باز اسکان، چه به‌خاطر مسائل انسانی و چه به‌خاطر مسائل سیاسی فراهم شود.
استرون استیونسون:
متشکرم خانم کاستا. قبل از این‌که فرصت را به بحث آزاد بدهیم، می‌خواهم پاسخ سؤالی را که خانم کاستا در رابطه با ادعای نامگذاری تروریستی ساکنان اشرف از طرف نماینده عراقی توسط جامعه بین‌المللی مطرح کرد بدهم. این ادعا اساساً غلط است. آنها در گذشته در لیست انگلستان و اتحادیه اروپا بودند و دادگاههای متوالی دستور دادند که نام آنها از لیست تروریستی خارج شوند و در حقیقت دادگاه انگلستان تصمیم نامگذاری را یک تصمیم «غیرعقلانی» خواند. آنها هنوز در لیست آمریکا هستند به‌رغم دستور دادگاه فدرال در واشنگتن در ژوئیه گذشته که گفت نام آنها باید از لیست تروریستی آمریکا حذف شود زیرا هیچ شکی نیست که در اعمال تروریستی دست نداشته‌اند و نباید تعجب کرد که وزارت امور خارجه هنوز تأخیر می‌کند زیرا تا همین ۴سال پیش نلسون ماندلا در لیست بود. بنابراین، این غیرمنطقی است. آنها اساساً توسط جامعه بین‌المللی به‌عنوان تروریست شناخته نمی‌شوند و امیدوارم که مقامات عراق این را به‌رسمیت بشمارند.
آلخو ویدال کوآدراس، نایب‌رئیس پارلمان اروپا:
متشکرم آقای دورویت، برای سعی و تلاشهایی که کرده‌اید،
متشکرم. اجازه بدهید مستقیماً به فاکتها بپردازیم. هر چه که گفته شده بسیار واضح بود و من کاملاً حامی دخالت رئیس، آقای استیونسون و نایب‌رئیس خانم لانگ و خانم کوستر هستم و از آنها حمایت می‌کنم، بنابراین آن چیزی که آنها گفتند را دوباره تکرار نمی‌کنم. آقای سفیر (دورویت) آنها موضوعات را بسیار واضح و دقیق گفتند. حقیقت این است که ۲۵۰۰ مرد و ۱۰۰۰ زن، که غیرمسلح و بی‌دفاع هستند، در یک کمپ پناهندگی ساکنند. آنها در معرض یک خطر جدی و فوری قتل‌عام و استرداد به رژیمی هستند که با بیرحمی و بی‌اعتنایی به حقوق‌بشر شناخته می‌شوند. ما در اتحادیه اروپا اتوریته اخلاقی داریم. آقای سفیر اما اتوریته اخلاقی برای آنهایی که اخلاقی ندارند، معنی ندارد. مشخص است که اخلاقیتی ندارند و این روشن است. به‌خاطر این‌که همین الآن از سفارت عراق در حالی در رابطه با حقوق‌بشر سخن می‌گوید که ساکنان اشرف را شکنجه روحی می‌کنند و آنها را از امکانات پزشکی محروم می‌کنند. آنها هم‌چنین ۴۶تن از ساکنان را کشتند و به قتل رساندند و افراد بی‌گناه را به گلوله بستند. این نمونه‌ها به‌اندازه کافی درجه بدبینی نسبت به دولت عراق را مشهود می‌سازد. نمی‌توان هیچ توقعی از این دولت عراق داشت. آقای سفیر صحبت از آتوریته اخلاقیات در این مقطع مشکل تبدیل به یک شوخی شده است.
چه می‌توان کرد؟ اولین کاری که باید انجام داد استفاده از قدرت فشارمان است که بسیار زیاد است. همان‌طور که خانم دلانگ به‌خوبی توضیح دادند. سؤال این است که آیا ما تصمیم گرفته‌ایم که از این قدرت استفاده کنیم؟ یا نه؟ این اولین سؤالی است که شما یا نماینده عالی سیاست خارجی باید جواب دهد. سؤال دوم این است که عملاً چه می‌توان کرد؟
فکر می‌کنم که من به‌اندازه کافی روشن صحبت کردم. نکته دیگر این است که گفتگوها و تماسها با سازمان ملل‌متحد و ارگانهای مختلف آن جهت حل مشکل افراد باقیمانده نیازمند زمان بیشتر است و طرح این ضرب‌الاجل برای نشان‌دادن این موضوع است که دولت عراق علاقه‌یی به داشتن راه‌حلی ندارد.
لطفاً در مورد ضرب‌الاجل صحبت نکنیم چون این از نظر حقوقی معنی ندارد. طرح ضرب‌الاجل فقط به این معنی است که آنها هیچ راه‌حلی را نمی‌خواهند قبول کنند.
ضمناً پروسه مصاحبه با این افراد جهت به‌رسمیت شناختن استاتوی پناهندگی آنها توسط دولت عراق سد شده است. این یک تناقض است. آقای سفیر به‌عنوان سرویس خارجی (اتحادیه اروپا) هم‌چنین شما باید با آن روبه‌رو شوید. مشکل بسیار واضح است و کارهایی که ما باید به سرعت انجام دهیم نیز روشن است.
آقای سفیر نکته آخری که می‌خواهم به شما بگویم این است که این‌جا پارلمان است و این پارلمان سالهای سال است روی این موضوع متمرکز بوده است. در رابطه با موضوع مشخص کمپ اشرف و تهدیدی که بعد از انتقال امنیت به دولت عراق متوجه آن شده است ما بیش از ۱سال است که روی آن کار می‌کنیم، تازه بعد از ۹ماه توانستیم خانم اشتون را قانع کنیم و او تنها زمانی عکس‌العمل نشان داد که در آخرین حمله دهها تن کشته شدند. بنابراین این سرعت عمل کافی نیست و ظرفیت مورد قبول برای عکس‌العمل نشان‌دادن نیست. حالا آقای سفیر، این پارلمان حق و وظیفه آن را دارد که کمیسیون اروپا را کنترل کند و خانم اشتون نایب‌رئیس کمیسیون است. پس به شما می‌گویم که اگر از این لحظه به بعد ما دقیقاً نبینیم که سرویس خارجی که در مسئولیت ماکزیمم خانم اشتون می‌باشد. با قاطعیت و تعهدی که ما توقع داریم در رابطه با این موضوع حساس انجام بدهد، عمل نکند، شک نکنید که پارلمان حق خود را برای کنترل تا حد ماکزیمم خودش، اعمال خواهد کرد. چون ما برای مدت زیادی اخطار داده‌ایم و برای مدت زیادی توضیح داده‌ایم که چه اتفاقی خواهد افتاد و این‌که چه کاری باید انجام بشود. صبرمان به آخر رسیده است. ما ۵هفته دیگر داریم و زمان در حال گذر است. آقای سفیر از تلاشهای شما متشکرم. اما ما باید یک عمل مؤثر را همین حالا انجام دهیم. متشکرم.
سونه گورد، نماینده پارلمان اروپا از دانمارک:
متشکرم آقای رئیس و متشکرم آقای سفیر دورویت به‌خاطر حضور شما و به‌خاطر اطلاعاتی که داده‌اید. من یک نکته و یک سؤال دارم. شنیدن اظهارات نمایندگان سفارت عراق در حقیقت بسیار هولناک بود، هیچ گارانتی برای حفظ وسائل ارتباطاتی این افراد نیست. چرا این موضوع اهمیت دارد؟ در سال ۲۰۰۹ ما شاهد قتل‌عام بودیم. اوایل شایعات زیادی پخش شد که افراد خودکشی کرده‌اند و خودشان را زده‌اند. تنها وقتی تصاویر و فیلمها را از طریق ضبط موبایل دیدیم ما توانستیم ببینیم که حقیقت چه بود. این‌که این یک قتل‌عام علیه مردان و زنان غیرمسلح و بی‌دفاع بود. بنابراین گرفتن وسائل ارتباطاتی آنها و محروم کردن آنها از ثبت این وقایع مشابه این است که برای انجام چنین قتل‌عامی در سکوت آماده‌سازی می‌کنند. بنابراین در حقیقت بسیار هولناک بود که این اظهارات را از سوی سفارت عراق بشنویم و نشان می‌دهد که چه چیز در انتظار است چنان‌چه راه‌حلی پیدا نشود. بنابراین، از آتوریته خود استفاده کنید تا به دولتهای عضو اطلاعات دقیق بفرستید که وضعیت چیست و شما از آنها در حال حاضر چه تقاضایی دارید که الآن دست به اقدام بزنند. مطمئنم که با این کار تبادل خوبی بین اتحادیه اروپا و سیاستمداران خواهد بود و راه‌حل مشکلات را می‌توان پیدا کرد.
تونه کلام، نماینده پارلمان اروپا:
آقای رئیس فکر می‌کنم حقوق‌بشر و زندگی انسانها کشور و مرز نمی‌شناشد. ما باید از آن دفاع کنیم.
من کاملاً در نظرات همکارم دی لانگ شریک هستم که نمایندگان ما به‌اندازه کافی کار نکرده‌اند. ما نمی‌توانیم دیگر این وضعیت را ادامه بدهیم و با یکدیگر مشورت کنیم و روی حسن نیت بقیه حساب کنیم یا مسئولیت را به دیگر سازمانها احاله بدهیم.
ما الآن این امکان را داریم که وارد عمل شویم و من از سفیر و بارونس اشتون می‌خواهم که با بیانیه رسمی درباره وضعیت خطیر فعلی، وارد این موضوع شوند. در این بیانیه، رابطه آینده ما با عراق را به این موضوع مرتبط کنند. در غیراینصورت کارآیی نخواهد داشت و همان‌طور که همکارم پیشنهاد کرد در این باره به تمامی ۲۷ کشور عضو اطلاعات بفرستند و برای جلسه ۲۱دسامبر پیشنهاداتی را مطرح کنند.
صحبتهای استیونسون بیرون جلسه:
ما نیاز به وقت و جا داریم. اما ما نمی‌توانم این کار را انجام دهیم. با توجه به موانعی که در پیش پای ما گذاشته شده است، بدون همکاری کامل مقامات عراقی و بدون زمان و محل که نمی‌توانیم کارمان را تکمیل کنیم. بنابراین اگر این ضرب‌الاجل به تعویق نیافتد و اگر به همین مسیری که انتخاب کرده‌اید ادامه دهید شما در سرپیچی مطلق از آن‌چه که ما درخواست کرده‌ایم، حرکت خواهید کرد.
و بگذارید در این مورد شفاف باشیم، برای اینکار قیمتی خواهد بود که باید پرداخت بشود. خیلی مشتکرم از همه شما.
استرون استیونسون، رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
من بسیار خوشحال هستم که خانم کاترین اشتون با توجه به اهمیت و حساسیت موضوع اشرف، ژان دورویت را به‌عنوان کسی که سابقه درخشان دارد و یک دیپلومات با تجربه است، به‌طور مشخص برای حل موضوع بحران اشرف تعیین کرده است.
هفته پیش من نامه‌یی را از سفارت جمهوری عراق دریافت کردم که در آن نوشته شده آنها بر موضع خود برای بستن اشرف و ضرب‌الاجل مصر هستند. کپی این نامه به کل دبیرخانه هیأت رابطه با عراق پارلمان ارسال شده است و در آن ۳۴۰۰تن ساکنان اشرف را به‌عنوان تروریست معرفی می‌کند و می‌گوید آنها حق داشتن موقعیت پناهندگی را ندارند و منکر آن می‌شود که ساکنان تحت حفاظت کنواسیونهای ژنو قرار دارند و این‌که آنها هیچ حفاظتی تحت قانون بین‌المللی ندارند. هم‌چنین تأکید کردند که تا پایان امسال این کمپ باید بسته شود. در واقع حرفشان این است که به‌عنوان افراد تروریست، حق اقامت در عراق را طبق قانون اساسی آن ندارند.
از نظر من این برابر با اعلام جنگ است با آن‌چه که ما در اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا برای آن تلاش کرده‌ایم، و آن هم ارزشهای انسانی و اروپایی است که می‌گوید باید با این افراد به‌طور انسانی برخورد شود.
ما از آنها می‌خواستیم که ضرب‌الاجل پایان امسال باید ملغی شود تا کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد امکان این را داشته باشد پروسه لازم را برای انجام مصاحبه‌ها پیش ببرد تا این افراد همگی بتوانند به‌عنوان پناهنده ثبت‌نام شوند. آقای گوترز، کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل‌متحد در ژنو، که در ماه اوت با وی ملاقات کردم، به من گفت تمامی امکانات خود را به‌کار خواهد گرفت تا بتواند موضوع اشرف را تا قبل از ضرب‌الاجل مشخص شده عراق حل کند. قرار بر این بود بعد از این‌که آنها به‌عنوان پناهنده ثبت‌نام شدند، ما تلاش کنیم که همه آنها را بین ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا و کشورهای دیگر مانند نروژ و کانادا که قبلاً در آن‌جا مستقر بوده‌اند تقسیم کنیم. ولی تا همین امروز حتی یک مصاحبه هم انجام نشده است. چرا که دولت عراق به‌طور مستمر موانعی بر سر راه قرار داده و پروسه مصاحبه‌ها را مختل کرده است. ابتدا می‌گفتند که مصاحبه‌ها نباید در داخل اشرف باشد و بعد نمی‌خواستند در بیرون اشرف، محلی را که یونامی مشخص کرده بود، باشد و به طرق مختلف پروسه سازمان ملل‌متحد را مختل کرده‌اند و حالا که تنها یک ماه به ضرب‌الاجل وقت داریم، آنها این اولتیماتوم را داده‌اند که برابر با حکم مرگ برای ساکنان اشرف است. چرا که اگر آنها طبق این سند اجازه سکونت در خاک عراق را ندارند، به کجا فرستاده خواهند شد؟ ما می‌بینیم که آنها قصد پراکنده کردن ساکنان اشرف در مکانهای مختلف در عراق را دارند ولی به روشنی نمی‌گویند که آنها را کجا خواهند برد.. تمام این موضوع با این توجیه است که دولت عراق تضمین داده است با آنها به روش انسانی برخورد کند و دروغ شرم‌آور در این سند که ادعا می‌کند تاکنون با آنها رفتار انسانی طبق قوانین بین‌الملل شده است. در حالی که آنها به‌طور واقعی روزانه مورد شکنجه روانی با بیش از ۳۰۰ بلندگو واقع می‌شوند. در این سند ادعا شده است که مقامات عراقی به آنها اجازه دسترسی ورود غذا، دارو و رسیدگیهای پزشکی به اشرف را داده است، در حالی که برخی جان خود را به‌دلیل کمبود امکانات پزشکی از دست داده‌اند. وضعیت نگران‌کننده‌این است که به نظر می‌آید سفیر یونامی، مارتین کوبلر، این وضعیت را به‌عنوان یک موضوع اجتناب‌ناپذیر، پذیرفته باشد. در مورد همه این «تضمینهای» دولت عراق که می‌گوید با این افراد با روش انسانی برخورد خواهد شد، کافیست به تضمینهایی که آنها به آمریکاییها دادند تنها ۶ساعت قبل از حمله ۸آوریل به اشرف توجه شود. وقتی که آمریکاییها گفتند ما نگران افزایش نیروی نظامی در اطراف این کمپ می‌باشیم و خواستار تضمین هستیم که هیچ خشونتی نباشد، یک تضمین قاطع مکتوب از جانب دولت عراق دریافت کردند که هیچ‌گونه خشونتی در کار نخواهد بود و با این افراد به شیوه انسانی رفتار خواهد شد. ولی ۶ساعت بعد آنها این کمپ را با ۲۵۰۰ نیرو اشغال کردند و ساکنان را با رگبار گلوله یا زیر زرهی‌هایشان کشتند. حال قرار است که ما به آنها اعتماد کنیم؟ چیزی که سفیر یونامی مارتین کوبلر ظاهراً الآن قبول کرده است که با این افراد به‌طور انسانی برخورد خواهد شد. لذا هیأت ما در پارلمان اروپا بارها هشدار داده است که ما در آستانه یک فاجعه انسانی قرار داریم. ساکنان اشرف می‌گویند آنها حاضر نیستند در برابر تهدید لوله سلاح سوار کامیون بشوند و به مرگ حتمی فرستاده شوند و بسیاری از آنان به ایران دیپورت شوند، جایی که مورد شکنجه و اعدام واقع خواهند شد. حال ما در شرایطی قرار گرفته‌ایم که باید به‌نحوی راه‌حلی پیدا کنیم که بتوانیم مقامات عراقی را قانع کنیم مسیری که در پیش گرفته‌اند راه به شقه جدی رابطه بین اتحادیه اروپا و عراق خواهد برد، در صورتی‌که در این مسیر ادامه دهند. آنها باید به ما وقت و فضای کافی بدهند تا بتوانیم این افراد را به‌عنوان پناهنده ثبت‌نام کنیم. باید این مهلت زمانی مسخره تا پایان سال را که آنها به‌زور به ما تحمیل کرده‌اند، لغو کنیم. پر واضح است که مقامات عراقی تحت حمایت رژیم ایران هیچ قصدی برای اجازه دادن به این افراد برای زندگی مسالمت‌آمیز ندارند و یک طرح پنهان دارند که نهایتاً راه به یک فاجعه انسانی خواهد برد. لذا این یک تصویر خوفناکی است و ما باید تمام تلاش خودمان را بکنیم تا جلوی آن را بگیریم و لذا خیلی مشتاقم تا نظرات تخصصی سفیر دورویت را بشنوم. که همین الآن از یک جلسه خیلی مهمی در این باره آمده است و بسیار خوشحالیم که آقای سفیر امروز در بین ماست و رشته کلام را به او می‌دهم.
مجدداً بسیار سپاسگزارم که کارشناسی سفیر دورویت را داریم. که تازه از ملاقات کلیدی در این رابطه با برگشته است. افتخار دارم که صحبت را به سفیر بدهم.
سفیر ژان دوریت، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای اشرف:
بسیار متشکرم استراون. من خیلی خوشوقتم که امروز با شما هستم چون همان‌طور که آقای استیونسون گفت درست است که نقطه تعیین تکلیف در مورد این مشکل بسیار سخت کمپ اشرف، دارد فرا می‌رسد و ما خیلی به آن توجه داریم، به این دلیل که نماینده عالی کاترین اشتون از من خواست کمک کنم و به او مشورت بدهم تا ببینیم اتحادیه اروپا چکار می‌تواند بکند این تنش برطرف شود و به یک نتیجه حداکثر مثبت برسیم.
به این دلیل است که از ۲ماه‌ونیم پیش من با حد اکثر افرادی که می‌توانند نقش داشته باشند و به این روند کمک کنند تماس گرفته‌ام و فکر می‌کنم که ملاقات من در زمان مناسبی بود چون ما اکنون در بطن مشکل، در بطن مذاکرات هستیم و باید راه‌حلی پیدا کنیم تا از آن چیزی که الآن گفتید، اتفاق می‌افتد جلوگیری کند. من در تماس دائمی با استرون استیونسون و سایر افراد و ویدال کوآدراس هستم. بنابراین من نگرانی شما را به خوبی می‌دانم. من نسبت به توجه قوی شما و تعهد بسیار قوی که برای امنیت افراد کمپ اشرف دارید آگاه هستم. طبیعتاً مایلم از این نتیجه منفی جلوگیری شود.
تنها راهی که واقعاً می‌شود روی این روند تأثیر گذاشت، این است که همان‌طور که گفته شد روندی را که توسط آقای گوترس کمیسر عالی پناهندگان شروع شد تنها کارتی بود که می‌شد بازی کرد؟ به این دلیل است که مشکلی که ما با افراد کمپ اشرف داریم این است که اگر کمپ را ترک کنند باید جایی اسکان داده شوند یا در عراق بمانند. اگر‌چه خیلی متأسفیم بشنویم این روند نتوانسته به‌صورت کامل شروع شود، به‌خاطر مسائل لجستیکی آن، البته لجستیک این روند بسیار سیاسی است، و من می‌ترسیدم که این روند نتواند شروع شود چون دولت عراق کماکان بسیار صریح می‌گوید، می‌خواهد در پایان امسال کمپ را ببندد ولی طبیعتاً زمان آن برای این‌که یک بازاسکان مناسب برای افراد داشته باشیم بسیار کوتاه است. و به این دلیل است که فکر می‌کنم ما باید خیلی محتاط باشیم. همه ما باید نسبت به یونامی و نماینده دبیرکل سازمان ملل متحد، آقای کوبلر خیلی محتاط باشیم که ۱ماه پیش به عراق وارد شد. او حالا این مسأله را در دست دارد و حالا دارد با کمیساریا مذاکراتی می‌کند و مذاکرات بسیار سخت با دولت عراق دارد تا از این بن‌بست و از این شرایط بسیار پیچیده در بیاییم. آنها کماکان دارند مذاکره می‌کنند و من ترغیب می‌کنم که این مذاکرات توازن درستی پیدا کند چون بستن کمپ بدون روند کمیساریا برای تعیین و سازماندهی کردن موقعیت پناهندگی این افراد، به یک بن‌بست می‌انجآمد چون روش مناسب، روش منظم برای آنها این است که اول موقعیت و استاتو آنها مشخص شود و احتمالاً کشورهایی را پیدا کرد که آنها را بپذیرند. بنابراین این روند باید صورت گیرد و امیدوارم دولت عراق به‌زودی این را بپذیرد و ما باید خیلی محتاط باشیم این برداشت نشود که آنها در انزوا قرار گرفته‌اند، من فکر می‌کنم با این افراد باید طبق روند سازمان ملل‌متحد برخورد شود و ملل‌متحد مسئول سازماندهی این روند است. برای اطمینان از این‌که این روند به یک صورت با نظم سازماندهی شود، سازمان ملل‌متحد باید نوعی نظارت داشته باشد. باید حضورش را در نزدیکی آنها اعمال کند و همه اینها در حال حاضر مورد مذاکره است. بنابراین هنوز پایانی در این مذاکرات نیست. اینها پیچیده هستند ولی امیداروم یک راه‌حل داشته باشد. اتحادیه اروپا چکار می‌تواند بکند؟ ما یک روند بسیار ساده را شروع کردیم. می‌گویم ساده چون احتمالاً این تنها راه ساده بود و آن باز اسکان در اسرع وقت آن افرادی است که حق دارند در کشورهای ما زندگی کنند. همین‌طور درخواستی از طرف ما و از طرف برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا و کشورهای ثالث وجود دارد برای میزبانی از افرادی که شدیداً بیمار هستند. بنابراین اینها کارهایی هستند که می‌تواند بسیار سریع بدون نیاز به طی روند کمیساریا صورت گیرد، چون این افراد پناهنده نیستند یا اگر هستند همین الآن هم تشخیص داده شده، به‌عنوان پناهنده هستند و من فکر می‌کنم این می‌تواند تنش را کاهش دهد. من این را با سفیر پی.اس.سی در اتحادیه اروپا صحبت کرده‌ام و چندین عضو حالا با تعیین هویت افرادی که می‌توانند بلافاصله برگردند، شروع کرده‌اند. حداقل برای این افراد این می‌تواند راه‌حلی باشد و همین‌طور به نظر من این به دولت عراق نشان می‌دهد که حرکتی در جریان است که روند دارد پیش می‌رود. طبیعتاً این راه‌حلی برای همه افراد کمپ نیست، بنابراین اتحادیه اروپا چه کار دیگری می‌تواند بکند، دنبال کردن از نزدیک که چه چیزی دارد اتفاق می‌افتد و کاری است که من می‌کنم، باید در تماس دائم با آنها که عامل هستند، باشیم. دبیرکل ملل‌متحد آقای بان کی‌مون شخصاً این موضوع را دنبال می‌کند و می‌خواهد اتحادیه اروپا در طرف او باشد چون برای او هم این شرایط بسیار پیچیده‌یی است که با آن برخورد کند. ما هم‌چنین بسیار مایلیم با دولت عراق در بالاترین سطح ممکن در تماس باشیم. ما با دولت عراق در یک مذاکره هستیم و می‌خواهیم به یک توافق مشترک برسیم.
استرون استیونسون:
بسیار متشکرم سفیر دورویت. فکر می‌کنم انصاف حکم کند که از سفارت عراق و مشاور وزیر کادونکا بخواهیم که پاسخ خود را بیان کند.
نماینده سفارت عراق:
متشکرم آقای رئیس، اعضای محترم و آقای سفیر.
می‌خواهم در ابتدا عذرخواهی عالیجناب سفیر را بیان کنم که نتوانست در این جلسه به‌خاطر وظایف رسمی در خارج از بلژیک حضور یابد. لطفاً اجازه دهید به سفیر جان دورویت که در این نشست مهم شرکت کرد، خوشآمد بگویم. ما مطمئن هستیم که تجربه دیپلوماتیک و درایت آقای سفیر به راه‌حل تخلیه کمپ اشرف کمک خواهد کرد. ضرب‌الاجل تعیین شده از طرف دولت عراق برای بستن کمپ تا آخر سال باید محترم شمرده شود. وزیر خارجه عراق در نیویورک در حاشیه ملاقاتهای مجمع عمومی سازمان ملل‌متحد با خانم اشتون در روز ۲۳سپتامبر گفتگو کرد. او ۳نامه را در این رابطه به خانم اشتون در ۲ماه گذشته فرستاده است. این نامه‌ها تصمیم دولت عراق را در رابطه با بستن کمپ تا آخر سال ۲۰۱۱ بیان می‌کنند.
این سازمان در حال حاضر توسط جامعه بین‌المللی به‌عنوان یک سازمان تروریستی شناخته می‌شود. حضور این سازمان در عراق در قانون اساسی عراق منع شده است. قانون اساسی حضور هر سازمان تروریستی در خاک عراق را منع می‌کند (ماده ۷ قانون اساسی). این سازمان را نمی‌توان به‌عنوان یک جنبش آزادیخواه شناخت و قوانین ذیربط بین‌المللی در این رابطه قابل اطلاق نیستند. حضور این سازمان تهدیدی برای امنیت عراق و کشورهای همسایه است و به کشورهای همسایه بهانه می‌دهد تا در امور داخلی عراق دخالت کنند.
عراق به‌عنوان یک کشور دموکراتیک و صلح‌جو به‌دنبال آن است که روابط صلح‌آمیز با کشورهای همسایه را شکل دهد و در امور داخلی آنها دخالت نکند و صلح و امنیت منطقه و جهان را حفظ کند. عراق هم‌چنین حضور سازمانهای تروریستی در خاک خود را تحمل نمی‌کند.
استرون استیونسون:
خوب شما خانمها و آقایان به روشنی شنیدید که اهداف آنها نه تنها جابجا کردن به خارج از اشرف بلکه دیپورت کردن آنها به خارج از عراق تا پایان سال است و این را دوباره باز تأیید کردند. بنابراین بر این اساس تنها جایی که می‌توانند تا پایان امسال بروند، ایران است و بحثی نیست که این به‌معنی اعدام و شکنجه است. بنابراین، همان‌طور که گفتم ما با بحران انسانی روبه‌رو هستیم.
می‌توانم یک سؤال بپرسم؟ شما چندین بار تکرار کردید که عراق حضور یک سازمان تروریستی را در خاکش رد می‌کند، پس چرا به سپاه پاسداران و نیروی قدس آن که از نظر بین‌المللی، هر ۲به‌عنوان سازمان تروریستی شناخته شده‌اند، اجازه حضور در سرزمینهای عراق داده شده است؟
نماینده عراق:
متشکرم آقای رئیس،
در واقع ما به آنها اجازه ندادیم که در سرزمینهای عراق باشند.
متشکرم آقای رئیس
استراون استیونسون:
بنابراین، این‌که به اعضای رهبری کننده سپاه پاسداران هرگز اجازه ماندن در عراق داده نشده است، بسیار جالب است.
استر دلانگ، نایب‌رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
با کمال احترام باید بگویم ما ۲۷ کشور عضو هستیم، ما یکی از بالاترین درآمدهای ناخالص ملی را در دنیا داریم. ما شریک تجاری در تمامی دنیا و با کشورهای در حال توسعه از جمله عراق هستیم که برای بستن توافقنامه‌های تجاری با ما صف بسته‌اند و این در سطح دولت با دولت یا مدیریت کمپانیهاست. و این پروسه در عراق نیز جریان دارد. در ضمن ما بزرگترین کمک دهنده برای توسعه عراق هستیم و با توجه به چنین قدرت عظیم اقتصادی در دنیا، چرا وقتی ما می‌خواهیم این قدرت اقتصادی را تبدیل اثرگذاری سیاسی کنیم، چنین معتدل می‌شویم. چیزی که این پارلمان را متحد می‌کند و من به سفارت عراق نیز دارم اشاره می‌کنم، وقتی است که به‌خاطر حقوق‌بشر ایستاده‌ایم و هنگامی که یک بحران حقوق‌بشری مطرح است. و این چیزی است که ما در حال حاضر با آن روبه‌رو هستیم. من درباره سیاستهای گذشته صحبت نمی‌کنم من دارم درباره وضعیت انسانی که در حال حاضر با آن در ۴ یا ۵ هفته روبه‌رو خواهیم شد صحبت می‌کنم
ما حداقل می‌توانیم همگی برای تمدید این ضرب‌الاجل کار کنیم. و تعویق این ضرب‌الاجل می‌تواند خطی باشد که پشت آن می‌توانیم در یک خط و متحد قرار بگیریم. سازمان ملل‌متحد گفته است که خواستار وارد شدن به این موضوع است و آن را مسئولانه انجام خواهد داد. اگر می‌خواهیم اینکار را مسئولانه انجام بدهیم و اگر می‌خواهید که اتحادیه اروپا نیز وارد شود پس به ما وقت بدهید. زیرا زمان چیزی است که در حال حاضر نیاز است. چیزی که من می‌خواهم بدانم این است که سرویس روابط خارجی فراخوان به تمدید این ضرب‌الاجل را اولویت خودش برای هفته‌های آینده قرار دهد و به این وسیله ما این شانس را خواهیم داشت که این موضوع را به‌طور مسئولانه حل کنیم. به نظر من و فکر می‌کنم نظر بقیه نیز باشد که این باید سیاست اتحادیه اروپا برای آینده باشد و فکر می‌کنم باید با صحبت با گروههای خودمان آنها را قانع کنیم که یک مباحثه اضطراری در این رابطه در جلسه ماه دسامبر داشته باشیم. متشکرم.
سیلویا کاستا، نایب‌رئیس هیأت رابطه با عراق در پارلمان اروپا:
من به خوبی به پیچیدگی و وخامت اوضاع که سفیر، که می‌دانیم مدت کمی است این وظیفه را عهده‌دار شده، سعی کرد آن را توضیح دهد، واقفم. بنابراین موضوع پیچیده است و من نمی‌خواهم پرش منطقی انجام دهم. اما تمام نگرانیها و بی‌صبریهای همکارم... را درک می‌کنم. ما در مقابل موضوعی قرار داریم که برای حل آن به زمان احتیاج داریم
باید بگویم من با همکارم استر دلانگ موافق هستم که می‌گوید اتحادیه اروپا دارای قدرت و نیروی زیادی است که می‌تواند آن را اعمال کند و با آن دولت عراق را حداقل در مورد اولین هدف که عقب‌انداختن ضرب‌الاجل کمپ است مشروط کند. در این مورد ما یک فراخوان نیز صادر کردیم که بسیاری از همکاران پارلمانتر، از همه گروهها، از جمله خود من آن را امضا کردند.
بسیاری از کشورهای عضو اتحادیه اروپا نه تنها با عراق روابط اقتصادی دارند، بلکه کشورهایی هستند که به عراق کمک اهدا می‌کنند و به این دلیل می‌توانند روی آن تأثیر بسیار قوی بگذارند. از طرف دیگر ما با اکثریت بسیار بالا نظراتمان را در مورد تعلیق ضرب‌الاجل اعلام کردیم و در آن گفته‌ایم که باید تحقیق و نظارت کرد تا اتحادیه اروپا و سازمان ملل با توافق دولت عراق آن چه را که در توان دارد، انجام دهد تا از یک فاجعه انسانی جلوگیری شود ما باید قاطعانه و با تمام نیرویمان و از طریق خانم اشتون از دولت عراق بخواهیم ضرب‌الاجل برای کمپ را عقب بیاندازد، تا برای کشورهای اروپایی امکان باز اسکان، چه به‌خاطر مسائل انسانی و چه به‌خاطر مسائل سیاسی فراهم شود.
استرون استیونسون:
متشکرم خانم کاستا. قبل از این‌که فرصت را به بحث آزاد بدهیم، می‌خواهم پاسخ سؤالی را که خانم کاستا در رابطه با ادعای نامگذاری تروریستی ساکنان اشرف از طرف نماینده عراقی توسط جامعه بین‌المللی مطرح کرد بدهم. این ادعا اساساً غلط است. آنها در گذشته در لیست انگلستان و اتحادیه اروپا بودند و دادگاههای متوالی دستور دادند که نام آنها از لیست تروریستی خارج شوند و در حقیقت دادگاه انگلستان تصمیم نامگذاری را یک تصمیم «غیرعقلانی» خواند. آنها هنوز در لیست آمریکا هستند به‌رغم دستور دادگاه فدرال در واشنگتن در ژوئیه گذشته که گفت نام آنها باید از لیست تروریستی آمریکا حذف شود زیرا هیچ شکی نیست که در اعمال تروریستی دست نداشته‌اند و نباید تعجب کرد که وزارت امور خارجه هنوز تأخیر می‌کند زیرا تا همین ۴سال پیش نلسون ماندلا در لیست بود. بنابراین، این غیرمنطقی است. آنها اساساً توسط جامعه بین‌المللی به‌عنوان تروریست شناخته نمی‌شوند و امیدوارم که مقامات عراق این را به‌رسمیت بشمارند.
آلخو ویدال کوآدراس، نایب‌رئیس پارلمان اروپا:
متشکرم آقای دورویت، برای سعی و تلاشهایی که کرده‌اید،
متشکرم. اجازه بدهید مستقیماً به فاکتها بپردازیم. هر چه که گفته شده بسیار واضح بود و من کاملاً حامی دخالت رئیس، آقای استیونسون و نایب‌رئیس خانم لانگ و خانم کوستر هستم و از آنها حمایت می‌کنم، بنابراین آن چیزی که آنها گفتند را دوباره تکرار نمی‌کنم. آقای سفیر (دورویت) آنها موضوعات را بسیار واضح و دقیق گفتند. حقیقت این است که ۲۵۰۰ مرد و ۱۰۰۰ زن، که غیرمسلح و بی‌دفاع هستند، در یک کمپ پناهندگی ساکنند. آنها در معرض یک خطر جدی و فوری قتل‌عام و استرداد به رژیمی هستند که با بیرحمی و بی‌اعتنایی به حقوق‌بشر شناخته می‌شوند. ما در اتحادیه اروپا اتوریته اخلاقی داریم. آقای سفیر اما اتوریته اخلاقی برای آنهایی که اخلاقی ندارند، معنی ندارد. مشخص است که اخلاقیتی ندارند و این روشن است. به‌خاطر این‌که همین الآن از سفارت عراق در حالی در رابطه با حقوق‌بشر سخن می‌گوید که ساکنان اشرف را شکنجه روحی می‌کنند و آنها را از امکانات پزشکی محروم می‌کنند. آنها هم‌چنین ۴۶تن از ساکنان را کشتند و به قتل رساندند و افراد بی‌گناه را به گلوله بستند. این نمونه‌ها به‌اندازه کافی درجه بدبینی نسبت به دولت عراق را مشهود می‌سازد. نمی‌توان هیچ توقعی از این دولت عراق داشت. آقای سفیر صحبت از آتوریته اخلاقیات در این مقطع مشکل تبدیل به یک شوخی شده است.
چه می‌توان کرد؟ اولین کاری که باید انجام داد استفاده از قدرت فشارمان است که بسیار زیاد است. همان‌طور که خانم دلانگ به‌خوبی توضیح دادند. سؤال این است که آیا ما تصمیم گرفته‌ایم که از این قدرت استفاده کنیم؟ یا نه؟ این اولین سؤالی است که شما یا نماینده عالی سیاست خارجی باید جواب دهد. سؤال دوم این است که عملاً چه می‌توان کرد؟
فکر می‌کنم که من به‌اندازه کافی روشن صحبت کردم. نکته دیگر این است که گفتگوها و تماسها با سازمان ملل‌متحد و ارگانهای مختلف آن جهت حل مشکل افراد باقیمانده نیازمند زمان بیشتر است و طرح این ضرب‌الاجل برای نشان‌دادن این موضوع است که دولت عراق علاقه‌یی به داشتن راه‌حلی ندارد.
لطفاً در مورد ضرب‌الاجل صحبت نکنیم چون این از نظر حقوقی معنی ندارد. طرح ضرب‌الاجل فقط به این معنی است که آنها هیچ راه‌حلی را نمی‌خواهند قبول کنند.
ضمناً پروسه مصاحبه با این افراد جهت به‌رسمیت شناختن استاتوی پناهندگی آنها توسط دولت عراق سد شده است. این یک تناقض است. آقای سفیر به‌عنوان سرویس خارجی (اتحادیه اروپا) هم‌چنین شما باید با آن روبه‌رو شوید. مشکل بسیار واضح است و کارهایی که ما باید به سرعت انجام دهیم نیز روشن است.
آقای سفیر نکته آخری که می‌خواهم به شما بگویم این است که این‌جا پارلمان است و این پارلمان سالهای سال است روی این موضوع متمرکز بوده است. در رابطه با موضوع مشخص کمپ اشرف و تهدیدی که بعد از انتقال امنیت به دولت عراق متوجه آن شده است ما بیش از ۱سال است که روی آن کار می‌کنیم، تازه بعد از ۹ماه توانستیم خانم اشتون را قانع کنیم و او تنها زمانی عکس‌العمل نشان داد که در آخرین حمله دهها تن کشته شدند. بنابراین این سرعت عمل کافی نیست و ظرفیت مورد قبول برای عکس‌العمل نشان‌دادن نیست. حالا آقای سفیر، این پارلمان حق و وظیفه آن را دارد که کمیسیون اروپا را کنترل کند و خانم اشتون نایب‌رئیس کمیسیون است. پس به شما می‌گویم که اگر از این لحظه به بعد ما دقیقاً نبینیم که سرویس خارجی که در مسئولیت ماکزیمم خانم اشتون می‌باشد. با قاطعیت و تعهدی که ما توقع داریم در رابطه با این موضوع حساس انجام بدهد، عمل نکند، شک نکنید که پارلمان حق خود را برای کنترل تا حد ماکزیمم خودش، اعمال خواهد کرد. چون ما برای مدت زیادی اخطار داده‌ایم و برای مدت زیادی توضیح داده‌ایم که چه اتفاقی خواهد افتاد و این‌که چه کاری باید انجام بشود. صبرمان به آخر رسیده است. ما ۵هفته دیگر داریم و زمان در حال گذر است. آقای سفیر از تلاشهای شما متشکرم. اما ما باید یک عمل مؤثر را همین حالا انجام دهیم. متشکرم.
سونه گورد، نماینده پارلمان اروپا از دانمارک:
متشکرم آقای رئیس و متشکرم آقای سفیر دورویت به‌خاطر حضور شما و به‌خاطر اطلاعاتی که داده‌اید. من یک نکته و یک سؤال دارم. شنیدن اظهارات نمایندگان سفارت عراق در حقیقت بسیار هولناک بود، هیچ گارانتی برای حفظ وسائل ارتباطاتی این افراد نیست. چرا این موضوع اهمیت دارد؟ در سال ۲۰۰۹ ما شاهد قتل‌عام بودیم. اوایل شایعات زیادی پخش شد که افراد خودکشی کرده‌اند و خودشان را زده‌اند. تنها وقتی تصاویر و فیلمها را از طریق ضبط موبایل دیدیم ما توانستیم ببینیم که حقیقت چه بود. این‌که این یک قتل‌عام علیه مردان و زنان غیرمسلح و بی‌دفاع بود. بنابراین گرفتن وسائل ارتباطاتی آنها و محروم کردن آنها از ثبت این وقایع مشابه این است که برای انجام چنین قتل‌عامی در سکوت آماده‌سازی می‌کنند. بنابراین در حقیقت بسیار هولناک بود که این اظهارات را از سوی سفارت عراق بشنویم و نشان می‌دهد که چه چیز در انتظار است چنان‌چه راه‌حلی پیدا نشود. بنابراین، از آتوریته خود استفاده کنید تا به دولتهای عضو اطلاعات دقیق بفرستید که وضعیت چیست و شما از آنها در حال حاضر چه تقاضایی دارید که الآن دست به اقدام بزنند. مطمئنم که با این کار تبادل خوبی بین اتحادیه اروپا و سیاستمداران خواهد بود و راه‌حل مشکلات را می‌توان پیدا کرد.
تونه کلام، نماینده پارلمان اروپا:
آقای رئیس فکر می‌کنم حقوق‌بشر و زندگی انسانها کشور و مرز نمی‌شناشد. ما باید از آن دفاع کنیم.
من کاملاً در نظرات همکارم دی لانگ شریک هستم که نمایندگان ما به‌اندازه کافی کار نکرده‌اند. ما نمی‌توانیم دیگر این وضعیت را ادامه بدهیم و با یکدیگر مشورت کنیم و روی حسن نیت بقیه حساب کنیم یا مسئولیت را به دیگر سازمانها احاله بدهیم.
ما الآن این امکان را داریم که وارد عمل شویم و من از سفیر و بارونس اشتون می‌خواهم که با بیانیه رسمی درباره وضعیت خطیر فعلی، وارد این موضوع شوند. در این بیانیه، رابطه آینده ما با عراق را به این موضوع مرتبط کنند. در غیراینصورت کارآیی نخواهد داشت و همان‌طور که همکارم پیشنهاد کرد در این باره به تمامی ۲۷ کشور عضو اطلاعات بفرستند و برای جلسه ۲۱دسامبر پیشنهاداتی را مطرح کنند.
صحبتهای استیونسون بیرون جلسه:
ما نیاز به وقت و جا داریم. اما ما نمی‌توانم این کار را انجام دهیم. با توجه به موانعی که در پیش پای ما گذاشته شده است، بدون همکاری کامل مقامات عراقی و بدون زمان و محل که نمی‌توانیم کارمان را تکمیل کنیم. بنابراین اگر این ضرب‌الاجل به تعویق نیافتد و اگر به همین مسیری که انتخاب کرده‌اید ادامه دهید شما در سرپیچی مطلق از آن‌چه که ما درخواست کرده‌ایم، حرکت خواهید کرد.
و بگذارید در این مورد شفاف باشیم، برای اینکار قیمتی خواهد بود که باید پرداخت بشود. خیلی مشتکرم از همه شما.
