كميته بين المللي درجستجوي عدالت: گزارش به شوراي امنيت درباره اشرف وليبرتي

ـ اقدامات جانبدارانه مارتين كوبلرو پيشبرد خطوط ديكته شده حكومتهاي ايران و عراق عليه ساكنان اشرف و ليبرتي انگيزه تهيه اين گزارش است

ـ شوراي امنيت ملل متحد و به ويژه دولت آمريكا بايد دولت عراق را به بازگرداندن فوري ساكنان به اشرف متقاعد كنند
 
ـ گزارش كوبلر به شوراي امنيت به هيچوجه بي طرفانه نخواهد بود ما قويا خواستار حضور نماينده ساكنان به منظور ارائه گزارش واقعي به شوراي امنيت هستيم
 
ـ فراخوان به دبيركل و شوراي امنيت براي تعيين كميسيون حقيقت ياب به منظور تحقيق در باره: موشك بارانهاي ليبرتي عملكرد كوبلر در رابطه با اشرف و ليبرتي و شهادتهاي طاهر بومدرا

كميته بين المللي در جستجوي عدالت متشكل از 4000 پارلمانتر در اروپا و آمريكا، پنجمين گزارش خود را در باره اشرف و ليبرتي به اجلاس 16ژوئيه شوراي امنيت ملل متحد در باره عراق ارائه كرد. دكتر آلخو ويدال كوادراس نايب رييس پارلمان اروپا و رئيس كميته بين المللي در جستجوي عدالت، نسخه اي از اين گزارش را كه از 10 قسمت و 100 بند تشكيل شده است طي نامه هاي جداگانه اي براي وزير خارجه آمريكا، رئيس دوره يي شوراي امنيت و ديگر اعضاي شوراي امنيت ارسال كرد.
در مقدمه اين گزارش از جمله چنين آمده است:
گزارش حاضر وضعيت كمپهاي ليبرتي و اشرف را در فاصله دو اجلاس شوراي امنيت مورد بررسي قرار ميدهد. اين گزارش مبتني بر ارتباطات مستمر كميته بين المللي در جستجوي عدالت با ساكنان هر دو كمپ و گزارشهاي روزانه آنها، گزارشهاي يونامي، ملاقات و گفتگو با نمايندگان ساكنان، ملل متحد، دولت آمريكا و اتحاديه اروپا و نامه نگاريهاي متعدد با طرفهاي ذيربط تهيه و تدوين شده است. جانبدارانه بودن حيرت انگيز نماينده ويژه دبيركل مارتين كوبلر، كه تماماً خطوط سياسي ديكته شده توسط حكومتهاي ايران و عراق را پيش برده است، انگيزه تهيه اين گزارش است.

 گزارش 12 مارس دبيركل به شوراي امنيت كه به وضوح توسط همين نمايندة ويژه تهيه شده و سخنراني كوبلر در شوراي امنيت در 21 مارس بخوبي اين جانبداري را نشان ميدهد. كميته بين المللي در جستجوي عدالت قويا خواستار اين است كه دبيركل اجازه ندهد گزارش مارتين كوبلر به جلسه شوراي امنيت كه در ژوئيه 2013 برگزار ميشود، مانند گذشته تحت تاثير خطوط و سياستهاي كوبلر قرار گيرد وجانبداريهاي فاحش او بيش از اين به حساب ملل متحد و شخص ديبركل نوشته شود. در غير اين صورت، دبيركل شخصاً در مقابل فجايع بعدي مسئول خواهد بود.

به طور خلاصه در 4 ماه گذشته:
•    دو بار ليبرتي هدف موشك باران قرار گرفت
•    دو تن ديگركشته و 70 تن ديگر مجروح شدند و بسياري از مجروحان حملات قبلي همچنان از عوارض جراحت رنج مي برند
•    محاصره ضد انساني پزشكي ادامه دارد و دو تن بر اثر اين محاصره جان باختند.
•    دولت عراق از تأمين الزامات حداقل امنيتي به هزينه خود ساكنان، جلوگيري كرده است
•     تنها 4 درصد افراد ليبرتي انتقال يافته اند.
•     هيچ چشم اندازي براي انتقال همه يا بخش زيادي از ساكنان وجود ندارد
•    دلايل زيادي وجود دارد كه حملات بعدي نيز محتمل است

بيلان تاسف بار فوق الذكر، البته قابل اجتناب بود و تمامي آنها در گزارش قبلي كميتة بين المللي در جستجوي عدالت به شوراي امنيت و در نامه ها و اطلاعيه هاي ساكنان و نمايندگان و وكلايشان و همچنين گروههاي مختلف پارلماني به تفصيل مورد بحث قرار گرفته و در نامه هاي رئيس اين كميته به دبير كل و اعضاي شوراي امنيت ذكر شده بود. ساكنان و نمايندگانشان و مدافعان حقوق آنها در سطح بين المللي بارها درمورد چنين جنايتهايي هشدار داده بودند.

قسمت دوم گزارش كميته بين المللي درجستجوي عدالت به شوراي امنيت ملل متحد، به حمله موشكي در 25 خرداد عليه كمپ ليبرتي پرداخته وضمن گزارش جزييات اين حمله و عوامل و زمينه هاي آن نتيجه گيري ميكند كه
نقش كوبلر و افراد تحت فرمان او در ليبرتي در جريان موشك باران 15 ژوئن بسيار شبهه بر انگيز و شايان يك تحقيق بيطرفانه دقيق است. سه فاكت از ميان فاكتهاي متعدد ذيلا ذكر ميشود:
•    در حاليكه همه روزه مأموران ويژه كوبلر صبح و بعد از ظهر به ليبرتي مي رفتند، روز 15ژوئن به كمپ نرفتند. آيا دولت عراق در آن روز آنها را از رفتن به ليبرتي منع كرده است؟ آيا خودشان علائمي از حمله داشته اند، يا هرعلت ديگري، بايد تحقيق شود.

•    فاكت بعدي اين است كه پس از اولين حمله در 9 فوريه، وقتي ساكنان صدها بار خواستار برگرداندن تي والها شدند،يونامي و نماينده دولت عراق بعد از مراجعات مكرر به ساكنان اطلاع دادند كه فقط با برگرداندن تي والها در اطراف محلهاي تجمع موافقت شده و خواستار كروكي آنها شدند و نمايندگان ساكنان كروكي 30 محل تجمع را به يونامي دادند. در حمله 15 ژوئن، محلهايي كه هدف قرار گرفت شماري از همان 30 نقطه هستند. نكته قابل توجه اينكه مدتي پس از تحويل كروكي اين نقاط به يونامي، دولت عراق موافقت قبلي خود را نقض كرد و گفت تي وال براي اين نقاط نيز داده نميشود.

•     فاكت ديگر اين كه كوبلر در يكسال و نيم گذشته فشار مي آورد كه ساكنان در يك غذا خوري واحد كه در گوشه كمپ قرار دارد جمع شوند. ساكنان تأكيد ميكردند اين سالن اولاً ظرفيت همه افراد را ندارد و ثانياً چنين اجتماعي در يك سالن بسيار آسيب پذير است. كوبلر در 29 مه به پارلمان اروپا گفت مجاهدين دموكرات نيستند چون از اجتماع ساكنان در يك ناهار خوري جلوگيري ميكنند! اين ادعاي مسخره فشار براي تجمع افراد در يك محل آسيب پذير بود. آيا اين با حمله موشكي مستقيم يا غير مستقيم رابطه اي دارد؟ اين چيزي است كه تحقيقات بايد آن را روشن سازد.

يك ارزيابي براساس فاكتها و شواهد، به سادگي نشان ميدهد كه حمله 15ژوئن قابل پيش بيني و پيشگيري بوده است. حمله توسط رژيم ايران و در يك موقعيت سياسي ويژه همزمان با انتخابات رژيم، سازمان داده شده است و دولت عراق فعالانه با مجريان اين طرح، يعني نيروي قدس همكاري و هماهنگي كرده است، نقش كوبلر مشكوك و مخرب بوده است.

گزارش كميته بين المللي درجستجوي عدالت مي افزايد: همه علائم نشان ميدهد كه هيچ گونه انتقال سريع يا حتي نسبتاً سريع به كشورهاي ثالث در چشم انداز نيست و به همين خاطر تحت الشعاع قرار دادن امنيت و حفاظت ساكنان ليبرتي به بهانه انتقال موهوم، صرفاً توجيهي براي بي تفاوتي در برابر كشتار ساكنان در فقدان حداقل الزامات امنيتي درليبرتي است.
ما تأكيد كرديم كه راه حل امنيت در درجه اول انتقال همه ساكنان در اسرع وقت به آمريكا يا اروپاست، اگر اين راه حل جواب ندارد، بايد ساكنان به اشرف بازگردانده شوند كه امنيت نسبي دارد.

 از سوي ديگر به عنوان يك امر بسيار فوري بر تأمين الزامات امنيتي فوق در ليبرتي تأكيد كرديم اما نه دولت آمريكا و نه ملل متحد به وظايفشان در اين زمينه عمل نكردند و براي تحقق يكي از اين راه حلها پافشاري نكردند در غير‌اين صورت ما با كشتار 15ژوئن مواجه نبوديم و حتي اگر اين موشك باران اتفاق مي افتاد ابعاد خسارات و تلفات آن بسيار محدود تر مي بود.
مساله امنيت ساكنان ليبرتي از آنجا مهم است كه هدف اعلام شده رژيم ايران، نابودي يا تسليم آنهاست. گزينه سومي براي رژيم ايران مطرح نيست. اين رژيم به هيچوجه طالب انتقال ساكنان ليبرتي و اشرف به خارج از عراق نيست. سخنگوي وزارت خارجه رژيم ولايت فقيه در 5مارس كشورهايي را  كه خواستار دادن پناهندگي به ساكنان ليبرتي هستند را مورد تهديد قرار داد و آنها را  از پذيرش  پناهندگي ساكنان ليبرتي با توجيه اينكه  عامل بي ثباتي و ناامني هستند برحذر داشت

گزارش كميته بين المللي درجستجوي عدالت تحت عنوان« امنيت و سلامت ساكنان اشرف و ليبرتي، مسئوليت آمريكا و ملل متحد» خاطر نشان مي كند:
آمريكا و ملل متحد و بطور خاص شوراي امنيت و دبيركل از نظر حقوقي در قبال حفاظت و امنيت و سلامت ساكنان اشرف و ليبرتي مسئوليت دارند. اين مسئوليت از ابتداي اشغال عراق توسط آمريكا وجود داشته است، اما در اثر جابجايي ساكنان به ليبرتي مضاعف شده است.

مباني مسئوليت آمريكا و ملل متحد بشرح زير است:
•    دولت آمريكا و نيروي چند مليتي- عراق در ژوييه 2004 به اينكه ساكنان اشرف غير نظامياني هستند كه تحت حفاظت كنوانسيون چهارم ژنو قرار دارند. از نظر حقوقي هيچ عاملي وجود ندارد كه اين استاتو را از ساكنان سلب كرده باشد.
•    انتقال حفاظت به عراق يك امر غير قانوني از طرف آمريكا بوده است و به خصوص پس از حمله ژوئيه 2009 به ساكنان طبق ماده 45 كنوانسيون چهارم ژنو آمريكا بايد حفاظت را از عراق پس ميگرفت. اين موضوعي است كه در هر محكمه يي قابل اقامه دعواست
•    آمريكا با همه ساكنان اشرف تك به تك توافقنامه يي را امضا كرده است كه در ازاي خلع سلاح آنها، حفاظتشان را تا تعيين تكليف نهايي برعهده خواهد گرفت. آمريكا نسبت به اين قرار داد مسئوليت دارد و نقض يك جانبه آن مجرمانه است
•    همه ساكنان پناهنده و يا پناهجو و افراد مورد نگراني هستند و از حفاظت هاي بين المللي برخوردارند.
•    انتقال ساكنان از اشرف به ليبرتي بر اساس تضمينهاي ملل متحد و دولت آمريكا انجام شده است و دولت آمريكا بارها از زبان بالاترين مقامات خود از جمله وزير خارجه اعلام كرده است كه امنيت و سلامت ساكنان در ليبرتي تأمين خواهد شد.
•    وزير خارجه وقت آمريكا هيلاري كلينتون در 25 دسامبر 2011 از ياداشت تفاهم بين ملل متحد و عراق حمايت كرد و بر تأمين سلامت و امنيت ساكنان تأكيد كرد و گفت ديپلماتهاي آمريكايي ديدارهاي مستمر و منظم از ليبرتي خواهند داشت.
•    طبق توافقنامه چهارجانبه بين آمريكا، ملل متحد، دولت عراق و ساكنان، در مورد انتقال بقيه ساكنان به ليبرتي، آمريكا متعهد شده است كه از امنيت و سلامت ساكنان حمايت كند،
•    در اين توافق چهار جانبه و نامه هاي رسمي ملل متحد، بر امنيت و سلامت ساكنان اشرف كه براي حفاظت اموال در آنجا باقي مي مانند تأكيد شده است.

مستقل از قرارداد هاي فوق الذكر، با توجه به اينكه ساكنان 4 بار مورد حمله واقع شده اند، جامعه جهاني و به خصوص شوراي امنيت و دولت آمريكا طبق اصل حفاظت (RtoP) بايد حفاظت آنها را تامين كند. RtoP اصلي است كه دبيركل ملل متحد توجه و حساسيتي زيادي نسبت به آن دارد.
 اما در عمل، متأسفانه نه آمريكا و نه ملل متحد و نه شوراي امنيت به وظايف خود عمل نكرده اند. پنج ماه پس از موشك باران 9 فوريه، مقامات آمريكايي تنها دو بار به ليبرتي مراجعه كرده اند، اين در حاليست كه تعهد آمريكا ديدارهاي مستمر و منظم بوده است.

گزارش كميته بين المللي درجستجوي عدالت به شوراي امنيت تصريح مي كند :
ليبرتي به رغم تلاشهاي فشرده و هزينه هنگفت ساكنان در طول يك سال و نيم گذشته از استانداردهاي انساني فاصله بسيار زيادي دارد. محاصرة ضدانساني در همه زمينه ها ادامه دارد. ما در اين گزارش صرفاً به جنبه پزشكي و بهداشتي آن پرداختيم كه در نتيجه آن در فاصله دو اجلاس شورا دو نفر جان باختند و بيش از 1000تن دچار بيماريهاي عفوني شده اند.
 مارتين كوبلر و مأموران ويژه اش به جاي تمركز بر حل مسأله امنيتي، با گزارشهاي كاملاً مجعول، دروغ و تحريف شده به سازمان ملل متحد و ايالات متحده و اتحاديه اروپا و دولت عراق، به سياست خود بر روي دو مؤلفه ادامه دادند:
مؤلفه اول: مقصر جلوه دادن ساكنان و رهبري كمپ و سازمان مجاهدين خلق و شوراي ملي مقاومت ايران، در شكست پروژه انتقال.
مؤلفه دوم: شيطان سازي عليه ساكنان و رهبري كمپ به منظور زمينه سازي براي توجيه جنايت عليه بشريت و راه باز كردن براي حملات بيشتر.

كميته بين المللي در جستجوي عدالت با ارزيابي دقيق14 نامه كوبلر به نماينده ساكنان در فاصله دو اجلاس شوراي امنيت، سخنرانيهاي او در شوراي امنيت(21مارس) و كميسيون خارجه پارلمان اروپا(29مي) و مصاحبه ها و اظهارات خصوصي او، ترديدي در مورد نقش شيطاني او ندارد و از تغيير او توسط دبير كل هر چند بسيار ديگر هنگام، قوياً استقبال مي كند.
دولت عراق به طرق مختلف براي تخليه افرادي كه در اشرف براي نگهداري از اموال مانده اند به شدت فشار مي آورد. كوبلر هم به مثابه يك اهرم فشار دولت عراق عمل كرده است. در حالي كه در توافق چهار جانبه انتقال به ليبرتي تصريح شده 100 نفر به عنوان نگهبانان اموال تا فروش همه اموال در اشرف بدون هيچ محدوديت زماني باقي مي مانند. بگذريم در حاليكه امنيت ليبرتي حل و فصل نشده است تخليه اشرف هيچ موضوعيتي ندارد.

گروه كار بازداشتهاي خودسرانه ملل متحد در دو نظريه درماههاي مه و اوت 2012 تأكيد كرد ليبرتي و اشرف شرايط زندان را دارند. كميسارياي عالي پناهندگان بارها بر ضرورت آزادي تردد تأكيد كرده است اما هيچ اقدام موثري از سوي آمريكا و ملل متحد براي حل اين مسئله انجام نشده است.
 شهادتهاي تكاندهنده طاهر بومدرا مشاور يونامي در امر اشرف كه در اعتراض به سياستهاي جانبدارانه كوبلر استعفاء داد، همچنان بي پاسخ مانده است. كتاب جديداً منتشر شده او تحت عنوان”اشرف داستان ناگفته” به خوبي نشان ميدهد دستور كار واقعي كوبلر، انحلال سازمان مجاهدين بوده است. بي پاسخ گذاشتن اين شهادتها از سوي ملل متحد، همدستي كوبلر در جنايت و تبهكاري او را به تماميت ملل متحد و دبير كل آن تسري مي دهد.

در بخش توصيه ها درگزارش كميته بين المللي درجستجوي عدالت آمده است:
شوراي امنيت ملل متحد و به ويژه ايالات متحده آمريكا بايد دولت عراق را به بازگرداندن فوري ساكنان به اشرف متقاعد كنند . آنها در قبال هر قطره خوني كه در ليبرتي ريخته شود مستقيماً مسئول هستند.
به طور بلادرنگ، شوراي امنيت و آمريكا بايد دولت عراق را وادار كنند كه اجازه بدهد الزامات امنيتي هفتگانه در ليبرتي  تأمين شود.

از آنجاكه گزارش كوبلر به شوراي امنيت به هيچ وجه بي طرفانه نخواهد بود ما قوياً خواستار حضور نماينده ساكنان در جلسة16 ژوئيه شوراي امنيت و ارائه گزارش واقعي و پاسخ به سؤالات اعضاي اين شورا هستيم.
دبيركل و شوراي امنيت براي تعيين نمايندة ويژة جديد يا هر كس كه از سوي ملل متحد مسئوليت اشرف و ليبرتي را برعهده خواهد گرفت، بايد نظرات ساكنان و نمايندگانشان را در نظر گرفته و از بيطرفي فرد مذبور احراز اطمينان كنند و مطمئن باشندكه تحت نفوذ حكومتهاي عراق و ايران قرار نخواهد گرفت. كميته بين المللي در جستجوي عدالت آماده است كه مشورتها و تجارب خودش را در اين زمينه در اختيار دبير كل و نمايندگانش قرار دهد.
دبير كل و شوراي امنيت يك كميسيون حقيقت ياب بي طرف تشكيل دهند تا در موارد زير تحقيق كند:
•    موشك بارانهاي ليبرتي
•    عملكرد كوبلر در رابطه با اشرف و ليبرتي، انتقال ساكنان به زندان ليبرتي و نقش او در در حملات 9 فوريه و 15 ژوئن 2013
•    شهادت هاي آقاي طاهر بومدرا
هم چنين اتخاذ تدابير لازم براي اجراي نظريه هاي گروه بازداشت هاي خودسرانه در مورد اشرف و ليبرتي  ضرورت مبرم دارد.
دولت آمريكا و ملل متحد بايد دولت عراق را وادار به لغو محاصره  ظالمانه به ويژه محاصره پزشكي اشرف و ليبرتي كنند تا ساكنان دسترسي آزادنه به خدمات پزشكي در عراق به هزينه خودشان داشته باشند.