ویکی فقه راه‌اندازی شد
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی در ادامه ایجاد و توسعه ویکی اصطلاح‌نامه علوم اسلامی، ویکی‌فقه را راه اندازی کرد.
به گزارش مشرق به نقل از ایکنا ،مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی در ادامه ایجاد و توسعه ویکی اصطلاح‌نامه علوم اسلامی، ویکی‌فقه که شامل بیش از پنجاه هزار اصطلاح فقهی است که علاوه بر روابط معنایی مستندات و اطلاعات جانبی را در اختیار پژوهشگران می‌گذارد را راه‌اندازی کرده است.
هدف از این درگاه در محیط سایبر، آن است که به صورت آزاد، دیدگاه‌های علمی کارشناسان و صاحب‌نظران مبادله شده و به بحث گذاشته شود، همچنین نظرات اندیشوران در زمینه اصطلاح‌نامه فقه و مستندات آن، علاوه بر مشارکت جمعی و ارتقای دانش فقه، موجب ترویج فرهنگ اسلامی است.
لازم به ذکر است، کاربران می‌توانند با ورود به سایت مرکز به نشانی Http://www.islamicdoc.org و وارد شدن به درگاه ویکی علوم اسلامی Wiki، نظرات خود را در این خصوص ارائه کنند. لازم به یادآوری است که ویکی اصول فقه نیز اخیراً راه‌اندازی شده و در دسترس محققان و کاربران قرار دارد.
فعاليت بنياد باران (خاتمی) كاملا غيرقانونی است
مدير كل سياسي وزارت كشور پروسه دريافت مجوز و فعاليت بنيادي به نام باران را كاملا غيرقانوني اعلام كرد.
محمود عباس زاده مشكيني در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران به تشريح چگونگي فعاليت و اخذ مجوز بنياد باران پرداخت و اظهار داشت: دولت به اصطلاح اصلاحات در واپسين ايام فرصت مديريتي خود پيش از تحويل دولت به منظور پيگيري برنامه هاي خود تلاش كرده بود با استفاده از فرصت و با عجله نهادهايي را بسازد.
وي ادامه داد: براساس مستندات موجود در تاريخ 26 تير 84 اولين بار تقاضاي ثبت يك سازمان مردم نهاد يا NGO با عنوان بنياد آزادي رشد و آباداني ايران (آرا) در وزارت كشور ثبت مي شود.اين در حاليست كه 13 روز قبل تصويب و ابلاغ آيين نامه اجرايي، تاسيس و فعاليت سازمان هاي مردم نهاد در هيئت وزيران وقت در وزارت كشور بررسي مي شود.
عباس زاده همچنين يادآور شد، در تاريخ 9 مرداد 84 پروانه فعاليت اين مجموعه بدون رعايت هيچ كدام از ضوابط تصويب شده و آيين نامه مذكور با امضاي وزير كشور وقت صادر مي شود. وي با بيان اينكه شرايط لازم و قانوني در روند بررسي و صدور مجوز رعايت نشده تصريح كرد: براساس مستندات حوزه اجتماعي وزارت كشور طبق آيين نامه اجرايي تاسيس فعاليت سازمان هاي غيردولتي كه تمام سازمان هاي غيردولتي موظف به اجراي آن مي باشند گزارش عملكرد مالي و اجراي ساليانه اين مجموعه يعني بنياد باران ارسال نشده است.
وي اساسنامه بنياد باران را تشكلي غيرسياسي و غيرانتفاعي عنوان و تاكيد كرد: بنياد باران از مرحله طرح درخواست و عنوان مجموعه شرايط قانوني براي بررسي و صدور مجوز و غيره و طي كردن يك مسير طبيعي و قانوني مرسوم برخوردار نيست كه اين برخلاف شعار قانون گرايي است.
دیدبان حقوق بشر: بحران حقوق بشر ایران عمیق تر شده است
بي بي سي 29 ژانويه. دیدبان حقوق بشر در گزارش سالانه خود به تشریح وضع حقوق بشر در کشورهای مختلف دنیا پرداخته و نسبت به "عمیق تر شدن بحران" حقوق بشر در ایران هشدار داده است.
این سازمان به اعدام های گسترده در ایران اشاره کرده و گفته است آمارهای رسمی نشان می دهد ایران پس از چین (پر جمعیت ترین کشور جهان) بیشتر اعدام را در دنیا دارد، این در حالیست که مدافعین حقوق بشر ایران می گویند تعداد واقعی اعدام ها بخصوص در مورد قاچاقچیان مواد مخدر بسیار بالاتر است.
دیدبان حقوق بشر گفته است حکومت ایران اعتراضات پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ را با خشونت و استفاده از گلوله های واقعی سرکوب کرد، بسیاری را کشت و هزاران را دستگیر کرد. در این گزارش آمده است صدها مدافع و وکیل حقوق بشر، روزنامه نگار، فعال جامعه مدنی و رهبران اپوزوسیون بدون اتهام همچنان در بازداشت هستند، بازجویان با شکنجه از زندانیان اعتراف می گیرند تا قوه قضائیه بتواند آنها را به حبس های طولانی مدت و حتی اعدام محکوم کند.
دیدبان حقوق بشر می گوید از سرکوب سال ۲۰۰۹ تا هنگام تنظیم این گزارش بیش از ۱۰۰۰ نفر از ایران گریخته و در کشورهای همسایه تقاضای پناهندگی کرده اند.
این سازمان افزوده در طول سال ۲۰۱۰، سرکوب آزادی بیان، اجتماعات و نیز فشار بر اقلیت های دینی و جنسیتی ادامه یافته است. این گزارش سالانه به موارد متعددی از شکایتنامه های زندانیان سیاسی از جمله نامه عبدالله مومنی از فعالان دانشجویی بازداشت شده به آیت الله خامنه ای اشاره کرده که در آن نقض حقوق مندرج در قانون و نیز جزئیات شکنجه توسط زندانبانان تشریح شده است.
به گفته دیدبان حقوق بشر تا هنگام نگارش این گزارش هیچ مقام بلند پایه ای بدلیل شکنجه، بدرفتاری و قتل سه نفری که در بازداشتگاه کهریزک رخ داد، تحت تعقیب قرار نگرفته است. در ادامه این گزارش به تعداد بالای اعدام ها در ایران پرداخته و گفته شده است در سال ۲۰۰۹ که آخرین سالی است که آمار رسمی اعدام منتشر شده، ۳۸۸ نفر به دار آویخته شده اند که پس از چین بالاترین رقم در دنیا است.
دیدبان حقوق بشر می افزاید مدافعین حقوق بشر معتقدند تعداد واقعی اعدام هایی که امروز در زندانهای ایران انجام می شود، بخصوص در مورد قاچاقچیان مواد مخدر بسیار بالاتر از آمار رسمی است.
این سازمان می گوید ایران سردمدار اعدام بزهکاران است و هم اکنون صدها نفر از جمله، ابراهیم حمیدی به دلیل جرائمی که در سنین کودکی و نوجوانی مرتکب شده اند، در انتظار اعدام هستند.
به گفته دیدبان حقوق بشر، ارعاب وکلای حقوق بشر و جلوگیری از وکالت زندانیان سیاسی همچنان ادامه دارد: نسرین ستوده، وکیل تعدادی از بازداشتی های سیاسی، در سپتامبر گذشته بازداشت شد، محمد مصطفایی، وکیل سکینه محمدی که به سنگسار محکوم شده، از کشور گریخت و محمد سیف زاده همکار شیرین عبادی و از بنیانگذاران کانون مدافعان حقوق بشر که توسط حکومت بسته شد، به نه سال زندان محکوم شده است.
این سازمان گفته است پیروان بهائیت از آزادی دین محروم هستند و در اوت گذشته هفت نفر از رهبرانشان به جرم جاسوسی و بدون محاکمه عادلانه به حبس های بیست ساله محکوم شدند.
دیدبان حقوق بشر می گوید قوانین ایران همچنان پیروان اقلیت مذهبی سنی را مورد تبعیض قرار می دهد، مامورین امنیتی به دراویش گنابادی حمله می کنند و کسانی که به دین مسیحیت می گروند بازجویی و دستگیر می شوند. این گزارش می افزاید اقلیت های آذری، کرد و عرب مشمول محدودیت های فرهنگی و سیاسی هستند و اقلیت های جنسی مطابق قانون با مجازات مرگ روبرو می شوند.
دیدبان حقوق بشر در پایان این گزارش آورده است توجه جهانی در بیشتر سال ۲۰۱۰ معطوف به برنامه اتمی ایران بود و نگرانی های جدی از تعمیق وضع حقوق بشر در این کشور را تحت الشعاع خود قرار داد.
انتقاد از غرب
دیدبان حقوق بشر در این گزارش ۶۴۹ صفحه ای از دولت های جهان بخصوص کشورهای غربی و نیز سازمان ملل متحد انتقاد کرده و گفته است رویکرد "نرمی" در قبال ناقضان حقوق بشر اتخاذ و به گفتگوهای خصوصی و همکاری بسنده کرده اند.
کن رات، مدیر این سازمان با اشاره به "گفتگوهای سازنده" اتحادیه اروپا گفته است این یکی از بهترین نمونه هایی است که در آن کشورها از مذاکره بعنوان بهانه ای استفاده می کنند تا برای حقوق بشر هیچ گامی بر ندارند. دیدبان حقوق بشر می گوید حتی هنگامیکه اتحادیه اروپا بیانیه ای برای ابراز نگرانی از وضع حقوق بشر صادر می کند، هیچ استراتژی جامعی برای تغییر این شرایط در دست ندارد.
این سازمان سپس از اعضای اتحادیه اروپا به خاطر تبعیض فزاینده علیه مسلمانان و سایر مهاجران و نیز سوء استفاده از قوانین ضدتروریستی انتقاد کرده و افزوده نهادهای اروپایی باید احترام و تعهد بیشتری به حقوق بشر در داخل نشان دهند و کردار و گفتارشان یکی باشد.
دیدبان حقوق بشر همچنین بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد را متهم کرده است از اعمال فشار بر دولت های ناقض حقوق بشر خودداری می کند وتنها به "دیپلماسی آرام" خود اکتفا کرده است. دفتر دبیر کل سازمان ملل متحد این اتهام را رد کرده است. این سازمان از باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا نیز انتقاد کرده و گفته است از قدرت "سخنوری مشهور" خود برای دفاع از حقوق بشر در چین، هند و اندونزی بهره ای نبرده است.
چرا «تونس تونست، اما ايران نتونست؟»
راديو فردا 29 ژانويه. شايد کمتر کسی فکر می کرد که روزی نام کشور تونس در دنيای مجازی، از فيس بوک گرفته، تا وبلاگ ها و وبسايت های تحليلی، نقل محفل کسانی شود که دغدغه شان جنبش سبز، و حرکت اعتراضی مدنی در ايران است.
هفته گذشته و پس از پيروزی انقلاب موسوم به ياس در تونس، و کناره گيری زين العابدين بن علی از قدرت، پس از ۲۳ سال رياست جمهوری، صفحات کاربران ايرانی در شبکه های اجتماعی پر شد از جمله ها و عبارات مختلفی مبنی بر مقايسه جنبش سبز ايران، و قيام مردم تونس.
يکی از عباراتی که بيش از همه در اين ارتباط به چشم می خورد، عبارت «تونس تونست، ايران نتونست» بود؛ عبارتی کنايه آميز از موفقيت تونسی ها در خلع قدرت از رئيس جمهورشان، و در مقابل، عدم موفقيت جنبش سبز ايران در کنار گذاشتن دولت محافظه کار محمود احمدی نژاد. در گفت و گو با «رسول نفيسی»، استاد جامعه شناسی در دانشگاه استرير واشينگتن، تلاش کرديم که پاسخی برای اين پرسش بيابيم: چرا «تونس تونست، اما ايران نتونست»؟ و اينکه آيا اساسا امکان مقايسه تحولات اخير تونس و ايران وجود دارد؟
آقای نفيسی پيش از هر چيز لطفا توضيحی درباره ساختار حرکت اعتراضی تونس بدهيد. آيا اين حرکت را بايد يک قيام دانست، يک انقلاب، يا يک جنبش مدنی؟
اين جريان در آغاز مدنی بود که به سرعت به يک شورش تبديل شد و در نهايت حالت انقلابی به خود گرفت. در تمام مراحل قابل توجه اين بود که مردم روش مسالمت آميز را ادامه می دادند ولی دولت خشن شد و حدود ۷۰ نفر کشته شدند. «بن علی» بلافاصله متوجه شد که اوضاع بسيار خطير است، وزير کشور را بيرون کرد و مانند شاه ايران از مردم عذرخواهی کرد و گفت صدای انقلاب آنها را شنيده و مانند شاه ايران کشوری را پيدا کرد و با مقاديری از ثروت کشور به عربستان رفت.
می توان گفت جريان تونس در حال شکل گرفتن است و به هيچ وجه به آخر جريان اين نهضت نزديک نيستيم.
قبل از اين که بپردازيم به زمينه های اختلاف و اين که چرا در تونس چنين حرکتی جواب داد اما درايران جواب نداد، توضيح دهيد جنبش سبزی که در ايران شکل گرفته بود از لحاظ ترکيب نيروها چه ماهيتی داشت؟
جنبش سبز ايران با جريان تونس شباهت هايی داشت ولی تفاوت های آن بسيار بيشتر بود. جنبش سبز ايران يک جنبش آنی و برخواسته از درون ملت ايران به خصوص جوانان شهری و تحصيل کردگان و به خصوص مردم تهران بود. اين جنبش در ابتدا قصد خاصی را دنبال نمی کرد مگر اعتراض به تقلب آشکاری که
می ديدند و در واقع گلايه ای از رژيم و احمدی نژاد بود.
اما آقای خامنه ای با خام دستی اين جريان را تبديل کرد به جريان عظيم ملی و خود را هدف تمام جريانات مخالف قرار داد و جنبش بلافاصله آقای خامنه ای را هدف گرفت و هدف دو تکه شد. يعنی هدف اعتراضات ابتدا احمدی نژاد بود اما در فاصله کوتاهی خامنه ای هدف قرار گرفت. ما ديديم در جنبش مدنی ايران با اين که گهگاه اعمال خشونت آميز انجام می شد ولی جنبش مسالمت آميز و هدف آن اعتراض به انتخابات بود که يک هدف کاملا سياسی- مدنی بود. حتی در روز عاشورا ديديدم مردم ايران با شکلی مدنی و پيشرفته اعتراض کردند و اين اعتراض جنبه اجتماعی- سياسی داشت.
در اتفاقات تونس رهبری منسجمی وجود نداشت و از اپوزيسيون خاصی نام برده نمی شد که بخواهند اين حرکت را سامان دهند، در حالی که جنبش سبز ايران جنبشی بود که از ابتدا با رهبری سياسی مشخص ظاهر شد و سپس در بعد مدنی رهبری آن را کنشگران جامعه مدنی برعهده گرفتند. از اين جنبه چگونه می توان اتفاقات تونس را با ايران مقايسه کرد؟
مهم ترين عامل مقايسه اين دو جنبش جمعيت است. جمعيت تونس از شهر تهران کمتر است در حالی که ايران جمعيتی بيش از ۷۰ ميليون دارد با اقوام و فرهنگ های مختلف، بنابراين جريان در تونس خيلی سريع تر می توانست پيش برود.
در ايران رهبرانی که به عنوان رهبران جنبش سبز نام برده می شوند در واقع کسانی بودند که به جنبش ملحق شدند، يعنی جنبش ايران هم مانند تونس جنبش بی سر بود. کاری که اين رهبران کردند و جمهوری اسلامی هم هرگز از آنان تشکر نکرد اين بود که جنبش را محدود کردند به اين که در درون نظام حرکت کند و حرکت در چهارچوب نظام مقدار زيادی از حرکت جنبش را گرفت و باعث شد برای جنبش روشن نباشد که قدم بعدی چيست.
اگر روزی که تظاهرات ميليونی در تهران راه افتاد و آقای موسوی هم در آن حضور داشت از مردم می خواست کار ديگری کنند و شکل انقلاب به جنبش دهند، شايد اين اتفاق رخ می داد و اکنون شاهد وضعيت متفاوتی بوديم. اما از طرف ديگر اگر ميرحسين موسوی حضور نداشت شايد از ابتدا اين جمعيت جمع نمی شدند؟
هر فرد ديگری هم می توانست جای ميرحسين موسوی باشد. مسئله مردم ميرحسين موسوی و کروبی نبود بلکه مخالفت با احمدی نژاد و انتخابات قلابی بود که مردم آن را توهينی به شخصيت و رأی خود می دانستند و حضور کروبی و موسوی کند کننده اين جريان شد.
البته من اعتقاد نداريم اگر اين ها نبودند و مردم دست به شورش می زدند موفق می شدند، ولی به اين شکل محدود باقی نمی ماند. چون اين ها در تظاهرات بعدی خود را کنار کشيدند و از اين ها نمی توان توقع انقلابی بودن داشت و خودشان دستپاچه شدند. مانند مهندس بازرگان که در زمان انقلاب گفت ما از خدا تقاضای باران کرديم ولی سيل آمد. اين ها نيز از آقای خاتمی گرفته تا آقای هاشمی نمی خواستند سيل بيايد و کل نظام را ببرد.
در اين جريان دو نوع خواست وجود داشت، اول خواست مردم که دنبال تغييرات بنيادی بودند به خصوص مردم شهری و تحصيل کرده و دوم خواست افراد نظام از جمله رئيس جمهورها و نخست وزيران سابق که می خواستند از دولت امتياز بگيرند.
ما درتونس اين بازی ها را نداشتيم و جريان تونس شباهت بيشتری به انقلاب ايران عليه حکومت پهلوی داشت تا جريان جنبش سبز. در جمهوری اسلامی مسئله ای که مردم با آن روبرو هستند يک حکومت مستبد دينی است که عنصر مردم را قبول ندارد، ولی در تونس با وجود اين که بن علی ديکتاتوری مدرن بود ولی عنصر مردم را قبول داشت.
اعتراضات هم در تونس و هم درايران سرکوب می شد و به مردم تيراندازی می کردند، اما چه شد که درتونس اعتراضات نتيجه داد ولی سرکوب درايران باعث شد اعتراضات فروکش کند؟
دولت جمهوری اسلامی، زاده انقلاب و جنگ و سرکوب است که خشونت بی حدی را با خود حمل می کند و از روز اول هم خودش را برای کسانی که ضد انقلاب می ناميد آماده کرده بود و هميشه حالت دفاعی داشت دربرابر برپاخيزی مردم. جمهوری اسلامی لايه های مختلف و چندگانه ای به دور خود ايجاد کرده از جمله سپاه پاسداران، بسيج و انصار حزب الله که گذشته از نيروهای انتظامی دور حکومت جمع شده اند.
بازار کار در جهان، خاورمیانه و ایران
توسط فریدون خاوند (تحلیلگر اقتصادی)
راديو فردا 29 ژانويه. در گزارشی که سه شنبه بیست و پنجم ژانویه از سوی سازمان بین المللی کار منتشر شد، گفته شده که با وجود از سر گرفته شدن رشد اقتصادی در بسیاری از مناطق جغرافیایی، وضعیت بیکاری در جهان همچنان نگران کننده است.
سازمان بین المللی کار که مقر آن در ژنو است، معتبر ترین منبع بین المللی در زمینه بازار کار به شمار می رود.
پدیده نگران کننده
در گزارش روز سه شنبه این سازمان گفته شده که شمار بیکاران در سال ۲۰۱۰ دویست و پنج میلیون نفر بوده و نرخ بیکاری در جهان کمی بالا تر از شش در صد است که نسبت به سال ۲۰۰۹ تغییر محسوسی نداشته است.
نبود تغییر محسوس نرخ بیکاری، پدیده ای نگران کننده است، زیرا اقتصاد جهانی، بر اساس آمار های منابع کارشناسی بین المللی، عملا بحران اقتصادی سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ را پشت سر گذاشته و بار دیگر به راه افتاده است. اوجگیری مصرف و سرمایه گذاری، همراه با پویایی دوباره بازرگانی بین المللی، بار دیگر موتور رشد را به حرکت در آورده، ولی این تغییر هنوز بر بازار کار تاثیر نگذاشته است.
اقتصاد آمریکا بهترین نمونه شکاف موجود بین از سر گرفته شدن رشد اقتصادی و تحول در بازار کار است. شواهد گوناگون نشان می دهد که مهم ترین قدرت اقتصادی دنیا در حال خروج از بحران است و به احتمال زیاد امسال رشد سه در صدی را تجربه خواهد کرد که برای اقتصادی به عظمت آمریکا در سطحی نسبتا بالا است. با این حال بازار کار ایالات متحده هنوز پویایی خود را از سر نگرفته و نرخ بیکاری در این کشور بین نه تا ده در صد نوسان می کند.
تنش در خاور میانه
گزارش روز سه شنبه سازمان بین المللی کار خلاصه ای است از گزارش مفصلی که گویا قرار است در آینده بسیار نزدیک منتشر شود. در این چکیده از آمار مشخص در مورد تک تک کشورهای جهان، از جمله ایران خبری نیست. با این حال بخشی از همین گزارش به ارزیابی سازمان بین المللی کار از بازار کار خاور میانه می پردازد که مشخصات آن به بازار کار ایران نزدیک است.
این سازمان میانگین نرخ بیکاری خاورمیانه را در سال گذشته میلادی، ۱۰.۳ در صد ارزیابی می کند که در سطحی بالا تر از همه مناطق دنیا قرار دارد. نرخ بیکاری جوان های ۱۵ تا ۲۴ ساله هم چهار برابر نرخ متوسط بیکاری است.
با توجه به این که نرخ رشد خاورمیانه در سال جاری میلادی فقط پنج در صد پیش
بینی شده که کم تر از میانگین نرخ رشد در جهان است، سازمان بین المللی کار به تحول مثبت در وضعیت بازار کار این منطقه در سال ۲۰۱۱ امیدی ندارد.
ناامیدی سازمان بین المللی کار در باره تحول مثبت در بازار کار خاورمیانه کم و بیش منطبق با پیش بینی دیگر نهاد های بین المللی است.
بر پایه آمار صندوق بین المللی پول، نیروی کار منطقه خاور میانه در سال ۲۰۲۰ میلادی، نه سال دیگر، یک جمعیت صد و هشتاد میلیون نفری را در بر می گیرد که هشتاد در صد بیشتر از شمار این جمعیت در سال دو هزار میلادی است. از سوی دیگر سن شصت در صد جمعیت خاور میانه از بیست و پنج سال کم تر است و این منطقه جوان ترین جمعیت جهان را دارد.
در این شرایط بازار کار منطقه توانایی مقابله با نیاز های جمعیتی را ندارد. البته نرخ رشد جمعیت در بسیاری از کشور های خاورمیانه از جمله ایران رو به کاهش می رود، ولی فشار حاصل از رشد شدید جمعیت در دو دهه پیش هنوز به جای خود باقی است.
در دهه های پس از جنگ جهانی دوم، بخش بزرگی از نیروی کار در خاور میانه برای به دست آوردن شغل به دستگاه های اداری و بخش وسیع دولتی، که بسیاری از صنایع و خدمات را در بر می گرفت، روی می آوردند. این وضعیت سال ها است پایان یافته و بخش دولتی دیگر توان پاسخگویی به نیاز های بازار کار را ندارد. تنها راه ممکن، فراهم آوردن زمینه های لازم شکوفایی بخش خصوصی است، ولی بسیاری از کشور های منطقه از ایجاد شرایط اقتصادی و اجتماعی و سیاسی مساعد برای کسب و کار ناتوانند.
تکان های اجتماعی و سیاسی کنونی در شماری از کشور های خاورمیانه، از جمله مصر و اردن، یکی از پیآمد های بحرانی است که بر اقتصاد و بازار کار این کشور ها سنگینی می کند.
واقعیت های بازار کار ایران
حتی بر پایه داده های منتشر شده از سوی منابع رسمی جمهوری اسلامی، بازار کار ایران با ناهنجاری هایی به مراتب سخت تر از بازار کار خاور میانه روبرو است.آمار انتشار یافته از سوی مرکز آمار ایران (متولی اصلی انتشار آمار در این زمینه) نشان می دهند که نرخ بیکاری کشور از۱۰.۴در صد در۱۳۸۷ به ۱۴.۶ درصد در بهار سال جاری خورشیدی افزایش یافته است. نرخ بیکاری جوانان پانزده تا بیست و چهار ساله نیز حدود سی در صد است.
در عوض مرکز آمار، به گونه ای مرموز، از انتشار آمار بیکاری در تابستان و پاییز سال جاری خورشیدی خود داری می کند. به رغم فقدان انتشار آمار رسمی، با اطمینان می توان گفت که نرخ بیکاری در شش ماه گذشته باز هم بالا تر رفته، به این دلیل ساده که نرخ رشد اقتصادی کشور، با توجه به همه شواهد، در سطحی بسیار پایین قرار دارد.
البته منابع رسمی جمهوری اسلامی حتی از انتشار نرخ رشد تولید ناخاص داخلی نیز خود داری می کنند. ولی سازمان های بین المللی (صندوق بین المللی پول و بانک جهانی) این شاخص را در سال گذشته میلادی تنها ۱.۶ در صد ارزیابی کرده اند. همان منابع نرخ رشد کشور را در سال جاری میلادی تنها سه درصد پیش بینی می کنند که نصف میانگین رشد در کشور های در حال توسعه است.
با توجه به نرخ رشد بسیار ناچیز اقتصادی ایران در دو سال گذشته، و تداوم آن در سال جاری، بازار کار کشور در یکی از بد ترین شرایط سی سال گذشته قرار دارد و آرقام شگفت انگیزی که از سوی مسئولان ارشد جمهوری اسلامی (از جمله محمود احمدی نژاد) درباره ایجاد فرصت های شغلی در کشور (یک میلیون و ششصد هزار در سال جاری و دو میلیون در سال آینده خورشیدی) گفته می شود، جز آنکه بر حیرت مردم و به ویژه منابع کارشناسی بیافزاید، تاثیر دیگری ندارد.
در بازار کار از معجزه خبری نیست و بدون دستیابی ایران به نرخ رشد هایی در سطح چین و هند (حدود ده در صد)، نمی توان فرصت های شغلی لازم را برای پاسخگویی به نیاز های رو به افزایش بازار کار به وجود آورد.
خلاصه کنیم : نرخ بیکاری در ایران، حتی بر پایه آمار رسمی، در مرز پانزده در صد است، حال آنکه میانگین نرخ بیکاری در جهان حدود شش در صد و در خاورمیانه کمی بالا تر از ده در صد است. نرخ رشد کشور نیز در سال ۲۰۱۱، به پیش بینی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، به گونه ای چشمگیر در سطحی پایین تر از میانگین نرخ رشد کشور های در حال توسعه و حتی منطقه خاور میانه قرار دارد. پیآمد این وضعیت تداوم تنش در بازار کار ایران است که جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله و فارغ اتحصیلان آموزش عالی قربانیان اصلی آن هستند.
ویکی‌لیکس: شرکت‌های اتریشی جنگ‌افزار پیشرفته به ایران داده‌اند
راديو فردا 29 ژانويه. بر اساس برخی از اسناد منتشر شده وزارت امور خارجه آمریکا، شرکت‌های اتریشی در سطح گسترده‌ای در ارسال جنگ‌افزار و ارایه فن‌آوری‌های پیشرفته به ایران دست داشته‌اند و برخی از مقام‌های عالی‌رتبه دولت اتریش به طور مخفیانه اطلاعاتی در این باره به سفارت آمریکا در وین ارایه کرده‌اند.
هفته‌نامه اتریشی «نیوز» در آخرین شماره خود با استناد به گزارش‌های دیپلماتیک سفارت آمریکا در وین که به تازگی توسط سایت اینترنتی ویکی‌لیکس منتشر شده است، از همکاری شرکت‌های اتریشی با جمهوری اسلامی در زمینه تامین جنگ‌افزار و فن‌آوری پیشرفته خبر داده است.
بر اساس این گزارش در یادداشت‌های سفارت آمریکا در وین به حجم جنگ‌افزارهای ارسال شده از سوی شرکت‌های اتریشی به ایران و نیز به میزان همکاری این شرکت‌ها با جمهوری اسلامی در زمینه فن‌آوری‌های پیشرفته اشاره شده است.
همچنین در این اسناد آمده‌است که مقام‌های آمریکایی در برخی موارد با اطلاع یافتن از قصد شرکت‌های اتریشی برای ارسال اسلحه به ایران، مانع از انجام آن شده‌اند.
در اوایل سال ۲۰۰۷ میلادی ارتش آمریکا اعلام کرده بود، حدود ۱۰۰ قبضه تفنگ بسیار پیشرفته با کالیبر ۵۰ که قابلیت نفوذ به خودروهای زره‌پوش را نیز دارد، از افراد مسلح در عراق کشف کرده است.
پیشتر شرکت اتریشی اشتایرمنلیشر ۸۰۰ قبضه از این تفنگ‌های دوربین‌دار را با وجود مخالفت آمریکا برای استفاده در مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر در اختیار جمهوری اسلامی قرار داده بود.
در این میان گزارش‌های سفارت آمریکا در وین حاکی از آن است که برخی از کارکنان عالی‌رتبه دولت اتریش که نام آنها در این گزارش‌ها نیز ذکر شده، به طور مخفیانه سفارت آمریکا را از قراردادهای تسلیحاتی میان شرکت‌های اتریشی و جمهوری اسلامی آگاه کرده‌اند.
هفته‌نامه نیوز در گزارش خود در این باره اعلام کرده است، به تمام گزارش‌های سفارت آمریکا در وین در این باره دست یافته و جزئیات مربوط به اسناد ویکی‌لیکس درباره ارسال اسلحه و ارایه فن‌آوری به ایران توسط شرکت‌های اتریشی را در شماره آینده خود منتشر خواهد کرد.
در گزارش‌های سفارت آمریکا در وین که توسط سایت اینترنتی ویکی‌لیکس منتشر شده است، به طور مفصل به پرونده یک کارخانه‌دار اتریشی به نام دانیل اف نیز پرداخته شده، که گفته می‌شود، فن‌آوری پیشرفته مورد نیاز در برنامه اتمی و موشکی را در اختیار جمهوری اسلامی قرار داده است.
دانیل اف که هم اکنون متواری است، از سوی پلیس بین‌الملل تحت تعقیب قرار دارد و آخرین بار در امارات متحده عربی مشاهده شده است. بر اساس اسناد منتشر شده توسط ویکی‌لیکس، مقام‌های اتریشی در این باره نه تنها با آمریکایی‌ها همکاری کرده‌اند، بلکه پای سرویس اطلاعات خارجی بریتانیا را نیز به این پرونده باز کرده‌اند.
روابط عمومی سپاه: سخنان فرماندهان موضع رسمی سپاه نیست
بي بي سي 29 ژانويه. به گزارش خبرگزاری فارس، آقای شریف امروز جمعه ۸ بهمن ( ۲۸ ژانویه) از رسانه های گروهی خواست که از دامن زدن به موضوعاتی که در شمار مواضع رسمی سپاه نیستند خودداری کنند، چون این کار می تواند به "سوء استفاده دشمن و تشویش افکار عمومی" منجر شود.
اظهارنظرهای علنی فرماندهان و مسئولان مختلف سپاه پاسداران ایران، پس از انتخابات سال گذشته ایران بیشتر شده و بازتاب این اظهارنظرها هم به دلیل نقش پررنگی که سپاه در وقایع پس از انتخابات بازی کرد، گسترده تر از همیشه بوده است.
یکی از پر سر و صداترین موارد از این گونه اظهارنظرها، فایل صوتی سخنرانی یکی از فرماندهان قرارگاه ثارالله سپاه، موسوم به "سردار مشفق" بود که در آن اتهامات تندی به بعضی از سرشناس ترین چهره های سیاسی جناح اصلاح طلب ایران وارد شده و نحوه مقابله نهادهای نظامی و اطلاعاتی با این افراد و چگونگی دخالت این نهادها در انتخابات تشریح شده بود. پس از اعتراض شدید احزاب و چهره های سرشناس جناح اصلاح طلب به این سخنان و شکایت هفت تن از اعضای برجسته احزاب مشارکت و مجاهدین انقلاب از "سردار مشفق"، سرتیپ یدالله جوانی، رئیس اداره سیاسی سپاه پاسداران، اصالت اظهارات منسوب به "سردار مشفق" را تلویحا تأیید و از سخنان او دفاع کرد. مشخص نیست که آیا توضیح امروز روابط عمومی سپاه به مورد خاصی ارتباط داشته است یا خیر.
تظاهرات در کردستان عراق در اعتراض به اعدامها
گزارش دریافتی: صبح امروز شنبه 29ژانويه2011 صدها نفر از از فعالان سیاسی، مدنی و احزاب کرد ایران مقیم کردستان عراق، در اعتراض بە اعدام حسین خضری،و اعدام هاي اخير ايران در شهرستان سوران(ديانا)در فلكه پيشمه رگه همين شهر تجمع كردند
تظاهرکنندگان ضمن تروریست خواندن دولت و حکومت جمهوری اسلامی ایران، خواستار برچیدن کنسول گری جمهوری اسلامی در اقلیم کردستان شدند.شهرستان سوران در فاصله50كيلومتري مرز حاج عمران_تمرچين واقع شده است.
امروز يا فردا علاوي و المالكي با هم ديدار خواهند كرد
تلويزيون البغداديه 9/11/89: «يك منبع در ليست العراقيه گفت كه اياد علاوي رئيس ليست العراقيه در ديدار غير علني خود با المالكي به وي ابلاغ خواهد كرد كه ليست العراقيه بر كانديداتوري سه وزير شامل فلاح نقيب براي دفاع, زياد درب براي برق و لبنه رحيم براي وزير مشاور تاكيد دارد و همچنين خواستار اداره اطلاعات مركزي نيز خواهد شد. اين منبع گفت اين ديدار ممكن است امروز يا فردا برگزار شود كه در آن موضوع وزارتخانه هاي امنيتي و وزارت خانه هاي مربوط به العراقيه و قانون شوراي ملي سياستهاي استراتژيك و مكانيزم كار آن مورد بحث قرار خواهد گرفت. قرار بود كه اين ديدار روز چهارشنبه گذشته اجرا شود ولي بدليل اربعين امام حسين و نشست هيات دولت به تاخير افتاده است».
صالح المطلك معاون نخست وزير به حكم دادگاه فدرال اعتراض كرد
تلويزيون الحره 8/11/89: «صالح المطلك معاون نخست وزير: من بخشي از دولت هستم ولي مرتبط ساختن اين سازمانها به دولت را رد مي كنم. من معتقدم كه اين سازمانها مستقل هستند و بايد كه استقلال آنها در نظر گرفته شود و پارلمان عراق بر آنها نظارت داشته باشد. من معتقدم كه دولت نخواهد توانست كه اين سازمانها و نهادها را به خودش مرتبط سازد چرا كه بخشي از آنها براي عراق و دولت عراق مشكلات بزرگي را باعث خواهند شد. براي مثال مرتبط ساختن بانك مركزي به دولت عراق زمينه را در برابر كساني كه براي اموال عراق در كمين نشسته اند, جهت اينكه تمام تيرهاي خودشان را به عراق و عراقيان بزنند, فراهم خواهد نمود و بنابراين ذخيره ارزي و اموال عراق در خارج كشور مصارده خواهد شد».
ترور عضو شوراي شهر بخش العباره در ديالي
تلويزيون الحره 9/11/89: «افراد مسلح عبدالرحمان جمعه عضو شوراي شهر بخش العباره در ديالي را ترور كردند».
تظاهرات كردها عليه اعدامهاي اخير در ايران
سايت ايران پرس نيوز 9/11/89: «صبح امروز شنبه 29ژانويه2011صدها نفر از از فعالان سياسي، مدني و احزاب کرد ايران مقيم کردستان عراق، در اعتراض به اعدام حسين خضري، و اعدامهاي اخير ايران در شهرستان سوران (ديانا) در فلکه پيشمرگه همين شهر تجمع کردند تظاهرکنندگان ضمن تروريست خواندن دولت و حکومت جمهوري اسلامي ايران، خواستار برچيدن کنسول گري جمهوري اسلامي در اقليم کردستان شدند. شهرستان سوران در فاصله50کيلومتري مرز حاج عمران_تمرچين واقع شده است».
به‌نظر مي‌رسد عزل من به‌علت فشار كنسولگري ايران بر روي حكومت باشد
سايت هفته‌نامه هاوولاتي 07/11/89: «هاوولاتي: مريوان نقشبندي سخنگوي معزول وزارت اوقاف و امورات مذهبي حكومت اقليم كردستان اعلام كرد شايد يكي از علل بركناري من از پستي كه داشتيم، فشارهاي كنسولگري ايران بر روي حكومت اقليم باشد. نقشبندي در يك موضعگيري براي سايت هاوولاتي گفت ”قبل از بركناري من بر سر برخي مسائل بين من و كنسولگري ايران در اربيل بگومگو روي داد. به همين خاطر فكر مي‌كنم كنسولگري ايران براي عزل من به حكومت فشار وارد كرده باشد. نقشبندي چند هفته قبل از پست سخنگوي وزارت اوقاف حكومت اقليم بركنار گرديد».
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی در ادامه ایجاد و توسعه ویکی اصطلاح‌نامه علوم اسلامی، ویکی‌فقه را راه اندازی کرد.
به گزارش مشرق به نقل از ایکنا ،مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی در ادامه ایجاد و توسعه ویکی اصطلاح‌نامه علوم اسلامی، ویکی‌فقه که شامل بیش از پنجاه هزار اصطلاح فقهی است که علاوه بر روابط معنایی مستندات و اطلاعات جانبی را در اختیار پژوهشگران می‌گذارد را راه‌اندازی کرده است.
هدف از این درگاه در محیط سایبر، آن است که به صورت آزاد، دیدگاه‌های علمی کارشناسان و صاحب‌نظران مبادله شده و به بحث گذاشته شود، همچنین نظرات اندیشوران در زمینه اصطلاح‌نامه فقه و مستندات آن، علاوه بر مشارکت جمعی و ارتقای دانش فقه، موجب ترویج فرهنگ اسلامی است.
لازم به ذکر است، کاربران می‌توانند با ورود به سایت مرکز به نشانی Http://www.islamicdoc.org و وارد شدن به درگاه ویکی علوم اسلامی Wiki، نظرات خود را در این خصوص ارائه کنند. لازم به یادآوری است که ویکی اصول فقه نیز اخیراً راه‌اندازی شده و در دسترس محققان و کاربران قرار دارد.
فعاليت بنياد باران (خاتمی) كاملا غيرقانونی است
مدير كل سياسي وزارت كشور پروسه دريافت مجوز و فعاليت بنيادي به نام باران را كاملا غيرقانوني اعلام كرد.
محمود عباس زاده مشكيني در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران به تشريح چگونگي فعاليت و اخذ مجوز بنياد باران پرداخت و اظهار داشت: دولت به اصطلاح اصلاحات در واپسين ايام فرصت مديريتي خود پيش از تحويل دولت به منظور پيگيري برنامه هاي خود تلاش كرده بود با استفاده از فرصت و با عجله نهادهايي را بسازد.
وي ادامه داد: براساس مستندات موجود در تاريخ 26 تير 84 اولين بار تقاضاي ثبت يك سازمان مردم نهاد يا NGO با عنوان بنياد آزادي رشد و آباداني ايران (آرا) در وزارت كشور ثبت مي شود.اين در حاليست كه 13 روز قبل تصويب و ابلاغ آيين نامه اجرايي، تاسيس و فعاليت سازمان هاي مردم نهاد در هيئت وزيران وقت در وزارت كشور بررسي مي شود.
عباس زاده همچنين يادآور شد، در تاريخ 9 مرداد 84 پروانه فعاليت اين مجموعه بدون رعايت هيچ كدام از ضوابط تصويب شده و آيين نامه مذكور با امضاي وزير كشور وقت صادر مي شود. وي با بيان اينكه شرايط لازم و قانوني در روند بررسي و صدور مجوز رعايت نشده تصريح كرد: براساس مستندات حوزه اجتماعي وزارت كشور طبق آيين نامه اجرايي تاسيس فعاليت سازمان هاي غيردولتي كه تمام سازمان هاي غيردولتي موظف به اجراي آن مي باشند گزارش عملكرد مالي و اجراي ساليانه اين مجموعه يعني بنياد باران ارسال نشده است.
وي اساسنامه بنياد باران را تشكلي غيرسياسي و غيرانتفاعي عنوان و تاكيد كرد: بنياد باران از مرحله طرح درخواست و عنوان مجموعه شرايط قانوني براي بررسي و صدور مجوز و غيره و طي كردن يك مسير طبيعي و قانوني مرسوم برخوردار نيست كه اين برخلاف شعار قانون گرايي است.
دیدبان حقوق بشر: بحران حقوق بشر ایران عمیق تر شده است
بي بي سي 29 ژانويه. دیدبان حقوق بشر در گزارش سالانه خود به تشریح وضع حقوق بشر در کشورهای مختلف دنیا پرداخته و نسبت به "عمیق تر شدن بحران" حقوق بشر در ایران هشدار داده است.
این سازمان به اعدام های گسترده در ایران اشاره کرده و گفته است آمارهای رسمی نشان می دهد ایران پس از چین (پر جمعیت ترین کشور جهان) بیشتر اعدام را در دنیا دارد، این در حالیست که مدافعین حقوق بشر ایران می گویند تعداد واقعی اعدام ها بخصوص در مورد قاچاقچیان مواد مخدر بسیار بالاتر است.
دیدبان حقوق بشر گفته است حکومت ایران اعتراضات پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ را با خشونت و استفاده از گلوله های واقعی سرکوب کرد، بسیاری را کشت و هزاران را دستگیر کرد. در این گزارش آمده است صدها مدافع و وکیل حقوق بشر، روزنامه نگار، فعال جامعه مدنی و رهبران اپوزوسیون بدون اتهام همچنان در بازداشت هستند، بازجویان با شکنجه از زندانیان اعتراف می گیرند تا قوه قضائیه بتواند آنها را به حبس های طولانی مدت و حتی اعدام محکوم کند.
دیدبان حقوق بشر می گوید از سرکوب سال ۲۰۰۹ تا هنگام تنظیم این گزارش بیش از ۱۰۰۰ نفر از ایران گریخته و در کشورهای همسایه تقاضای پناهندگی کرده اند.
این سازمان افزوده در طول سال ۲۰۱۰، سرکوب آزادی بیان، اجتماعات و نیز فشار بر اقلیت های دینی و جنسیتی ادامه یافته است. این گزارش سالانه به موارد متعددی از شکایتنامه های زندانیان سیاسی از جمله نامه عبدالله مومنی از فعالان دانشجویی بازداشت شده به آیت الله خامنه ای اشاره کرده که در آن نقض حقوق مندرج در قانون و نیز جزئیات شکنجه توسط زندانبانان تشریح شده است.
به گفته دیدبان حقوق بشر تا هنگام نگارش این گزارش هیچ مقام بلند پایه ای بدلیل شکنجه، بدرفتاری و قتل سه نفری که در بازداشتگاه کهریزک رخ داد، تحت تعقیب قرار نگرفته است. در ادامه این گزارش به تعداد بالای اعدام ها در ایران پرداخته و گفته شده است در سال ۲۰۰۹ که آخرین سالی است که آمار رسمی اعدام منتشر شده، ۳۸۸ نفر به دار آویخته شده اند که پس از چین بالاترین رقم در دنیا است.
دیدبان حقوق بشر می افزاید مدافعین حقوق بشر معتقدند تعداد واقعی اعدام هایی که امروز در زندانهای ایران انجام می شود، بخصوص در مورد قاچاقچیان مواد مخدر بسیار بالاتر از آمار رسمی است.
این سازمان می گوید ایران سردمدار اعدام بزهکاران است و هم اکنون صدها نفر از جمله، ابراهیم حمیدی به دلیل جرائمی که در سنین کودکی و نوجوانی مرتکب شده اند، در انتظار اعدام هستند.
به گفته دیدبان حقوق بشر، ارعاب وکلای حقوق بشر و جلوگیری از وکالت زندانیان سیاسی همچنان ادامه دارد: نسرین ستوده، وکیل تعدادی از بازداشتی های سیاسی، در سپتامبر گذشته بازداشت شد، محمد مصطفایی، وکیل سکینه محمدی که به سنگسار محکوم شده، از کشور گریخت و محمد سیف زاده همکار شیرین عبادی و از بنیانگذاران کانون مدافعان حقوق بشر که توسط حکومت بسته شد، به نه سال زندان محکوم شده است.
این سازمان گفته است پیروان بهائیت از آزادی دین محروم هستند و در اوت گذشته هفت نفر از رهبرانشان به جرم جاسوسی و بدون محاکمه عادلانه به حبس های بیست ساله محکوم شدند.
دیدبان حقوق بشر می گوید قوانین ایران همچنان پیروان اقلیت مذهبی سنی را مورد تبعیض قرار می دهد، مامورین امنیتی به دراویش گنابادی حمله می کنند و کسانی که به دین مسیحیت می گروند بازجویی و دستگیر می شوند. این گزارش می افزاید اقلیت های آذری، کرد و عرب مشمول محدودیت های فرهنگی و سیاسی هستند و اقلیت های جنسی مطابق قانون با مجازات مرگ روبرو می شوند.
دیدبان حقوق بشر در پایان این گزارش آورده است توجه جهانی در بیشتر سال ۲۰۱۰ معطوف به برنامه اتمی ایران بود و نگرانی های جدی از تعمیق وضع حقوق بشر در این کشور را تحت الشعاع خود قرار داد.
انتقاد از غرب
دیدبان حقوق بشر در این گزارش ۶۴۹ صفحه ای از دولت های جهان بخصوص کشورهای غربی و نیز سازمان ملل متحد انتقاد کرده و گفته است رویکرد "نرمی" در قبال ناقضان حقوق بشر اتخاذ و به گفتگوهای خصوصی و همکاری بسنده کرده اند.
کن رات، مدیر این سازمان با اشاره به "گفتگوهای سازنده" اتحادیه اروپا گفته است این یکی از بهترین نمونه هایی است که در آن کشورها از مذاکره بعنوان بهانه ای استفاده می کنند تا برای حقوق بشر هیچ گامی بر ندارند. دیدبان حقوق بشر می گوید حتی هنگامیکه اتحادیه اروپا بیانیه ای برای ابراز نگرانی از وضع حقوق بشر صادر می کند، هیچ استراتژی جامعی برای تغییر این شرایط در دست ندارد.
این سازمان سپس از اعضای اتحادیه اروپا به خاطر تبعیض فزاینده علیه مسلمانان و سایر مهاجران و نیز سوء استفاده از قوانین ضدتروریستی انتقاد کرده و افزوده نهادهای اروپایی باید احترام و تعهد بیشتری به حقوق بشر در داخل نشان دهند و کردار و گفتارشان یکی باشد.
دیدبان حقوق بشر همچنین بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد را متهم کرده است از اعمال فشار بر دولت های ناقض حقوق بشر خودداری می کند وتنها به "دیپلماسی آرام" خود اکتفا کرده است. دفتر دبیر کل سازمان ملل متحد این اتهام را رد کرده است. این سازمان از باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا نیز انتقاد کرده و گفته است از قدرت "سخنوری مشهور" خود برای دفاع از حقوق بشر در چین، هند و اندونزی بهره ای نبرده است.
چرا «تونس تونست، اما ايران نتونست؟»
راديو فردا 29 ژانويه. شايد کمتر کسی فکر می کرد که روزی نام کشور تونس در دنيای مجازی، از فيس بوک گرفته، تا وبلاگ ها و وبسايت های تحليلی، نقل محفل کسانی شود که دغدغه شان جنبش سبز، و حرکت اعتراضی مدنی در ايران است.
هفته گذشته و پس از پيروزی انقلاب موسوم به ياس در تونس، و کناره گيری زين العابدين بن علی از قدرت، پس از ۲۳ سال رياست جمهوری، صفحات کاربران ايرانی در شبکه های اجتماعی پر شد از جمله ها و عبارات مختلفی مبنی بر مقايسه جنبش سبز ايران، و قيام مردم تونس.
يکی از عباراتی که بيش از همه در اين ارتباط به چشم می خورد، عبارت «تونس تونست، ايران نتونست» بود؛ عبارتی کنايه آميز از موفقيت تونسی ها در خلع قدرت از رئيس جمهورشان، و در مقابل، عدم موفقيت جنبش سبز ايران در کنار گذاشتن دولت محافظه کار محمود احمدی نژاد. در گفت و گو با «رسول نفيسی»، استاد جامعه شناسی در دانشگاه استرير واشينگتن، تلاش کرديم که پاسخی برای اين پرسش بيابيم: چرا «تونس تونست، اما ايران نتونست»؟ و اينکه آيا اساسا امکان مقايسه تحولات اخير تونس و ايران وجود دارد؟
آقای نفيسی پيش از هر چيز لطفا توضيحی درباره ساختار حرکت اعتراضی تونس بدهيد. آيا اين حرکت را بايد يک قيام دانست، يک انقلاب، يا يک جنبش مدنی؟
اين جريان در آغاز مدنی بود که به سرعت به يک شورش تبديل شد و در نهايت حالت انقلابی به خود گرفت. در تمام مراحل قابل توجه اين بود که مردم روش مسالمت آميز را ادامه می دادند ولی دولت خشن شد و حدود ۷۰ نفر کشته شدند. «بن علی» بلافاصله متوجه شد که اوضاع بسيار خطير است، وزير کشور را بيرون کرد و مانند شاه ايران از مردم عذرخواهی کرد و گفت صدای انقلاب آنها را شنيده و مانند شاه ايران کشوری را پيدا کرد و با مقاديری از ثروت کشور به عربستان رفت.
می توان گفت جريان تونس در حال شکل گرفتن است و به هيچ وجه به آخر جريان اين نهضت نزديک نيستيم.
قبل از اين که بپردازيم به زمينه های اختلاف و اين که چرا در تونس چنين حرکتی جواب داد اما درايران جواب نداد، توضيح دهيد جنبش سبزی که در ايران شکل گرفته بود از لحاظ ترکيب نيروها چه ماهيتی داشت؟
جنبش سبز ايران با جريان تونس شباهت هايی داشت ولی تفاوت های آن بسيار بيشتر بود. جنبش سبز ايران يک جنبش آنی و برخواسته از درون ملت ايران به خصوص جوانان شهری و تحصيل کردگان و به خصوص مردم تهران بود. اين جنبش در ابتدا قصد خاصی را دنبال نمی کرد مگر اعتراض به تقلب آشکاری که
می ديدند و در واقع گلايه ای از رژيم و احمدی نژاد بود.
اما آقای خامنه ای با خام دستی اين جريان را تبديل کرد به جريان عظيم ملی و خود را هدف تمام جريانات مخالف قرار داد و جنبش بلافاصله آقای خامنه ای را هدف گرفت و هدف دو تکه شد. يعنی هدف اعتراضات ابتدا احمدی نژاد بود اما در فاصله کوتاهی خامنه ای هدف قرار گرفت. ما ديديم در جنبش مدنی ايران با اين که گهگاه اعمال خشونت آميز انجام می شد ولی جنبش مسالمت آميز و هدف آن اعتراض به انتخابات بود که يک هدف کاملا سياسی- مدنی بود. حتی در روز عاشورا ديديدم مردم ايران با شکلی مدنی و پيشرفته اعتراض کردند و اين اعتراض جنبه اجتماعی- سياسی داشت.
در اتفاقات تونس رهبری منسجمی وجود نداشت و از اپوزيسيون خاصی نام برده نمی شد که بخواهند اين حرکت را سامان دهند، در حالی که جنبش سبز ايران جنبشی بود که از ابتدا با رهبری سياسی مشخص ظاهر شد و سپس در بعد مدنی رهبری آن را کنشگران جامعه مدنی برعهده گرفتند. از اين جنبه چگونه می توان اتفاقات تونس را با ايران مقايسه کرد؟
مهم ترين عامل مقايسه اين دو جنبش جمعيت است. جمعيت تونس از شهر تهران کمتر است در حالی که ايران جمعيتی بيش از ۷۰ ميليون دارد با اقوام و فرهنگ های مختلف، بنابراين جريان در تونس خيلی سريع تر می توانست پيش برود.
در ايران رهبرانی که به عنوان رهبران جنبش سبز نام برده می شوند در واقع کسانی بودند که به جنبش ملحق شدند، يعنی جنبش ايران هم مانند تونس جنبش بی سر بود. کاری که اين رهبران کردند و جمهوری اسلامی هم هرگز از آنان تشکر نکرد اين بود که جنبش را محدود کردند به اين که در درون نظام حرکت کند و حرکت در چهارچوب نظام مقدار زيادی از حرکت جنبش را گرفت و باعث شد برای جنبش روشن نباشد که قدم بعدی چيست.
اگر روزی که تظاهرات ميليونی در تهران راه افتاد و آقای موسوی هم در آن حضور داشت از مردم می خواست کار ديگری کنند و شکل انقلاب به جنبش دهند، شايد اين اتفاق رخ می داد و اکنون شاهد وضعيت متفاوتی بوديم. اما از طرف ديگر اگر ميرحسين موسوی حضور نداشت شايد از ابتدا اين جمعيت جمع نمی شدند؟
هر فرد ديگری هم می توانست جای ميرحسين موسوی باشد. مسئله مردم ميرحسين موسوی و کروبی نبود بلکه مخالفت با احمدی نژاد و انتخابات قلابی بود که مردم آن را توهينی به شخصيت و رأی خود می دانستند و حضور کروبی و موسوی کند کننده اين جريان شد.
البته من اعتقاد نداريم اگر اين ها نبودند و مردم دست به شورش می زدند موفق می شدند، ولی به اين شکل محدود باقی نمی ماند. چون اين ها در تظاهرات بعدی خود را کنار کشيدند و از اين ها نمی توان توقع انقلابی بودن داشت و خودشان دستپاچه شدند. مانند مهندس بازرگان که در زمان انقلاب گفت ما از خدا تقاضای باران کرديم ولی سيل آمد. اين ها نيز از آقای خاتمی گرفته تا آقای هاشمی نمی خواستند سيل بيايد و کل نظام را ببرد.
در اين جريان دو نوع خواست وجود داشت، اول خواست مردم که دنبال تغييرات بنيادی بودند به خصوص مردم شهری و تحصيل کرده و دوم خواست افراد نظام از جمله رئيس جمهورها و نخست وزيران سابق که می خواستند از دولت امتياز بگيرند.
ما درتونس اين بازی ها را نداشتيم و جريان تونس شباهت بيشتری به انقلاب ايران عليه حکومت پهلوی داشت تا جريان جنبش سبز. در جمهوری اسلامی مسئله ای که مردم با آن روبرو هستند يک حکومت مستبد دينی است که عنصر مردم را قبول ندارد، ولی در تونس با وجود اين که بن علی ديکتاتوری مدرن بود ولی عنصر مردم را قبول داشت.
اعتراضات هم در تونس و هم درايران سرکوب می شد و به مردم تيراندازی می کردند، اما چه شد که درتونس اعتراضات نتيجه داد ولی سرکوب درايران باعث شد اعتراضات فروکش کند؟
دولت جمهوری اسلامی، زاده انقلاب و جنگ و سرکوب است که خشونت بی حدی را با خود حمل می کند و از روز اول هم خودش را برای کسانی که ضد انقلاب می ناميد آماده کرده بود و هميشه حالت دفاعی داشت دربرابر برپاخيزی مردم. جمهوری اسلامی لايه های مختلف و چندگانه ای به دور خود ايجاد کرده از جمله سپاه پاسداران، بسيج و انصار حزب الله که گذشته از نيروهای انتظامی دور حکومت جمع شده اند.
بازار کار در جهان، خاورمیانه و ایران
توسط فریدون خاوند (تحلیلگر اقتصادی)
راديو فردا 29 ژانويه. در گزارشی که سه شنبه بیست و پنجم ژانویه از سوی سازمان بین المللی کار منتشر شد، گفته شده که با وجود از سر گرفته شدن رشد اقتصادی در بسیاری از مناطق جغرافیایی، وضعیت بیکاری در جهان همچنان نگران کننده است.
سازمان بین المللی کار که مقر آن در ژنو است، معتبر ترین منبع بین المللی در زمینه بازار کار به شمار می رود.
پدیده نگران کننده
در گزارش روز سه شنبه این سازمان گفته شده که شمار بیکاران در سال ۲۰۱۰ دویست و پنج میلیون نفر بوده و نرخ بیکاری در جهان کمی بالا تر از شش در صد است که نسبت به سال ۲۰۰۹ تغییر محسوسی نداشته است.
نبود تغییر محسوس نرخ بیکاری، پدیده ای نگران کننده است، زیرا اقتصاد جهانی، بر اساس آمار های منابع کارشناسی بین المللی، عملا بحران اقتصادی سال های ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ را پشت سر گذاشته و بار دیگر به راه افتاده است. اوجگیری مصرف و سرمایه گذاری، همراه با پویایی دوباره بازرگانی بین المللی، بار دیگر موتور رشد را به حرکت در آورده، ولی این تغییر هنوز بر بازار کار تاثیر نگذاشته است.
اقتصاد آمریکا بهترین نمونه شکاف موجود بین از سر گرفته شدن رشد اقتصادی و تحول در بازار کار است. شواهد گوناگون نشان می دهد که مهم ترین قدرت اقتصادی دنیا در حال خروج از بحران است و به احتمال زیاد امسال رشد سه در صدی را تجربه خواهد کرد که برای اقتصادی به عظمت آمریکا در سطحی نسبتا بالا است. با این حال بازار کار ایالات متحده هنوز پویایی خود را از سر نگرفته و نرخ بیکاری در این کشور بین نه تا ده در صد نوسان می کند.
تنش در خاور میانه
گزارش روز سه شنبه سازمان بین المللی کار خلاصه ای است از گزارش مفصلی که گویا قرار است در آینده بسیار نزدیک منتشر شود. در این چکیده از آمار مشخص در مورد تک تک کشورهای جهان، از جمله ایران خبری نیست. با این حال بخشی از همین گزارش به ارزیابی سازمان بین المللی کار از بازار کار خاور میانه می پردازد که مشخصات آن به بازار کار ایران نزدیک است.
این سازمان میانگین نرخ بیکاری خاورمیانه را در سال گذشته میلادی، ۱۰.۳ در صد ارزیابی می کند که در سطحی بالا تر از همه مناطق دنیا قرار دارد. نرخ بیکاری جوان های ۱۵ تا ۲۴ ساله هم چهار برابر نرخ متوسط بیکاری است.
با توجه به این که نرخ رشد خاورمیانه در سال جاری میلادی فقط پنج در صد پیش
بینی شده که کم تر از میانگین نرخ رشد در جهان است، سازمان بین المللی کار به تحول مثبت در وضعیت بازار کار این منطقه در سال ۲۰۱۱ امیدی ندارد.
ناامیدی سازمان بین المللی کار در باره تحول مثبت در بازار کار خاورمیانه کم و بیش منطبق با پیش بینی دیگر نهاد های بین المللی است.
بر پایه آمار صندوق بین المللی پول، نیروی کار منطقه خاور میانه در سال ۲۰۲۰ میلادی، نه سال دیگر، یک جمعیت صد و هشتاد میلیون نفری را در بر می گیرد که هشتاد در صد بیشتر از شمار این جمعیت در سال دو هزار میلادی است. از سوی دیگر سن شصت در صد جمعیت خاور میانه از بیست و پنج سال کم تر است و این منطقه جوان ترین جمعیت جهان را دارد.
در این شرایط بازار کار منطقه توانایی مقابله با نیاز های جمعیتی را ندارد. البته نرخ رشد جمعیت در بسیاری از کشور های خاورمیانه از جمله ایران رو به کاهش می رود، ولی فشار حاصل از رشد شدید جمعیت در دو دهه پیش هنوز به جای خود باقی است.
در دهه های پس از جنگ جهانی دوم، بخش بزرگی از نیروی کار در خاور میانه برای به دست آوردن شغل به دستگاه های اداری و بخش وسیع دولتی، که بسیاری از صنایع و خدمات را در بر می گرفت، روی می آوردند. این وضعیت سال ها است پایان یافته و بخش دولتی دیگر توان پاسخگویی به نیاز های بازار کار را ندارد. تنها راه ممکن، فراهم آوردن زمینه های لازم شکوفایی بخش خصوصی است، ولی بسیاری از کشور های منطقه از ایجاد شرایط اقتصادی و اجتماعی و سیاسی مساعد برای کسب و کار ناتوانند.
تکان های اجتماعی و سیاسی کنونی در شماری از کشور های خاورمیانه، از جمله مصر و اردن، یکی از پیآمد های بحرانی است که بر اقتصاد و بازار کار این کشور ها سنگینی می کند.
واقعیت های بازار کار ایران
حتی بر پایه داده های منتشر شده از سوی منابع رسمی جمهوری اسلامی، بازار کار ایران با ناهنجاری هایی به مراتب سخت تر از بازار کار خاور میانه روبرو است.آمار انتشار یافته از سوی مرکز آمار ایران (متولی اصلی انتشار آمار در این زمینه) نشان می دهند که نرخ بیکاری کشور از۱۰.۴در صد در۱۳۸۷ به ۱۴.۶ درصد در بهار سال جاری خورشیدی افزایش یافته است. نرخ بیکاری جوانان پانزده تا بیست و چهار ساله نیز حدود سی در صد است.
در عوض مرکز آمار، به گونه ای مرموز، از انتشار آمار بیکاری در تابستان و پاییز سال جاری خورشیدی خود داری می کند. به رغم فقدان انتشار آمار رسمی، با اطمینان می توان گفت که نرخ بیکاری در شش ماه گذشته باز هم بالا تر رفته، به این دلیل ساده که نرخ رشد اقتصادی کشور، با توجه به همه شواهد، در سطحی بسیار پایین قرار دارد.
البته منابع رسمی جمهوری اسلامی حتی از انتشار نرخ رشد تولید ناخاص داخلی نیز خود داری می کنند. ولی سازمان های بین المللی (صندوق بین المللی پول و بانک جهانی) این شاخص را در سال گذشته میلادی تنها ۱.۶ در صد ارزیابی کرده اند. همان منابع نرخ رشد کشور را در سال جاری میلادی تنها سه درصد پیش بینی می کنند که نصف میانگین رشد در کشور های در حال توسعه است.
با توجه به نرخ رشد بسیار ناچیز اقتصادی ایران در دو سال گذشته، و تداوم آن در سال جاری، بازار کار کشور در یکی از بد ترین شرایط سی سال گذشته قرار دارد و آرقام شگفت انگیزی که از سوی مسئولان ارشد جمهوری اسلامی (از جمله محمود احمدی نژاد) درباره ایجاد فرصت های شغلی در کشور (یک میلیون و ششصد هزار در سال جاری و دو میلیون در سال آینده خورشیدی) گفته می شود، جز آنکه بر حیرت مردم و به ویژه منابع کارشناسی بیافزاید، تاثیر دیگری ندارد.
در بازار کار از معجزه خبری نیست و بدون دستیابی ایران به نرخ رشد هایی در سطح چین و هند (حدود ده در صد)، نمی توان فرصت های شغلی لازم را برای پاسخگویی به نیاز های رو به افزایش بازار کار به وجود آورد.
خلاصه کنیم : نرخ بیکاری در ایران، حتی بر پایه آمار رسمی، در مرز پانزده در صد است، حال آنکه میانگین نرخ بیکاری در جهان حدود شش در صد و در خاورمیانه کمی بالا تر از ده در صد است. نرخ رشد کشور نیز در سال ۲۰۱۱، به پیش بینی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، به گونه ای چشمگیر در سطحی پایین تر از میانگین نرخ رشد کشور های در حال توسعه و حتی منطقه خاور میانه قرار دارد. پیآمد این وضعیت تداوم تنش در بازار کار ایران است که جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله و فارغ اتحصیلان آموزش عالی قربانیان اصلی آن هستند.
ویکی‌لیکس: شرکت‌های اتریشی جنگ‌افزار پیشرفته به ایران داده‌اند
راديو فردا 29 ژانويه. بر اساس برخی از اسناد منتشر شده وزارت امور خارجه آمریکا، شرکت‌های اتریشی در سطح گسترده‌ای در ارسال جنگ‌افزار و ارایه فن‌آوری‌های پیشرفته به ایران دست داشته‌اند و برخی از مقام‌های عالی‌رتبه دولت اتریش به طور مخفیانه اطلاعاتی در این باره به سفارت آمریکا در وین ارایه کرده‌اند.
هفته‌نامه اتریشی «نیوز» در آخرین شماره خود با استناد به گزارش‌های دیپلماتیک سفارت آمریکا در وین که به تازگی توسط سایت اینترنتی ویکی‌لیکس منتشر شده است، از همکاری شرکت‌های اتریشی با جمهوری اسلامی در زمینه تامین جنگ‌افزار و فن‌آوری پیشرفته خبر داده است.
بر اساس این گزارش در یادداشت‌های سفارت آمریکا در وین به حجم جنگ‌افزارهای ارسال شده از سوی شرکت‌های اتریشی به ایران و نیز به میزان همکاری این شرکت‌ها با جمهوری اسلامی در زمینه فن‌آوری‌های پیشرفته اشاره شده است.
همچنین در این اسناد آمده‌است که مقام‌های آمریکایی در برخی موارد با اطلاع یافتن از قصد شرکت‌های اتریشی برای ارسال اسلحه به ایران، مانع از انجام آن شده‌اند.
در اوایل سال ۲۰۰۷ میلادی ارتش آمریکا اعلام کرده بود، حدود ۱۰۰ قبضه تفنگ بسیار پیشرفته با کالیبر ۵۰ که قابلیت نفوذ به خودروهای زره‌پوش را نیز دارد، از افراد مسلح در عراق کشف کرده است.
پیشتر شرکت اتریشی اشتایرمنلیشر ۸۰۰ قبضه از این تفنگ‌های دوربین‌دار را با وجود مخالفت آمریکا برای استفاده در مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر در اختیار جمهوری اسلامی قرار داده بود.
در این میان گزارش‌های سفارت آمریکا در وین حاکی از آن است که برخی از کارکنان عالی‌رتبه دولت اتریش که نام آنها در این گزارش‌ها نیز ذکر شده، به طور مخفیانه سفارت آمریکا را از قراردادهای تسلیحاتی میان شرکت‌های اتریشی و جمهوری اسلامی آگاه کرده‌اند.
هفته‌نامه نیوز در گزارش خود در این باره اعلام کرده است، به تمام گزارش‌های سفارت آمریکا در وین در این باره دست یافته و جزئیات مربوط به اسناد ویکی‌لیکس درباره ارسال اسلحه و ارایه فن‌آوری به ایران توسط شرکت‌های اتریشی را در شماره آینده خود منتشر خواهد کرد.
در گزارش‌های سفارت آمریکا در وین که توسط سایت اینترنتی ویکی‌لیکس منتشر شده است، به طور مفصل به پرونده یک کارخانه‌دار اتریشی به نام دانیل اف نیز پرداخته شده، که گفته می‌شود، فن‌آوری پیشرفته مورد نیاز در برنامه اتمی و موشکی را در اختیار جمهوری اسلامی قرار داده است.
دانیل اف که هم اکنون متواری است، از سوی پلیس بین‌الملل تحت تعقیب قرار دارد و آخرین بار در امارات متحده عربی مشاهده شده است. بر اساس اسناد منتشر شده توسط ویکی‌لیکس، مقام‌های اتریشی در این باره نه تنها با آمریکایی‌ها همکاری کرده‌اند، بلکه پای سرویس اطلاعات خارجی بریتانیا را نیز به این پرونده باز کرده‌اند.
روابط عمومی سپاه: سخنان فرماندهان موضع رسمی سپاه نیست
بي بي سي 29 ژانويه. به گزارش خبرگزاری فارس، آقای شریف امروز جمعه ۸ بهمن ( ۲۸ ژانویه) از رسانه های گروهی خواست که از دامن زدن به موضوعاتی که در شمار مواضع رسمی سپاه نیستند خودداری کنند، چون این کار می تواند به "سوء استفاده دشمن و تشویش افکار عمومی" منجر شود.
اظهارنظرهای علنی فرماندهان و مسئولان مختلف سپاه پاسداران ایران، پس از انتخابات سال گذشته ایران بیشتر شده و بازتاب این اظهارنظرها هم به دلیل نقش پررنگی که سپاه در وقایع پس از انتخابات بازی کرد، گسترده تر از همیشه بوده است.
یکی از پر سر و صداترین موارد از این گونه اظهارنظرها، فایل صوتی سخنرانی یکی از فرماندهان قرارگاه ثارالله سپاه، موسوم به "سردار مشفق" بود که در آن اتهامات تندی به بعضی از سرشناس ترین چهره های سیاسی جناح اصلاح طلب ایران وارد شده و نحوه مقابله نهادهای نظامی و اطلاعاتی با این افراد و چگونگی دخالت این نهادها در انتخابات تشریح شده بود. پس از اعتراض شدید احزاب و چهره های سرشناس جناح اصلاح طلب به این سخنان و شکایت هفت تن از اعضای برجسته احزاب مشارکت و مجاهدین انقلاب از "سردار مشفق"، سرتیپ یدالله جوانی، رئیس اداره سیاسی سپاه پاسداران، اصالت اظهارات منسوب به "سردار مشفق" را تلویحا تأیید و از سخنان او دفاع کرد. مشخص نیست که آیا توضیح امروز روابط عمومی سپاه به مورد خاصی ارتباط داشته است یا خیر.
تظاهرات در کردستان عراق در اعتراض به اعدامها
گزارش دریافتی: صبح امروز شنبه 29ژانويه2011 صدها نفر از از فعالان سیاسی، مدنی و احزاب کرد ایران مقیم کردستان عراق، در اعتراض بە اعدام حسین خضری،و اعدام هاي اخير ايران در شهرستان سوران(ديانا)در فلكه پيشمه رگه همين شهر تجمع كردند
تظاهرکنندگان ضمن تروریست خواندن دولت و حکومت جمهوری اسلامی ایران، خواستار برچیدن کنسول گری جمهوری اسلامی در اقلیم کردستان شدند.شهرستان سوران در فاصله50كيلومتري مرز حاج عمران_تمرچين واقع شده است.
امروز يا فردا علاوي و المالكي با هم ديدار خواهند كرد
تلويزيون البغداديه 9/11/89: «يك منبع در ليست العراقيه گفت كه اياد علاوي رئيس ليست العراقيه در ديدار غير علني خود با المالكي به وي ابلاغ خواهد كرد كه ليست العراقيه بر كانديداتوري سه وزير شامل فلاح نقيب براي دفاع, زياد درب براي برق و لبنه رحيم براي وزير مشاور تاكيد دارد و همچنين خواستار اداره اطلاعات مركزي نيز خواهد شد. اين منبع گفت اين ديدار ممكن است امروز يا فردا برگزار شود كه در آن موضوع وزارتخانه هاي امنيتي و وزارت خانه هاي مربوط به العراقيه و قانون شوراي ملي سياستهاي استراتژيك و مكانيزم كار آن مورد بحث قرار خواهد گرفت. قرار بود كه اين ديدار روز چهارشنبه گذشته اجرا شود ولي بدليل اربعين امام حسين و نشست هيات دولت به تاخير افتاده است».
صالح المطلك معاون نخست وزير به حكم دادگاه فدرال اعتراض كرد
تلويزيون الحره 8/11/89: «صالح المطلك معاون نخست وزير: من بخشي از دولت هستم ولي مرتبط ساختن اين سازمانها به دولت را رد مي كنم. من معتقدم كه اين سازمانها مستقل هستند و بايد كه استقلال آنها در نظر گرفته شود و پارلمان عراق بر آنها نظارت داشته باشد. من معتقدم كه دولت نخواهد توانست كه اين سازمانها و نهادها را به خودش مرتبط سازد چرا كه بخشي از آنها براي عراق و دولت عراق مشكلات بزرگي را باعث خواهند شد. براي مثال مرتبط ساختن بانك مركزي به دولت عراق زمينه را در برابر كساني كه براي اموال عراق در كمين نشسته اند, جهت اينكه تمام تيرهاي خودشان را به عراق و عراقيان بزنند, فراهم خواهد نمود و بنابراين ذخيره ارزي و اموال عراق در خارج كشور مصارده خواهد شد».
ترور عضو شوراي شهر بخش العباره در ديالي
تلويزيون الحره 9/11/89: «افراد مسلح عبدالرحمان جمعه عضو شوراي شهر بخش العباره در ديالي را ترور كردند».
تظاهرات كردها عليه اعدامهاي اخير در ايران
سايت ايران پرس نيوز 9/11/89: «صبح امروز شنبه 29ژانويه2011صدها نفر از از فعالان سياسي، مدني و احزاب کرد ايران مقيم کردستان عراق، در اعتراض به اعدام حسين خضري، و اعدامهاي اخير ايران در شهرستان سوران (ديانا) در فلکه پيشمرگه همين شهر تجمع کردند تظاهرکنندگان ضمن تروريست خواندن دولت و حکومت جمهوري اسلامي ايران، خواستار برچيدن کنسول گري جمهوري اسلامي در اقليم کردستان شدند. شهرستان سوران در فاصله50کيلومتري مرز حاج عمران_تمرچين واقع شده است».
به‌نظر مي‌رسد عزل من به‌علت فشار كنسولگري ايران بر روي حكومت باشد
سايت هفته‌نامه هاوولاتي 07/11/89: «هاوولاتي: مريوان نقشبندي سخنگوي معزول وزارت اوقاف و امورات مذهبي حكومت اقليم كردستان اعلام كرد شايد يكي از علل بركناري من از پستي كه داشتيم، فشارهاي كنسولگري ايران بر روي حكومت اقليم باشد. نقشبندي در يك موضعگيري براي سايت هاوولاتي گفت ”قبل از بركناري من بر سر برخي مسائل بين من و كنسولگري ايران در اربيل بگومگو روي داد. به همين خاطر فكر مي‌كنم كنسولگري ايران براي عزل من به حكومت فشار وارد كرده باشد. نقشبندي چند هفته قبل از پست سخنگوي وزارت اوقاف حكومت اقليم بركنار گرديد».
