مجاهد قهرمان محسن دکمه چی، زندانی سیاسی مقاوم، با ۹سال سابقه زندان و پدر یک مجاهد اشرفی، بر اثر محرومیت عمدی از مداوا و درمان پزشکی، در زندان گوهردشت به شهادت رسید و به همرزمان و هم‌بندان شهیدش، علی صارمی، جعفر کاظمی و محمد‌علی حاج آقایی پیوست.
سلام بر این مجاهد والامقام که در اوج پایداری و مقاومت در برابر شکنجه‌های دژخیمان و دردهای جانکاه بیماری، حسرت تسلیم را بر دل خامنه‌ای و دژخیمانش گذاشت. و همچون بیماران قهرمان اشرفی که در برابر همان محرومیتهای پزشکی مقاومت میکنند، به سمبلی از اراده خلل ناپذیر مردم ایران برای آزادی و سرنگونی فاشیسم مذهبی تبدیل شد. مجاهد شهید محسن دکمه چی، از بازاریان خوشنام تهران، از سال ۶۰تا۶۷به مدت هفت سال در اسارت و تحت شکنجه بود و مجدداً در شهریورماه ۸۸ بخاطر کمک به خانواده‌های زندانیان سیاسی و حضور دخترش در اشرف، دستگیر و به ۱۰سال زندان و تبعید محکوم شد.
او که از ماهها قبل در زندان، با ابتلاء به بیماری سرطان در وضعیت وخیمی قرار داشت، با ممانعت دژخیمان از معالجات ضروری که آن روی سکه محاصره دردناک پزشکی مجاهدان اشرف و نمونه بارز خشم و انتقام جویی جنون آمیز ولی فقیه درمانده ارتجاع است، روبرو بود.
شهادت مجاهد خلق محسن دکمه‌چی را به مردم ایران، به مجاهدان اشرف، به خانواده بزرگ مقاومت ، به زندانیان سیاسی، به خانواده دکمه‌چی، به ویژه دخترش، مجاهد اشرفی نرگس دکمه‌چی، تسلیت میگویم.
از دبیرکل ملل متحد و کمیسر عالی شورای حقوق بشر و تمامی مدافعان حقوق بشر می‌خواهم به قوی‌ترین صورت ممکن، زجرکش کردن این زندانی سیاسی مقاوم با محرومیتهای عمدی پزشکی در شکنجه‌گاههای خامنه‌ای را که مصد‌اق روشن “جنایت علیه بشریت» است، محکوم کنند و برای نجات زندانیان سیاسی ایران از چنگال دژخیمان، دست به اقدام عاجل بزنند. ارجاع پرونده نقض حقوق بشر توسط رژیم آخوندی، به شورای امنیت ملل متحد، یک اقدام ضروری است.
