 نیروهای تحت‌امر مالکی با هاموی ساکنان بی‌دفاع اشرف را زیر می‌گرفتند |
کنفرانس ژنو
محکومیت « جنایت علیه بشریت»
«جنایات جنگی» و « جنایت علیه جامعه بین‌المللی»
درحمله نیروهای تحت‌امر مالکی به اشرف
در یک کنفرانس که با شرکت شخصیتهای سیاسی و حقوق‌بشری سوئیسی در ژنو برگزار شد، شرکت‌کنندگان همبستگی عمیق خود را نسبت به مجاهدان اشرف ابراز داشتند و ضمن تقدیر از رشادتهای آنان، جنایات دولت عراق را به‌عنوان جنایت علیه بشریت محکوم کردند
در این کنفرانس که با حضور هموطنان مقیم سوئیس و شهروندان ژنو برگزار شد، ژان زیگلر جامعه شناس و نایب‌رئیس کمیته مشورتی شورای حقوق‌بشر ملل متحد، آلفرد زایاس سکرتر کمیته حقوق‌بشر و رئیس بخش تحقیقات کمیساریای عالی حقوق‌بشر در ژنو طی سالهای ۱۹۸۱-۲۰۰۳، ژان شارل ری یل نماینده پارلمان فدرال سوئیس و مارک فالکه نماینده مجلس ایالتی ژنو حضور داشتند.
دانیل نیزر
کشیش مترقی کلیسای پروتستان ژنو
سلام برتک تک شما در این زمان سخت و دشوار برای آینده بهتر مردم ایران. که آینده‌ایران، بیانگر آینده کل خاورمیانه هم هست و برای بسیاری از ما مهم می‌باشد.
ما در اینجا در همبستگی با خانواده‌های ساکنان اشرف هستیم. تعدادی از شما در آن‌جا خانواده یا دوستانی دارید، کسانی که از ۲آوریل یک تراژدی را از سر گذراندند، با وجودی که هشدار داده شده بود. از زمان تحویل دادن موضع مسئولیت حفاطت اشرف از طرف آمریکاییها به رژیم عراق، و به‌رغم حضور ناظران سازمان ملل متحد، کمپ اشرف را، که جایگاه بالا بلند مقاومت است تحت محاصره و شکنجه روانی و صوتی بیشمار قرار دادند. همه اینها به‌خاطر این است که روحیه و ظرفیت مقاومت این ساکنان را درهم بکوبند. ولی (ساکنان اشرف) دست از مقاومت برنداشتند. امید نهفته در آنان و حمایت توسط ایرانیان تبعیدی در خارج و مواضع شورای ملی مقاومت و رئیس‌جمهورش، خانم رجوی، باعث شده که اشرفیان در موقعیت خوبی قرار گیرند. بنابراین، باید که دولت عراق در صعود ننگین خشونت و عدم مشروعیت یک گام بیشتر بردارد و به‌صورت نظامی این محل را شبانه، مثل دزدان و غارتگران اشغال کند. اینجا، ما با شما هستیم. مفتخرم که پذیرای آقای شارل ریل، پزشک و مشاور ملی در سوئیس و هم‌چنین آقای آلفرد زایاس، حقوقدان، تاریخ نگار و وکیل، باشم که کارمند عالیرتبه سازمان ملل متحد و دبیر کمیته حقوق‌بشر و هم‌چنین رئیس دپارتمان تحقیقات در دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر هم بوده است. هم‌چنین آقای فالکه، نماینده در شورای عالی ژنو، و ما الآن پروفسور ژان زیگلر را داریم که دیگر نیازی به معرفی ایشان نیست.
از چند ماه پیش، صداهای بسیاری برمی‌خاست تا این کشتار را اعلام کند. و نیت عراق را که می‌خواهد اشرف را از بین ببرد اعلام کند و محکوم نماید. بسیاری از ما، از ماهها پیش، دائماًًًً می‌گفتیم این‌که ادعا می‌شود در آستانه یک قتل‌عام و نسل کشی مشابه آن‌چه که در ۱۹۸۸ روی داد، قرار داریم، اغراق نمی‌شود. و به‌رغم همه این هشدارها، نه نیروهای یونامی در محل، و نه کمیساریای عالی پناهندگان، به‌اندازه کافی نگران نشدند. حالا ما شاهد کشتاری که آنقدر در مورد آن هشدار داده شده بود، هستیم؟ زیرا حمله‌یی که کمپ اشرف قربانی آن شد، از ۲آوریل با همین قصد، بنا به دستور رژیم ایران و رهبرش، خامنه‌ای، تدارک دیده شده بود. زمان انتخاب هم همینطوری و نا آگاهانه نبود. مقامات ایران و عراق به خوبی می‌دانستند سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان و نهادهای بین‌المللی، خیلی درگیر مواردی هستند که در دیگر جاهای دنیا دارد رخ می‌دهد و می‌توانستند امیدوار باشند که آنها خیلی به این کار توجهی نداشته باشند.
مقاومت ایران و اشرفیان مقاوم، بر پایه اطلاعات دقیق به دست آمده اعلام کردند: مالکی، بنا به دستور خامنه‌ای، قصد یک قتل‌عام جدید را در اشرف دارد. ۳۶ساعت قبل از این‌که کشتار شروع بشود، درحالی‌که نمایندگان سازمان ملل متحد و افسران آمریکایی در اشرف بودند، ساکنان به آنها امکان وقوع یک قتل‌عام را اطلاع دادند. خوب جامعه بین‌الملل چشمهایش را بست، ولی مقاومت اشرفیان مقاوم، به‌رغم کشته‌ها و زخمیها، به نوعی این توطئه را خنثی کرد والبته به قیمت گزاف جان چندین نفر، از آن جلوگیری به‌عمل آورد. بنابراین عزت و شرف بر مردان و زنان اشرف باد
این یک میدان مبارزه یک طرفه بود. ۳۴نفر از ساکنان شهر اشرف کشته شدند و بیش از ۳۰۰نفر دیگر زخمی‌شدند. مقامات نظامی مانع انتقال زخمی‌هایی که نیمه جان روی زمین مانده بودند، به بیمارستانهای شهر شدند. ما در آن‌جا در برابر یکی از نقض‌های متعدد حقوق مینیمم جنگ قرار گرفته‌ایم. البته سخنگوهای سازمان ملل متحد در ژنو و نیویورک بالاخره اعلام کردند که ۳۴ تبعیدی ایرانی «کشته شدند، زمانیکه سربازان عراقی هفته گذشته به کمپ اشرف حمله کردند». بنابراین این شروع شناسایی بین‌المللی در مورد واقعیت رویدادهاست. همین سخنگوها خاطرنشان کردند که یک گروه ناظر یونامی در چهارشنبه ۱۳آوریل موقع دیدارش توانسته ۲۸ جسد را ببیند. اغلب این بدنها آثار اصابت گلوله داشتند. خبرگزاری آسوشیتدپرس، به‌نقل خبر از بیانیه یک دیپلومات غربی گفت «۲۵ بدن سوراخ شده با گلوله و حداقل ۳نفر که به نظر می‌رسد با ماشین تا حد مرگ له شده‌اند». و ما با چند بیانیه که الآن سخنرانان اعلام می‌دارند، می‌خواهیم جهان از وخیم بودن وضعیت، و از مسئولیت سنگین دولتهای عراق و ایران در این حمله نا عادلانه، آگاه بشود.
دکتر ژان شارل ری ال
نماینده پارلمان فدرال سوئیس ۲۰۰۷-۲۰۱۱
سلام، متشکرم که مرا دعوت کرده‌اید.
من در این بعدازظهر به‌عنوان یک نماینده پارلمان سوئیس و همین‌طور یک پزشک، رشته سخن را به دست می‌گیرم تا درباره ابعاد فاجعه انسانی برنامه‌ریزی شده که در ورای حمله نیروهای نخست وزیر عراق نوری المالکی، خود را نشان می‌دهد شهادت بدهم. آن‌چه که روز جمعه ۸ آوریل در اشرف گذشته است، یک سرافکندگی برای جامعه بین‌المللی است و من از بابت آن حیرت‌زده و شرمنده هستم.
پنجشنبه‌شب تلفنی به من گفته شد که حمله جدید نظامی دیگری علیه اشرف در شرف وقوع است. مالکی نخست وزیر عراق و ملاها برای انجام این حمله هماهنگی کرده‌اند حمله به وقوع پیوست و به سرعت اخباری حاکی از یک حمام خون و یک فاجعه انسانی منتشر شد. در هر لحظه خبر مرگ جدیدی در بین زنان و مردان شنیده می‌شد و تعداد مجروحان به سرعت افزایش می‌یافت و این بی‌عدالتی دیگر قابل تحمل نبود. این قرارگاه از دو سال پیش تحت محاصره پزشکی قرار داشت. و حال با انبوهی مجروح که تعدادی نیز در شرایط وخیم حیاتی به‌سر می‌بردند روبه‌رو بود، بدون آن که از تجهیزات پزشکی فوری بهره‌مند باشند.
در انتها مایلیم که بیانیه زیر را اعلام کنیم:
با توجه به این‌که ساکنان اشرف افراد حفاظت‌شده توسط کنوانسیون چهارم ژنو هستند و ازکلیه حقوق پایه‌ای اعلامیه جهانی حقوق‌بشر برخوردارند،
با توجه به این‌که دولت عراق، به‌رغم تعهداتش نسبت به حقوق ساکنان اشرف بر اساس قوانین بین‌المللی به این تعهدات تجاوز کرده است،
با توجه به این‌که براساس معاهده رم و تصمیم دادگاه اسپانیا، زیر پا گذاشتن حقوق ساکنان اشرف به‌عنوان افراد حفاظت‌شده توسط کنوانسیون ژنو جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود،
ما از دولت آمریکا خواستار مداخله سریع برای انتقال مجروحان به بیمارستان آمریکاییها به‌منظور بهره‌گیری از درمانهای لازم هستیم، و از جامعه بین‌المللی خواستار اتخاذ اقدامات فوری زیر هستیم:
تضمین حفاظت ساکنان اشرف توسط سازمان ملل متحد و ایالات متحده که براساس یک توافقنامه فردی با هر یک از مجاهدین اشرف متعهد شده بودند که در ازای خلع‌سلاح آنها تا سرانجام نهایی این موقعیت از آنها حفاظت به‌عمل بیاورند.
اعزام یک هیأت تحقیق بین‌المللی از طرف سازمان ملل متحد در رابطه با حمله به اشرف توسط نیروهای زمینی ارتش عراق تحت فرماندهی فرمانده کل این نیرو.
استقرار یک نیروی محافظ بین‌المللی، و عقب‌نشینی نیروهای مهاجم سرکوبگر عراق از اشرف، و پایان محاصره ضدبشری ۲۸ماهه و توقف رابطه با عوامل وزارت اطلاعات ملاها و نیروی ویژه قدس و هم‌چنین توقف شکنجه روحی اشرفیان توسط ۲۴۰ بلندگو.
متشکرم
آلفرد زایاس
رئیس بخش تحقیقات دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر در ژنو
خانمها و آقایان
قبل از هر چیز با احترام مراتب همدردی و همبستگی خودم را با شما ابراز میدارم. هم‌چنین می‌خواهم بگویم شرمنده‌ام چرا که من یک شهروند آمریکایی هستم و دولت من از مسئولیت بزرگی در این تراژدی برخوردار است. از آن‌چه که اتفاق افتاده نمی‌توانیم خودمان را به جاهلیت بزنیم. بحث بر سر یک تروریسم دولتی است، یک جنایت علیه بشریت. این جنایت مستلزم تشکیل یک پرونده کیفری و ارائه آن به دادگاه جنایی بین‌المللی است. یا هر دادگاه دیگر ملی مانند کشورهایی چون سوئیس، فرانسه، انگلستان یا اسپانیا می‌باشد.
اجازه دهید یک مرور کلی روی هنجارهای مربوط به قوانین بین‌المللی و مکانیسم سازمان ملل متحد و هم‌چنین سایر مکانیسمهای جهانی داشته باشیم. در ابتدا آن‌چه که به هنجارها برمی‌گردد در اموری نظیر درگیریهای مسلحانه و شرایط جنگ به قوانین کنوانسیون ژنو استناد می‌شود. خصوصاً در این مورد کنوانسیون چهارم ژنو در مورد حفاظت جان شهروندان در زمان جنگ شکل گرفته و تدوین شده است. اما در قوانین انسان‌دوستانه جهانی ما استثنایی نداریم که رژیمی بخواهد بر اساس آن حقوق‌بشر را نادیده بگیرد و نقض کند و دولت عراق نسبت به اجرای حقوق‌بشر دارای تعهدهای بین‌المللی است. عراق کشوری است که به پیمانهای بین‌المللی مرتبط با حقوق شهروندی و سیاسی پیوسته است. عراق کشوری است که به کنوانسیون منع شکنجه و سایر کنوانسیونهای جهانی و هم‌چنین کنوانسیون ۱۹۵۱ در مورد پناهندگی پیوسته است. این تنها گزارشگر ویژه شورای حقوق‌بشر نیست که باید در اینجا ایفای نقش کند بلکه هم‌چنین مشاور دبیرکل در امور قتل‌عام نیز باید وارد صحنه شود. علاوه بر آن گزارشگر ویژه‌یی که به ایران اختصاص داده شده نیز باید به وظیفه خود عمل کند.
اگر‌چه مسئولیت جنایت و تراژدی غم‌انگیزی که در عراق به وقوع پیوست متوجه سربازهای نوری مالکی است، اما این تمام داستان نیست چون همه ما می‌دانیم که رژیم ایران نیز در این پدیده نقش دارد و در مظان اتهام است. تمام سازمانهای غیردولتی باید اطلاعات لازم را تهیه کرده و ارسال کنند به‌طوری که متخصصان کمیته ضدشکنجه و کمیته شورای حقوق‌بشر بتوانند شرایط اشرف را مورد بررسی و قضاوت قرار دهند، یعنی این‌که یک گزارشگر ویژه در مورد ایران وجود خواهد داشت که به این امر رسیدگی کند.
مارک فالکه
نماینده پارلمان کانتون ژنو
خانمها، آقایان، قبل از هرچیز مایلم همدردی خودم را ابراز دارم و همان طورکه سخنران پیش از من گفت من هم شرم دارم، شرم برای ژنو، وقوع کشتار غیرقابل انکار است. حال پس از دیدن این فیلم چه می‌توان گفت تمام دنیا باید آگاه شود، تمام دنیا بداند در اشرف چه می‌گذرد و تک‌تک ما در این باره مسئولیت داریم. تحمل آن قابل‌قبول نیست. مایلم این را هم همین جا بگویم که شرم باد بر رژیم ایران. لحظه‌یی می‌رسد که هرکس باید به مسئولیت خود عمل کند، حتی اگر در دولت باشد، گویی کسی شهامت صحبت از [نقش] رژیم ایران را ندارد. اما رژیم ایران دارد مردم خود را قتل‌عام می‌کند. از هنگام روی کار آمدن ملایان، ۱۲۰۰۰۰نفر اعدام شده‌اند صرفاً به این دلیل که این افراد می‌خواهند در قدرت بمانند،
سازمان ملل متحد باید همین حالا دست به اقدام بزند. و آمریکاییها هم بدیهی است که وظیفه و تکلیف دارند، به دفاع از این افراد بشتابند. اگر اجازه دهند این انسانها قتل‌عام شوند، بحث همدستی پیش می‌آید. سازمان ملل همدست خواهد بود. آمریکا هم می‌تواند به سرعت مداخله و این کشتارها را متوقف کند. پس ضرورت دارد که آمریکا به مسئولیت خود عمل کند، اما باید سریعاً وارد عمل شود. اینجا با یک جنایت آشکار روبه‌رو هستیم، یک قتل عام. پس باید قاطعانه مبارزه کرد. همین. برای مبارزه و ادامه مبارزه قویدل باشید. خیلی متشکرم.
ژان زیگلر
عضو کمیته مشورتی شورای حقوق‌بشر ملل‌متحد
آقای رئیس، دوستان گرامی،
شما می‌دانید من معاون رئیس کمیته مشورتی شورای حقوق‌بشر هستم. او (خانم پیلای) یک کنفرانس مطبوعاتی داشت و اطلاعیه مهمی داد که کشتار را محکوم می‌کند. کمیساریای عالی حقوق‌بشر می‌گوید: «باید کشور سومی را پیدا کرد». ولی این فوری نیست. فوری این است که ۳۵۰۰نفر بی‌سلاح، ولی مصمم به دفاع از آزادیشان در اشرف هستند که بیدرنگ با یک باند آدمکش عراقی محاصره شده و تهدید می‌شوند، باندی که یقیناً توسط مأموران مخفی رژیم ایران حمایت شده‌اند، این باند الآن در خاک اشرف است.
چه کسی یک سوم اشرف را اشغال می‌کند. چه کسی همراه با برجهای دیدبانی دیوار کشید. چه کسی مانع می‌شود که خانواده اشرف بتوانند به خاک سپرده شوند، چون مزار در قسمت اشغال شده توسط نیروهای اشغالگر قرار دارد. بنابراین امکان ندارد شهدایی، که شما عکسهایشان را در ورودی دیدید، بتوانند به خاک بسپارند. این مردان و زنان، بدون دفاع، ولی مصمم در برابر این نیروهای کاملاًً مسلح که الآن دارای برجهای دیده‌بانی هستند و می‌توانند از همان بالا روی هرکس که بخواهند شلیک کنند. این رویارویی است که از جامعه بین‌المللی نه فقط محکومیت بالفعل را طلب می‌کند، بلکه چیزهای خیلی مشخص، یعنی انتقال زخمیها را نیز می‌طلبد، زیرا تنها بیمارستان اشرف خارج از ظرفیتش پرشده و محروم از لوازم ضروری جراحی و دارویی فوری است، چون نزدیک به ۳۰۰ زخمی بر جای گذاشته شده است. کمک فوری و انتقال زخمیها، همه اینها فقط با افکار عمومی کشورهای دموکراتیک و به‌خصوص اینجا در ژنو ممکن می‌شود، زیرا که ژنو مقر شورای حقوق‌بشر، کمیساریای عالی حقوق‌بشراست. ما، اینجا اما سخن آزاد داریم، آزادانه سخن گفتن، اما باید آن را به‌کار بگیریم تا این کشتار را متوقف کنیم. تا بقای این سرزمین آزاد، یعنی‌اشرف را تضمین کنیم، اشرفی که سمبل ایران آینده است، یک ایران آزاد، دادگستر، خوشبخت و متحد و منسجم. و نه فقط باید شهدایی را که بر خاک افتادند تحسین کنیم، بلکه به همه آنهایی که به مقاومت کردن ادامه می‌دهند، چون آنها گواه ما در برابر یک رژیم مخوف، برای آزادی، ارزشهای عدالت و درستکاری، برای همبستگی و انسجام ما هستند. متشکرم.
محکومیت « جنایت علیه بشریت»
«جنایات جنگی» و « جنایت علیه جامعه بین‌المللی»
درحمله نیروهای تحت‌امر مالکی به اشرف
در یک کنفرانس که با شرکت شخصیتهای سیاسی و حقوق‌بشری سوئیسی در ژنو برگزار شد، شرکت‌کنندگان همبستگی عمیق خود را نسبت به مجاهدان اشرف ابراز داشتند و ضمن تقدیر از رشادتهای آنان، جنایات دولت عراق را به‌عنوان جنایت علیه بشریت محکوم کردند
در این کنفرانس که با حضور هموطنان مقیم سوئیس و شهروندان ژنو برگزار شد، ژان زیگلر جامعه شناس و نایب‌رئیس کمیته مشورتی شورای حقوق‌بشر ملل متحد، آلفرد زایاس سکرتر کمیته حقوق‌بشر و رئیس بخش تحقیقات کمیساریای عالی حقوق‌بشر در ژنو طی سالهای ۱۹۸۱-۲۰۰۳، ژان شارل ری یل نماینده پارلمان فدرال سوئیس و مارک فالکه نماینده مجلس ایالتی ژنو حضور داشتند.
دانیل نیزر
کشیش مترقی کلیسای پروتستان ژنو
سلام برتک تک شما در این زمان سخت و دشوار برای آینده بهتر مردم ایران. که آینده‌ایران، بیانگر آینده کل خاورمیانه هم هست و برای بسیاری از ما مهم می‌باشد.
ما در اینجا در همبستگی با خانواده‌های ساکنان اشرف هستیم. تعدادی از شما در آن‌جا خانواده یا دوستانی دارید، کسانی که از ۲آوریل یک تراژدی را از سر گذراندند، با وجودی که هشدار داده شده بود. از زمان تحویل دادن موضع مسئولیت حفاطت اشرف از طرف آمریکاییها به رژیم عراق، و به‌رغم حضور ناظران سازمان ملل متحد، کمپ اشرف را، که جایگاه بالا بلند مقاومت است تحت محاصره و شکنجه روانی و صوتی بیشمار قرار دادند. همه اینها به‌خاطر این است که روحیه و ظرفیت مقاومت این ساکنان را درهم بکوبند. ولی (ساکنان اشرف) دست از مقاومت برنداشتند. امید نهفته در آنان و حمایت توسط ایرانیان تبعیدی در خارج و مواضع شورای ملی مقاومت و رئیس‌جمهورش، خانم رجوی، باعث شده که اشرفیان در موقعیت خوبی قرار گیرند. بنابراین، باید که دولت عراق در صعود ننگین خشونت و عدم مشروعیت یک گام بیشتر بردارد و به‌صورت نظامی این محل را شبانه، مثل دزدان و غارتگران اشغال کند. اینجا، ما با شما هستیم. مفتخرم که پذیرای آقای شارل ریل، پزشک و مشاور ملی در سوئیس و هم‌چنین آقای آلفرد زایاس، حقوقدان، تاریخ نگار و وکیل، باشم که کارمند عالیرتبه سازمان ملل متحد و دبیر کمیته حقوق‌بشر و هم‌چنین رئیس دپارتمان تحقیقات در دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر هم بوده است. هم‌چنین آقای فالکه، نماینده در شورای عالی ژنو، و ما الآن پروفسور ژان زیگلر را داریم که دیگر نیازی به معرفی ایشان نیست.
از چند ماه پیش، صداهای بسیاری برمی‌خاست تا این کشتار را اعلام کند. و نیت عراق را که می‌خواهد اشرف را از بین ببرد اعلام کند و محکوم نماید. بسیاری از ما، از ماهها پیش، دائماًًًً می‌گفتیم این‌که ادعا می‌شود در آستانه یک قتل‌عام و نسل کشی مشابه آن‌چه که در ۱۹۸۸ روی داد، قرار داریم، اغراق نمی‌شود. و به‌رغم همه این هشدارها، نه نیروهای یونامی در محل، و نه کمیساریای عالی پناهندگان، به‌اندازه کافی نگران نشدند. حالا ما شاهد کشتاری که آنقدر در مورد آن هشدار داده شده بود، هستیم؟ زیرا حمله‌یی که کمپ اشرف قربانی آن شد، از ۲آوریل با همین قصد، بنا به دستور رژیم ایران و رهبرش، خامنه‌ای، تدارک دیده شده بود. زمان انتخاب هم همینطوری و نا آگاهانه نبود. مقامات ایران و عراق به خوبی می‌دانستند سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان و نهادهای بین‌المللی، خیلی درگیر مواردی هستند که در دیگر جاهای دنیا دارد رخ می‌دهد و می‌توانستند امیدوار باشند که آنها خیلی به این کار توجهی نداشته باشند.
مقاومت ایران و اشرفیان مقاوم، بر پایه اطلاعات دقیق به دست آمده اعلام کردند: مالکی، بنا به دستور خامنه‌ای، قصد یک قتل‌عام جدید را در اشرف دارد. ۳۶ساعت قبل از این‌که کشتار شروع بشود، درحالی‌که نمایندگان سازمان ملل متحد و افسران آمریکایی در اشرف بودند، ساکنان به آنها امکان وقوع یک قتل‌عام را اطلاع دادند. خوب جامعه بین‌الملل چشمهایش را بست، ولی مقاومت اشرفیان مقاوم، به‌رغم کشته‌ها و زخمیها، به نوعی این توطئه را خنثی کرد والبته به قیمت گزاف جان چندین نفر، از آن جلوگیری به‌عمل آورد. بنابراین عزت و شرف بر مردان و زنان اشرف باد
این یک میدان مبارزه یک طرفه بود. ۳۴نفر از ساکنان شهر اشرف کشته شدند و بیش از ۳۰۰نفر دیگر زخمی‌شدند. مقامات نظامی مانع انتقال زخمی‌هایی که نیمه جان روی زمین مانده بودند، به بیمارستانهای شهر شدند. ما در آن‌جا در برابر یکی از نقض‌های متعدد حقوق مینیمم جنگ قرار گرفته‌ایم. البته سخنگوهای سازمان ملل متحد در ژنو و نیویورک بالاخره اعلام کردند که ۳۴ تبعیدی ایرانی «کشته شدند، زمانیکه سربازان عراقی هفته گذشته به کمپ اشرف حمله کردند». بنابراین این شروع شناسایی بین‌المللی در مورد واقعیت رویدادهاست. همین سخنگوها خاطرنشان کردند که یک گروه ناظر یونامی در چهارشنبه ۱۳آوریل موقع دیدارش توانسته ۲۸ جسد را ببیند. اغلب این بدنها آثار اصابت گلوله داشتند. خبرگزاری آسوشیتدپرس، به‌نقل خبر از بیانیه یک دیپلومات غربی گفت «۲۵ بدن سوراخ شده با گلوله و حداقل ۳نفر که به نظر می‌رسد با ماشین تا حد مرگ له شده‌اند». و ما با چند بیانیه که الآن سخنرانان اعلام می‌دارند، می‌خواهیم جهان از وخیم بودن وضعیت، و از مسئولیت سنگین دولتهای عراق و ایران در این حمله نا عادلانه، آگاه بشود.
دکتر ژان شارل ری ال
نماینده پارلمان فدرال سوئیس ۲۰۰۷-۲۰۱۱
سلام، متشکرم که مرا دعوت کرده‌اید.
من در این بعدازظهر به‌عنوان یک نماینده پارلمان سوئیس و همین‌طور یک پزشک، رشته سخن را به دست می‌گیرم تا درباره ابعاد فاجعه انسانی برنامه‌ریزی شده که در ورای حمله نیروهای نخست وزیر عراق نوری المالکی، خود را نشان می‌دهد شهادت بدهم. آن‌چه که روز جمعه ۸ آوریل در اشرف گذشته است، یک سرافکندگی برای جامعه بین‌المللی است و من از بابت آن حیرت‌زده و شرمنده هستم.
پنجشنبه‌شب تلفنی به من گفته شد که حمله جدید نظامی دیگری علیه اشرف در شرف وقوع است. مالکی نخست وزیر عراق و ملاها برای انجام این حمله هماهنگی کرده‌اند حمله به وقوع پیوست و به سرعت اخباری حاکی از یک حمام خون و یک فاجعه انسانی منتشر شد. در هر لحظه خبر مرگ جدیدی در بین زنان و مردان شنیده می‌شد و تعداد مجروحان به سرعت افزایش می‌یافت و این بی‌عدالتی دیگر قابل تحمل نبود. این قرارگاه از دو سال پیش تحت محاصره پزشکی قرار داشت. و حال با انبوهی مجروح که تعدادی نیز در شرایط وخیم حیاتی به‌سر می‌بردند روبه‌رو بود، بدون آن که از تجهیزات پزشکی فوری بهره‌مند باشند.
در انتها مایلیم که بیانیه زیر را اعلام کنیم:
با توجه به این‌که ساکنان اشرف افراد حفاظت‌شده توسط کنوانسیون چهارم ژنو هستند و ازکلیه حقوق پایه‌ای اعلامیه جهانی حقوق‌بشر برخوردارند،
با توجه به این‌که دولت عراق، به‌رغم تعهداتش نسبت به حقوق ساکنان اشرف بر اساس قوانین بین‌المللی به این تعهدات تجاوز کرده است،
با توجه به این‌که براساس معاهده رم و تصمیم دادگاه اسپانیا، زیر پا گذاشتن حقوق ساکنان اشرف به‌عنوان افراد حفاظت‌شده توسط کنوانسیون ژنو جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت محسوب می‌شود،
ما از دولت آمریکا خواستار مداخله سریع برای انتقال مجروحان به بیمارستان آمریکاییها به‌منظور بهره‌گیری از درمانهای لازم هستیم، و از جامعه بین‌المللی خواستار اتخاذ اقدامات فوری زیر هستیم:
تضمین حفاظت ساکنان اشرف توسط سازمان ملل متحد و ایالات متحده که براساس یک توافقنامه فردی با هر یک از مجاهدین اشرف متعهد شده بودند که در ازای خلع‌سلاح آنها تا سرانجام نهایی این موقعیت از آنها حفاظت به‌عمل بیاورند.
اعزام یک هیأت تحقیق بین‌المللی از طرف سازمان ملل متحد در رابطه با حمله به اشرف توسط نیروهای زمینی ارتش عراق تحت فرماندهی فرمانده کل این نیرو.
استقرار یک نیروی محافظ بین‌المللی، و عقب‌نشینی نیروهای مهاجم سرکوبگر عراق از اشرف، و پایان محاصره ضدبشری ۲۸ماهه و توقف رابطه با عوامل وزارت اطلاعات ملاها و نیروی ویژه قدس و هم‌چنین توقف شکنجه روحی اشرفیان توسط ۲۴۰ بلندگو.
متشکرم
آلفرد زایاس
رئیس بخش تحقیقات دفتر کمیساریای عالی حقوق‌بشر در ژنو
خانمها و آقایان
قبل از هر چیز با احترام مراتب همدردی و همبستگی خودم را با شما ابراز میدارم. هم‌چنین می‌خواهم بگویم شرمنده‌ام چرا که من یک شهروند آمریکایی هستم و دولت من از مسئولیت بزرگی در این تراژدی برخوردار است. از آن‌چه که اتفاق افتاده نمی‌توانیم خودمان را به جاهلیت بزنیم. بحث بر سر یک تروریسم دولتی است، یک جنایت علیه بشریت. این جنایت مستلزم تشکیل یک پرونده کیفری و ارائه آن به دادگاه جنایی بین‌المللی است. یا هر دادگاه دیگر ملی مانند کشورهایی چون سوئیس، فرانسه، انگلستان یا اسپانیا می‌باشد.
اجازه دهید یک مرور کلی روی هنجارهای مربوط به قوانین بین‌المللی و مکانیسم سازمان ملل متحد و هم‌چنین سایر مکانیسمهای جهانی داشته باشیم. در ابتدا آن‌چه که به هنجارها برمی‌گردد در اموری نظیر درگیریهای مسلحانه و شرایط جنگ به قوانین کنوانسیون ژنو استناد می‌شود. خصوصاً در این مورد کنوانسیون چهارم ژنو در مورد حفاظت جان شهروندان در زمان جنگ شکل گرفته و تدوین شده است. اما در قوانین انسان‌دوستانه جهانی ما استثنایی نداریم که رژیمی بخواهد بر اساس آن حقوق‌بشر را نادیده بگیرد و نقض کند و دولت عراق نسبت به اجرای حقوق‌بشر دارای تعهدهای بین‌المللی است. عراق کشوری است که به پیمانهای بین‌المللی مرتبط با حقوق شهروندی و سیاسی پیوسته است. عراق کشوری است که به کنوانسیون منع شکنجه و سایر کنوانسیونهای جهانی و هم‌چنین کنوانسیون ۱۹۵۱ در مورد پناهندگی پیوسته است. این تنها گزارشگر ویژه شورای حقوق‌بشر نیست که باید در اینجا ایفای نقش کند بلکه هم‌چنین مشاور دبیرکل در امور قتل‌عام نیز باید وارد صحنه شود. علاوه بر آن گزارشگر ویژه‌یی که به ایران اختصاص داده شده نیز باید به وظیفه خود عمل کند.
اگر‌چه مسئولیت جنایت و تراژدی غم‌انگیزی که در عراق به وقوع پیوست متوجه سربازهای نوری مالکی است، اما این تمام داستان نیست چون همه ما می‌دانیم که رژیم ایران نیز در این پدیده نقش دارد و در مظان اتهام است. تمام سازمانهای غیردولتی باید اطلاعات لازم را تهیه کرده و ارسال کنند به‌طوری که متخصصان کمیته ضدشکنجه و کمیته شورای حقوق‌بشر بتوانند شرایط اشرف را مورد بررسی و قضاوت قرار دهند، یعنی این‌که یک گزارشگر ویژه در مورد ایران وجود خواهد داشت که به این امر رسیدگی کند.
مارک فالکه
نماینده پارلمان کانتون ژنو
خانمها، آقایان، قبل از هرچیز مایلم همدردی خودم را ابراز دارم و همان طورکه سخنران پیش از من گفت من هم شرم دارم، شرم برای ژنو، وقوع کشتار غیرقابل انکار است. حال پس از دیدن این فیلم چه می‌توان گفت تمام دنیا باید آگاه شود، تمام دنیا بداند در اشرف چه می‌گذرد و تک‌تک ما در این باره مسئولیت داریم. تحمل آن قابل‌قبول نیست. مایلم این را هم همین جا بگویم که شرم باد بر رژیم ایران. لحظه‌یی می‌رسد که هرکس باید به مسئولیت خود عمل کند، حتی اگر در دولت باشد، گویی کسی شهامت صحبت از [نقش] رژیم ایران را ندارد. اما رژیم ایران دارد مردم خود را قتل‌عام می‌کند. از هنگام روی کار آمدن ملایان، ۱۲۰۰۰۰نفر اعدام شده‌اند صرفاً به این دلیل که این افراد می‌خواهند در قدرت بمانند،
سازمان ملل متحد باید همین حالا دست به اقدام بزند. و آمریکاییها هم بدیهی است که وظیفه و تکلیف دارند، به دفاع از این افراد بشتابند. اگر اجازه دهند این انسانها قتل‌عام شوند، بحث همدستی پیش می‌آید. سازمان ملل همدست خواهد بود. آمریکا هم می‌تواند به سرعت مداخله و این کشتارها را متوقف کند. پس ضرورت دارد که آمریکا به مسئولیت خود عمل کند، اما باید سریعاً وارد عمل شود. اینجا با یک جنایت آشکار روبه‌رو هستیم، یک قتل عام. پس باید قاطعانه مبارزه کرد. همین. برای مبارزه و ادامه مبارزه قویدل باشید. خیلی متشکرم.
ژان زیگلر
عضو کمیته مشورتی شورای حقوق‌بشر ملل‌متحد
آقای رئیس، دوستان گرامی،
شما می‌دانید من معاون رئیس کمیته مشورتی شورای حقوق‌بشر هستم. او (خانم پیلای) یک کنفرانس مطبوعاتی داشت و اطلاعیه مهمی داد که کشتار را محکوم می‌کند. کمیساریای عالی حقوق‌بشر می‌گوید: «باید کشور سومی را پیدا کرد». ولی این فوری نیست. فوری این است که ۳۵۰۰نفر بی‌سلاح، ولی مصمم به دفاع از آزادیشان در اشرف هستند که بیدرنگ با یک باند آدمکش عراقی محاصره شده و تهدید می‌شوند، باندی که یقیناً توسط مأموران مخفی رژیم ایران حمایت شده‌اند، این باند الآن در خاک اشرف است.
چه کسی یک سوم اشرف را اشغال می‌کند. چه کسی همراه با برجهای دیدبانی دیوار کشید. چه کسی مانع می‌شود که خانواده اشرف بتوانند به خاک سپرده شوند، چون مزار در قسمت اشغال شده توسط نیروهای اشغالگر قرار دارد. بنابراین امکان ندارد شهدایی، که شما عکسهایشان را در ورودی دیدید، بتوانند به خاک بسپارند. این مردان و زنان، بدون دفاع، ولی مصمم در برابر این نیروهای کاملاًً مسلح که الآن دارای برجهای دیده‌بانی هستند و می‌توانند از همان بالا روی هرکس که بخواهند شلیک کنند. این رویارویی است که از جامعه بین‌المللی نه فقط محکومیت بالفعل را طلب می‌کند، بلکه چیزهای خیلی مشخص، یعنی انتقال زخمیها را نیز می‌طلبد، زیرا تنها بیمارستان اشرف خارج از ظرفیتش پرشده و محروم از لوازم ضروری جراحی و دارویی فوری است، چون نزدیک به ۳۰۰ زخمی بر جای گذاشته شده است. کمک فوری و انتقال زخمیها، همه اینها فقط با افکار عمومی کشورهای دموکراتیک و به‌خصوص اینجا در ژنو ممکن می‌شود، زیرا که ژنو مقر شورای حقوق‌بشر، کمیساریای عالی حقوق‌بشراست. ما، اینجا اما سخن آزاد داریم، آزادانه سخن گفتن، اما باید آن را به‌کار بگیریم تا این کشتار را متوقف کنیم. تا بقای این سرزمین آزاد، یعنی‌اشرف را تضمین کنیم، اشرفی که سمبل ایران آینده است، یک ایران آزاد، دادگستر، خوشبخت و متحد و منسجم. و نه فقط باید شهدایی را که بر خاک افتادند تحسین کنیم، بلکه به همه آنهایی که به مقاومت کردن ادامه می‌دهند، چون آنها گواه ما در برابر یک رژیم مخوف، برای آزادی، ارزشهای عدالت و درستکاری، برای همبستگی و انسجام ما هستند. متشکرم.
