در جنگ گرگها، افراد باند غالب رژیم دزدی ها و چپاول یکدیگر را رو میکنند، به گزارش آینده نیوز ۴ شهریور، مجموع درآمد نفتی دولت طی ۶ سال گذشته به رقم ۶۰۰ میلیارد دلار بالغ می شود.
این به این معنی است دولت احمدی نژاد نه تنها کل در آمد نفتی بعد از انقلاب را در این ۶ سال کسب کرده بلکه ۱۰۰میلیارد دلار درامد اضافی نیز داشته است،تعداد شرکتهای فعال در صنعت نفت کشور که در سال ۱۳۸۴ حدود ۲۵ شرکت بوده هم اکنون سه رقمی شده است یعنی با وجود کاهش تولید تعداد شرکتها چند برابر شده و حتی گفته می شود یکی از عناصر با نفوذ در صنعت دارای ۱۵ شرکت نفتی است.
این رسانه حکومتی نوشت: ”با گذشت ۶ سال از ریاست جمهوری احمدی نژاد، سرنوشت دو وعده اصلی وی به تراژدی حامیانش تبدیل شده است.“
آینده در ادامه سیاستهای عوامفریبانه احمدی نژاد و وعده و وعیدهای پوشالی او را رو کرده و با طعنه نوشت: ”محمود احمدی نژاد در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ دو وعده اصلی داد که با توسل به آن موفق به جذب بخش قابل توجهی از آرای مردم شد.
وعده نخست مبارزه با مافیای نفتی بود و وعده دوم آوردن پول نفت بر سر سفره مردم؛ بدیهی بود که این دو وعده با هم ارتباطات ناگفته ای داشتند و قرار بود جناب احمدی نژاد پول نفت را از حسابهای مافیای نفتی خارج و به سفره های مردم بیاورد.
اما در طول ۶ سال گذشته چه اتفاقی افتاده است؟ آیا با مافیای نفتی مبارزه شده یا پول نفت سر سفره مردم آمده است؟
آمار رسمی بانک مرکزی نشان می دهد مجموع درآمد نفتی دولت طی ۶ سال گذشته شامل فروش نفت و محصولات حاصل از نفت به رقم ۶۰۰ میلیارد دلار بالغ می شود. این در حالی است که مجموع درآمد نفتی کشور طی ۲۶ سال پس از انقلاب تا دولت نهم کمتر از ۵۰۰ میلیارد دلار بوده که شامل هزینه های جنگ نیز می شد.
این به معنای آن است که دولت احمدی نژاد نه تنها کل درآمد نفتی بعد از انقلاب را در این ۶ سال کسب کرده، بلکه ۱۰۰ میلیارد دلار درآمد اضافی نیز داشته است و با این وجود، نه هزینه جنگ و نه هزینه مسایل بعد از انقلاب را پرداخت کرده و بنابراین باید به این سوال پاسخ گوید که پول نفت واقعا چه شده است؟ سراغ حساب ذخیره ارزی هم نروید که طبق اظهارات برخی مسوولان ظاهرا موجودیش منفی و یا حداقل مخفی است!
اکنون با گذشت این ۶ سال، استفاده از جوابهای قبلی نظیر آن که پول نفت مطابق قانون هزینه می شود، دیگر قابل قبول نیست؛ چرا که براساس گزارش تفریغ بودجه، بخش زیادی از بودجه کشور خارج از مصوبات قانونی هزینه می شود.
از سوی دیگر تولید نفت که درآمد اصلی کشور را ایجاد کرده است، در طول این ۶ سال کاهش یافته است و تولید نفت از حدود ۴ میلیون بشکه در آغاز دولت احمدی نژاد به ۳ میلیون و دویست هزار بشکه رسیده است که این به معنای کاهش تولید است.
اما از مافیای نفتی چه خبر؟
با وجود وعده برخورد با مافیای نفتی، طی ۶ سال گذشته نه تنها برخوردی با این مافیا نشده، بلکه برخی شواهد نشان می دهد فعالیت آن به رونق رسیده است.
گفته می شود تعداد شرکتهای فعال در صنعت نفت کشور که در سال ۱۳۸۴ حدود ۲۵ شرکت بوده هم اکنون سه رقمی شده است، یعنی با وجود کاهش تولید تعداد شرکتها چند برابر شده است. حال آن که کاهش تولید در کنار اخباری مبنی بر این که یکی از عناصر با نفوذ در صنعت دارای ۱۵ شرکت نفتی است، از جمله این شواهد است.
اگر افزایش شرکتهای فعال در صنعت نفت به معنای افزایش توان تولید کشور بود این را باید موفقیتی بزرگ محسوب می کردیم اما با توجه به کاهش توان تولید مشخص است که بخش قابل توجهی از شرکتهای افزایش یافته شده به جرفه شریف دلالی و واسطه گری مشغولند.
و الا این چه معنایی می تواند داشته باشد جز آنکه برخی شرکتهای فعال در صنعت نفت با ارتباط ویژه با برخی مقامات به شغل شریف دلالی ورانتخواری مشغولند؟
اکنون که سردار رستم قاسمی به عنوان وزیر نفت وارد میدان شده اند و انشاء الله اجازه رسیدگی به خط قرمز مافیاها را دارند، بهتر است تکلیف شعار مافیای نفتی را مشخص کنند. چرا که مردم خود تکلیف شعار دیگر را مشخص کرده اند و مشاهده نمی کنند که دولت عدالت محور پول نفت رابرسر سفره های آنان آورده باشد.“
