رژيم
آخوندي در بحبوحه جنگ قدرت افسار گسيخته دروني و در هراس از شعله ور شدن
قيامهاي مردمي به ويژه با نزديك شدن نمايش انتخابات رياست جمهوري، به
افزايش اعدامها و برپا كردن چوبه هاي دار در ملأعام متوسل شده است. اين
رژيم ضدبشري با حداقل 45 اعدام در 5روز ركورد جديدي در جنايت و سبعيت به
جاي گذاشته است.
در كرج، دژخيمان
رژيم صرفاً در روز اول اسفند، در دو اعدام سبعانه جمعي 20زنداني را در
زندانهاي قزل حصار (11نفر) و گوهردشت (9نفر) به دار آويختند.
در شيراز،
در روز 29بهمن 11زنداني به دار آويخته شدند. هشت تن از آنان در زندان عادل
آباد شيراز و سه زنداني ديگر در ملأعام در مقابل چشمان وحشتزده مردم
اعدام شدند. دو روز پيش از آن نيز يك زنداني در ملأعام به دار آويخته شده
بود.
در اراك در روز 2 اسفند يك زنداني در ملأعام اعدام شد. سه روز پيش از آن سه تن ديگر در زندان مركزي اين شهر اعدام شدند.
در كرمانشاه، در روز 2اسفند سه زنداني به دار آويخته شدند. در روز 29بهمن نيز حكم اعدام 9زنداني در زندان ديزل آباد اين شهر به آنها ابلاغ شد. ملكي دادستان جنايتكار كرمانشاه تهديد به اعدامهاي بيشتر كرد و گفت با «مجرمان به شدت برخورد ميكند و اغماضي نخواهد داشت».
در زاهدان، در روز 28بهمن، چهار زندانی در زندان مركزي اين شهر و در سنندج و بوشهر نيز در روزهاي 28 و 30بهمن دو زنداني اعدام شدند.
خانم
مريم رجوي، رئيس جمهور برگزيده مقاومت ايران، گفت: اين اعدامهاي جمعي و
خودسرانه آنهم در آستانه مذاكرات كشورهاي 5 بعلاوه 1 و همچنين در آستانه
اجلاس شوراي حقوق بشر ملل متحد، نشان مي‌دهد كه اين رژيم به هيچ اصل و
قانوني پايبند نيست و ارائه پيشنهادهاي «اساسي و جدي» از سوي كشورهاي غربي
به جانيان حاكم بر ايران آنها را براي ادامه و تشديد جنايت تشويق ميكند.
وي تأكيد كرد لازمه توقف اين روند جنايت‌بار تصميمات لازم الاجرا از سوي
شوراي امنيت ملل متحد و اعمال تحريمهاي همه جانبه عليه اين رژيم و محاكمه
سردمدارانش به خاطر اين جنايات ضد بشري است.
دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران
4اسفند1391 (22فوريه2013)
