Mittwoch, 6. Juli 2011

گسترش تظاهرات مردم افغانستان علیه رژیم آخوندی با شعار ”مرگ بر احمدی‌نژاد“

2011تظاهرات مردم افغانستان علیه رژیم آخوندی
2011تظاهرات مردم افغانستان علیه رژیم آخوندی

صدها تن از مردم افغانستان در یک راهپیمایی علیه رژیم آخوندی، شعارهای مرگ بر رژیم ایران و مرگ بر احمدی‌نژاد سر دادند. تظاهرات ابتدا از پارک‌ شهرنووالا شروع شد و پس از توقفی کوتاه در مقابل ساختمان یونامی (دفتر همیاری سازمان ملل‌متحد در افغانستان) قطعنامه تظاهرات به این نمایندگی داده شد. تظاهر‌کنندگان سپس در مقابل سفارت رژیم ایران در کابل تجمع کردند و به سردادن شعار علیه آخوندهای دژخیم پرداختند.

حاجی نجیب‌الله کابلی، رهبر حزب مشارکت افغانستان، طی سخنانی در این تظاهرات گفت: «تظاهرات امروز به‌خاطر هم‌میهنان افغان ما است که در ایران به ناحق اعدام شده‌اند». وی در سخنانش به قتل‌عام افغانها در مهریز که طی آن حداقل 10تن کشته و بیش از 100تن مجروح شدند، اشاره کرد. وی گفت: «مردم افغانستان هرگز خون به ناحق ریخته شده افغانها به دست رژیم آخوندی را فراموش نکرده و نخواهند کرد».

حاج نجیب‌الله: «تظاهراتی که امروز راه انداخته‌ایم به‌خاطر افغانهای ماست در ایران اعدام شده‌اند، که ناحق اعدام شده‌اند، البته به جای کسانی که، به جای ایرانیهایی بودن که اونها اعدام می‌شدن و بجایش افغانی تبادل اعدام شده، هم‌چنان به‌خاطر آزادی است که در شهرستان یزد شهرک مهریز، تعدادی خانه‌های افغانیها به آتش کشیده شده، مالشان چپاول شده تقریباً بیش از 10نفر از افغانها آن‌جا کشته شده، تقریباً 100نفر از افغانهای ما در شهر، در شهرستان یزد، در شهرک مهریز زخمی‌شده‌اند، 7-8… خانه افغانی را بنام… با خانمش برده‌اند، به اون خاطر ما امروز خواستیم یک تظاهرات داشته باشیم، به دنیا نشان بدهیم که افغانها دارای انگیزه هستند، دارای قدرت هستند، هیچ‌وقت خون ناحق افغانهای خود را فراموش نمی‌کنند و نخواهند کرد، من و شما شاهد هستیم که ما از پارک‌ شهرنو والا، دفتر یونامی، تا سفارت ایران تظاهراتمان را به‌راه انداخته‌ایم و میریم، و قطعنامه‌ای داریم که ما به دفتر یونامی میتیم (می‌دهیم)، به ملل‌متحد میتیم (می‌دهیم)، در قطعنامه خواهش کرده‌ایم از تمام کشورهای جهان بالخصوص ملل متحد، کنفرانس کشورهای اسلامی، از ملت شریف ایران که سر نظام خود فشار بیاورند که تا جلوگیری کنند، تعداد 3هزار نفری که به‌سر می‌برند، انتظار اعدام را می‌کشند، که باید اونها اعدام نشن، حداقل از جزئیات کارشان از کارشان دولت افغانستان را در جریان کردن، و هم‌چنان ضعیفی خود وزارت‌خارجه افغانستان و عملکرد نظام ما در مقابل از اونها، هم مظاهره ما به همان خاطر هم هست که انشاءالله رحمان به موفقیت می‌انجامد، هم‌چنان فشارست از طرف ما بالای نظام ایران و ما از جامعه بین‌المللی هم خواهش می‌کنیم که فشارهای خود را گسترده‌تر کنند تا این‌که بتوانیم که 3هزار افغان ما که آن‌جا انتظار اعدام می‌کشند، آنها باید از اعدام بجند (خلاص شوند)، و جلوگیری از آتش زدن خانه افغانها در شهرستان یزد در شهرک مهریز».