لوموند چاپ پاریس نوشت: تحلیل اخیر آژانس بین المللی انرژی اتمی از پیشرفت برنامه اتمی رژیم ایران، خطر حمله نظامی را علیه این رژیم افزایش داده است
بخش بزرگی از معادله دشواری که باراک اوباما در پرونده اتمی رژیم ایران با آن روبرو است، همان طور که جورج بوش در هنگام ترک کاخ سفید بطور خصوصی به او گفته بود، این موضوع به مسئله جنگ یا صلح در خاورمیانه مربوط است.
در شرایطی که «تأثیرات متقابل» بحران سوریه بر کلاف سر در گم اتمی رژیم ایران، معادله را باز هم پیچیده تر می کند، از یک سو اسراییل ممکن است این گونه تفسیر کند که توان و ظرفیت رژیم ایران برای اقدامات تلافی جویانه، با توجه به خروج متحد سوری آن از صحنه، کاهش یافته است. از سوی دیگر، رژیم ایران که هیچگاه در عرصه بین المللی و منطقه ای تا این حد منزوی نبوده است، حتی به رغم نمایش اخیر اجلاس سران غیرمتعهد در تهران، ممکن است به این نتیجه برسد که دستیابی هر چه سریعتر به بمب اتمی، تنها گریزگاه آن برای تحمیل خود به عنوان یک قدرت بوده و لذا این روند را تسریع کند.
لوموند می افزاید: در هر حال جدیدترین گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی که در پایان ماه اوت انتشار یافت، باعث تقویت تحلیل بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل، شده است: به گفته وی، تحریمهای بین المللی و به ویژه تحریم نفتی، البته صدماتی وارد ساخته، اما فعالیتهای اتمی رژیم ایران را «کند نساخته است».
نتانیاهو روز ۳سپتامبر «جامعه بین الملل» را فرا خواند، یک «خط قرمز روشن» برای رژیم ایران ترسیم کند. در پی آن، تیم پرزیدنت اوباما به نظر می رسد، در حال سبک سنگین کردن دادن نوعی ضرب الاجل به جمهوری اسلامی است.
به گزارش لوموند ۱۶شهریور۱۳۹۱، محاسبه اسراییل این است که یک حمله هوایی پیش از انتخابات ریاست جمهوری ۶نوامبر، آمریکا را ناگزیر خواهد کرد با آن اعلام همبستگی و از آن حمایت کند. تحلیلگران، این سناریو را «سورپریز اکتبر» نام نهاده اند.
در این بین به نظر می رسد امید به انجام مذاکرات، «آخرین فرصت» با رژیم ایران که واشینگتن مدتی است آن را مد نظر دارد، به تدریج محو می شود، زیرا آژانس بین المللی انرژی اتمی در ماه اوت، در تلاشهای خود برای مذاکره با رژیم تهران پیرامون جنبه های ناشفاف برنامه اتمی آن، شکست خورده است.
