Freitag, 24. Mai 2013

اعتصاب غذای بيش از ۲۰۰۰زندانی در زندان قزل حصار در اعتراض به اعدامهای گروهی و شرايط زندان

تهديد زندانيان اعتصابی به اجرای حکم اعدام 100تن از آنان

به دنبال اعتصاب غذای بيش از 2000 زندانی در زندان قزل حصار کرج، دژخيمان رژيم تهديد کردند که در صورت ادامه اعتصاب 100تن از آنان را اعدام خواهند کرد. روز اول خرداد، در سومين روز اعتصاب شماری از زندانيان از بندهای مختلف در حالی که دستها و پاهايشان در زنجير بود نزد سردژخيم حسينی، رئيس زندان قزل حصار برده شدند. او با تهديد و برخوردهای غيرانسانی درصدد بود آنها و ديگر زندانيان را از ادامه اعتصاب غذا باز دارد. اما زندانيان اعتصابی تأکيد کردند که تا تحقق خواستهايشان به اعتصاب خود ادامه خواهند داد. حسينی با تهديد اين که حکم اعدام 100تن از آنان را به مورد اجرا خواهد گذاشت و با فرستادن شماری از آنها به سلول انفرادی تلاش کرد از ادامه اعتصاب جلوگيری کند. دژخيمان برای اعمال فشار به زندانيان فروشگاههای زندان را بسته اند.

از روز سه شنبه 31ارديبهشت، زندانيان سالنهای 1، 2 و 3 واحد 2 زندان قزل حصار که حدود 2000 زندانی دارد، در اعتراض به اعدامهای جمعی، شرايط جهنمی زندان و همچنين گماردن يکی از دژخيمان به نام مرادی به رياست زندان، دست به اعتصاب غذا زده اند. سردژخيم مرادی در شورش اسفند89 زندانيان اين بند، که به کشته شدن شمار بالايی از زندانيان به ضرب گلوله های نيروهای ضدشورش منجر شد، تعدادی از زندانيان را به ضرب گلوله از پای درآورد.

زندان قزل حصار بزرگترين زندان ايران و يکی از بزرگترين زندانهای خاورميانه است. شمار زندانيان آن دست کم 22هزار نفر ارزيابی می شود واحد 2 اين زندان به زندانيان متهم به قاچاق مواد مخدر اختصاص دارد که دست کم 6000زندانی در آن تلنبار شده اند. بسياری از آنان محکوم به اعدام هستند. در سالن ۴ اين واحد زندانيان اتباع افغانستان که آنها نيز بيشترشان محکوم به اعدام هستند، نگهداری می شوند.

زندان قزل حصار، چيزی بيشتر از يک اردوگاه مرگ نيست و در آن زندانيان از کمترين امکانات صنفی، بهداشتی و درمانی برخوردار نيستند. آنها حتی از کمترين امکان برای استراحت برخوردار نيستند و مجبورند شب را در راهروها، سرويسهای بهداشتی، حمام و راه پله ها سر کنند. فروشگاههای زندان موادی که تاريخ مصرف آنها گذشته است را به چند برابر قيمت به زندانيان که عموماً از طبقات محروم جامعه هستند، می فروشند. مواد مخدر به وفور توسط باندهای مافيايی درون زندان که تحت امر مقامات زندان هستند، به فروش می رسد. زندانيانی که به اين شرايط دهشتناک اعتراض کرده اند، توسط باندهای مافيايی به قتل رسيده اند.

دژخيمان خامنه ای هر هفته گروهی از زندانيان اين بند را به طور جمعی و عمدتاً به طور مخفيانه اعدام می کنند. خبر و اطلاعات مربوط به اعدام شدگان هرگز به بيرون از زندان درز پيدا نمی کند. اعدام اين زندانيان که خود از قربانيان رژيم تبهکار ولايت فقيه هستند، به اتهام قاچاق مواد مخدر در حالی است که سرنخ قاچاق مواد مخدر در دست سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات خامنه ای است. به اذعان سردژخيم محسنی اژه ای، از مقامهای قوه قضاييه رژيم «بعضی از افرادی که مواد مخدر از آنها کشف می شود قاچاقچی اصلی نيستند. قاچاقچی اصلی اين افراد را اجير کرده و فريب می دهد در حالی که خودش در جای امنی نشسته است و فرد ديگری به جای او محاکمه و حتی اعدام می شود» ‏ (رسانه های حکومتی-19مهر ۸۹).

مقاومت ايران عموم مراجع بين المللی و ارگانهای حقوق بشری را به ارجاع پرونده اين رژيم ضدبشری به شورای امنيت ملل متحد و محاکمه سران جنايتکار آن در محاکم بين المللی فرا می خواند.

دبيرخانه شورای ملی مقاومت ايران
2خرداد1392 (23مه 2013)