 فرح (المیرا) واضحان |
فرح واضحان شهروند ایرانی که به تحمل ۱۷ سال زندان محکوم شده است به‌خاطر وجود غده در پاهایش وضعیت جسمی خطرناکی در زندان اوین پیدا کرده، به‌طوری که قادر به انجام کارهای روزانه‌ی خود هم نیست. به گزارش دریافتی با وجود این وضعیت جسمی و بیماری عفونی داخلی که وی از آن رنج می‌برد، هنوز وی مورد رسیدگی پزشکی قرار نگرفته است. خانواده‌این زندانی درخواست مرخصی استعلاجی را به دادستانی در هفته‌ی گذشته ارائه داده‌اند؛ اما هنوز پاسخی دریافت نکرده‌اند.
عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان سیاسی از جمله مواردی است که در طی سالها اخیر مورد اعتراض همیشگی فعالان حقوق‌بشر قرار گرفته است، اما قوه قضاییه و مسئولان زندانها هم‌چنان اقدام در خور توجهی نسبت به حفظ سلامت زندانیان انجام نمی‌دهند.
فرح واضحان، دو روز بعد از حوادث روز عاشورای تهران، در سال ۱۳۸۸ در تاریخ ۸ دی ماه و در پی بازداشت‌های گسترده شهروندان معترض به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران، در منزل خود بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین و سلول‌های انفرادی آن منتقل شد.
بعد از گذشتن هشت ماه از بازداشت موقت در تاریخ ۱۳ مرداد ماه ۱۳۸۹ فرح واضحان محکوم به اعدام شد. این حکم که از سوی قاضی صلواتی در شعبه ١۵ دادگاه انقلاب اسلامی صادر شد. اتهامات وی شرکت در اعتراضهای خیابانی و «محاربه از طریق همکاری با سازمان مجاهدین» اعلام شده است که وی در دادگاه این اتهامات را رد کرده است. حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر تأیید و سپس در دی ماه ۱۳۸۹ در دیوان عالی کشور لغو و به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب ارجاع داده شد. وی سپس به ۱۷ سال زندان و تبعید به زندان گوهردشت محکوم شد.
عدم رسیدگی پزشکی به وضعیت زندانیان سیاسی از جمله مواردی است که در طی سالها اخیر مورد اعتراض همیشگی فعالان حقوق‌بشر قرار گرفته است، اما قوه قضاییه و مسئولان زندانها هم‌چنان اقدام در خور توجهی نسبت به حفظ سلامت زندانیان انجام نمی‌دهند.
فرح واضحان، دو روز بعد از حوادث روز عاشورای تهران، در سال ۱۳۸۸ در تاریخ ۸ دی ماه و در پی بازداشت‌های گسترده شهروندان معترض به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران، در منزل خود بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین و سلول‌های انفرادی آن منتقل شد.
بعد از گذشتن هشت ماه از بازداشت موقت در تاریخ ۱۳ مرداد ماه ۱۳۸۹ فرح واضحان محکوم به اعدام شد. این حکم که از سوی قاضی صلواتی در شعبه ١۵ دادگاه انقلاب اسلامی صادر شد. اتهامات وی شرکت در اعتراضهای خیابانی و «محاربه از طریق همکاری با سازمان مجاهدین» اعلام شده است که وی در دادگاه این اتهامات را رد کرده است. حکم اعدام وی در دادگاه تجدید نظر تأیید و سپس در دی ماه ۱۳۸۹ در دیوان عالی کشور لغو و به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب ارجاع داده شد. وی سپس به ۱۷ سال زندان و تبعید به زندان گوهردشت محکوم شد.
